تلویزیونی برای تخریب انسان‌ها نه تکریم/ درباره میهمانانی که برنامه زنده را ترک کردند

وقتی مرحوم کیانوری(دبیر اول حزب توده) در مناظره های سال های 60 در مقابل مخالف خود یعنی مرحوم بهشتی در «تلویزیون انقلاب اسلامی»، آیاتی از قرآن را اشتباه خواند، شهید بهشتی اشتباه او را روی کاغذ نوشت و کاغذ را زیر میزی و پنهانی به کیانوری داد تا اشتباهش را در برنامه زنده تلویزیون اصلاح کند.
کیانوری بعد از جلسه از بهشتی پرسید: چرا چنین کردی؟ در حالی که می توانستی از همین خطای من، برای تخریبم در تلویزیون بهره ببری و مرا در مناظره به باد نقد تندی بگیری. 
بهشتی به او گفت: «انقلاب نکردیم که در تلویزیون جمهوری اسلامی انسان ها را تخریب کنیم بلکه انقلاب کردیم که انسان ها را هدایت کنیم. »
بگذریم که این سخن بهشتی، دیگر به رویای خیال انگیزی از آرمان های فراموش شده یک انقلاب می ماند؛

*
چهل سال بعد، شب 12 بهمن 1400، دو بانوی میهمان تلویزیون ( خانم ها دکتر زهرا شجاعی و دکتر شهیندخت ملاوردی) را در برنامه ای به اسم انقلاب و توسط مجری ای به اسم انقلابی، به باد توهین و تخریب شخصیت گرفتند و علنی به ایشان گفتند که « شما مدافع زنان تن فروش هستید»!
«تلویزیون جمهوری اسلامی» البته همچنان فرسنگ ها با «تلویزیون انقلاب اسلامی» فاصله داشته و دارد و این بار نیز نشان داد که  دروازه ی مکتب این رسانه، همچنان بر پاشنه «جمهوری بی اخلاق» و «فقه بی اخلاق» می چرخد، نه در مسیر یک انقلاب اخلاق مدار.
گرچه تلویزیون که این روزها با تغییر مدیریتش، تصمیم گرفته ژست تحولگرایی و آزادمنشی به خود بگیرد، اما بازگشت این رسانه به اخلاق «بهشتی»، همچنان محال به چشم می آید، وقتی تهیه کنندگان و مجریانش در کانون هایی تربیت شده اند که به آن ها « تخریب انسان ها» را آموزش داده اند نه «تکریم انسان ها» را.

*
طراحان و مجریان برنامه بیمار جهان آرا، با یک همدستی و هماهنگی پشت صحنه، از زبان کسی به اسم میهمان تلفنی، تهمت های روشنی را به «خانم مولاوردی» زدند. عجیب تر آنکه پشت سر این تهمت و تخریب شخصیت، با تکبر، پُز آزادی و گفت وگو گرفتند!
از سویی وقتی «خانم زهرا شجاعی» از مجری می پرسید چرا در برنامه قبلی تان که به ما تهمت زدید، ما را برای پاسخگویی تلفنی دعوت نکردید؟
پاسخ مجری غیرحرفه ای با ذهن آسیب دیده و ضد اخلاقی اش این بود: « فکر می کردیم اون ساعت شب شما خواب باشید!»
آن دو بانوی میهمان البته برنامه را ترک کردند و ترک چنین برنامه بی نزاکتی، عین آداب دانی بود. چه آنکه بزرگان اخلاق فرموده اند: «ترک مجلس متکبران، عین عبادت است». 

*
این جماعت به اسم انقلابی آنقدر از درک ساده امور اخلاقی عاجزند که ساده ترین آداب دعوت میهمان به رسانه را نیاموخته اند. چنانکه وقتی میهمان اصرار می ورزد که راضی به بیان سخنی نیست و حتی آن را حق الناس می شمارد، مجری برنامه با بلاهت تمامی که در مکتب ماکیاولیسم سیاسی اش آموخته، بی ادبانه به کار خویش ادامه می دهد! سپس وقتی می‌بیند میهمان آزرده خاطر شده، سینه سپر و سرتا پا غرور، میهمانانش را با طعنه و متلک سیاسی همراهی می کند: که ای کجا می روید شما که مدعی گفت و گو بودید!

 چه می توان گفت جز جمله ای از سر آزردگی خیال که: ای اُف بر این انقلابی گری اگر اسم «انقلاب بهشتی »ها را یدک بکشد.

* منتشر شده در کانال شخصی مهدی نصیری
/6262