یادی از 2 سوژه‌ ماندگار خبرنگار فقید کهگیلویه و بویراحمدی/«خواهش نیک» قاصد بوی پیراهن یوسف

به گزارش خبرگزاری فارس از چاروسا، این روزها استان کهگیلویه و بویراحمد در سوگ جانباختگان تصادف اتوبوس دهدشت- تهران بود که به یکباره خبر فوت یک چهره محبوب استان همه چیز را تحت الشعاع قرار داد.

اما چه موردی باعث شد تا سید حمدالله همیشه در خاطره‌ها جا بماند و برای همیشه در استان محبوب باشد.

سیدحمدالله خواهش نیک فردی مردمی و همیشه فارغ از جریانات سیاسی به جد پیگیر مشکلات مردم بود و خود را در جمع مردم می‌دید این روزها بیشتر از همیشه مفهوم مردمی بودن را به نمایش گذاشت تا به چهره های استانی و کشوری نشان دهد که اگر در بین مردم ماندید محبوب خواهید ماند.

اما وقتی زندگی نامه سید را مطالعه می کنیم آغاز تدریس از روستاهای دور افتاده بخش چاروسا بود بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه فرهنگیان شیراز راهی مناطق محروم چاروسا می شود و در آنجا به تدریس مشغول می شود.

سید خواهش نیک با همین محرومیت ها به جد علاقه مند به خبرنگاری و کارهای پژوهشی بود که در سال 1370کار رسانه ای را از سایت ها محلی استان آغاز سپس وارد صداوسیما می شود و در طول این سالیان گزارشات مختلفی را از رسانه ملی از زبان سید حمدالله خواهش نیک مشاهده کردیم.

کمتر کسی باشد که خاطره از گزارشات صداوسیما با سید نداشته باشد چرا که بعضی گزارشات تهیه شده از سوی شخص خواهش نیک جالب توجه بودند و بیشتر این گزارشات مردمی بودند که تهیه گزارش گفتن نگین بیان سوژه های مردمی بود، تهیه گزارشات اهدای عضو و تهیه مشکلات مردم در روستاهای مختلف سبب شد تا در سالیان گذشته سید خواهش نیک با آنها روبرو شود.

در کنار رسانه از ارزش کار معلم بودن سید نباید گذشت و پس از طول سالیان روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان همیشه پیگیر مشکلات مردم در این اداره کل بود به نحوی که اتاق ایشان همیشه پر بود از مردم برای بیان مشکلات و پیگیرهای ایشان که این به محبوبیت ایشان افزوده بود.

در روز خبرنگار سال گذشته وقتی از سید حمدالله سوال می کنند که خاطرات ایام خبرنگاری را وصف کن و تلخ شیرینی این ایام را با چه خاطراتی می توان مثال زد ایشان خاطره از یکی از شهدای چاروسا می آورد و در این خصوص می گوید:

عرصه خبرنگاری خاطرات تلخ و شیرین زیادی دارد اما یکی از شیرین ترین خاطراتم پیدا کردن دست نوشته شهید قلی دردمه در چاروسا بود که در پایه میز در دهدشت پیدا شد و آن را به پدر و مادرش رساندم.

دومین خاطره من این است که فردی در اوایل انقلاب برای خودرویی ثبت نام کرده بود و به دلایلی نتوانسته بود آن را دریافت کند در برنامه گفتن نگین پخش و در 20:30 نیز ارسال شد که بعد از 28 سال خودرو را به وی دادند!!!و بیشترین خاطرات من مربوط می شود به اهدای عضو که تقدیم ادامه زندگی به دیگران است و تا کنون 130 گزارش در این زمینه کار کرده ام.

تلخ ترین خاطره من بر می گردد به تصادف اتوبوس در محور یاسوج-بابامیدان  که بیش از 15 نفر کشته شدند و شاهد جان دادن برخی از آنها در بیمارستان بودم خبرنگاری شغل پر مخاطره ای است با شیرینی و تلخی های خاص خود باید عاشق آن باشی خبرنگاران به نسبت امکانات و شرایط خود خالصانه زحمت می کشند و احساس می کنم که همه ما به آموزش های ویژه برای بهتر شدن نیازمندیم.

با بیان این مطالب است که مشخص می شود سید حمدالله چه تصوراتی در خصوص مشکلات و در میان مردم داشت و به خصوص مناطق محروم توجه ویژه داشت.

سیدعلی موحدی از خانواده شهید دردمه در خصوص خبر این دست و نحوه حضور سید خواهش نیک می گوید” وقتی دست خط شهید پیدا شد با ایشان موضوع را در میان گذاشتیم و با وجود محروم بودن منطقه ایشان استقبال کردند و روز بعد به چاروسا آمدند و دست خط شهید را خدمت پدر و مادر شهید تقدیم کردیم و با تهیه گزارش آن سال این خبر در تمامی شبکه های سراسری در کشور پخش شد.

سیدحسن آرمند خبرنگار صدا و سیما در چاروسا هم در خصوص ویژگی های شخصی و فردی سید حمدالله گفت: ارتباط بسیار تنگاتنگی با این انسان داشتم و هر وقت که گزارشات خواهش نیک را مشاهده می کنیم همیشه از گزارشات مردمی مناطق محروم در آن مشاهده می کردیم چرا که وقتی می خواست گزارشی تهیه کند با خبرنگاران مناطق محروم به خصوص چاروسا و دیشموک و مارگون تماس می گرفت و می‌گفت مصاحبه مردمی بگیرید و ارسال کنید تا مردم بتوانند مشکلات را بهتر بیان کنند.

وی با بیان اینکه بسیاری از گزارشاتی که در چاروسا تهیه می کردیم با هماهنگی با ایشان تهیه می کردیم و تجربه های بسیار گرانبهایی به جا گذاشت در ادامه گفت: حقیقتا خواهش نیک یک انسان بود که هیچ وقت غرور را در وجودی خود قرار نمی داد و حتی در مدارس با دانش آموز ابتدایی هم رفتاری پدرگونه داشت.

وضعیت های فضای مجازی در سطح استان به خصوص منطقه چاروسا از پیر، جوان، فرهنگی و بیکار که اگر کمتر کسی بود که به وضعیت تلفن همراه آن نگاهی نکرده باشیم که نمادی از این انسان الگو نگذاشته باشد و این حرکت نشان از به جا گذاشتن خوبی ها و  مردم چاروسا که اینگونه قدردان فردی بودند که مدتی مهمان آنها بود و در ادامه خود را مدیون مردم این منطقه می دانست.

اما یک ویژگی بسیار مهمی که خواهش نیک داشت در مسئولیتی که به او واگذار می‌شد از آن سربلند بیرون می‌آمد و در آخر ورود ایشان به نهضت سواد آموزی بود که در یک برهه بسیار مهم این مسئولیت را قبول کرد و همزمان با حذف بی سوادی در استان بود و استخدام نیروهای نهضتی در استان که افرادی که در این خصوص دستی بر آتش دارند به خوبی می دانند که در بسیاری شرایط خود ایشان به تهران می رفت و پیگیر کار جوانان استان می‌شد.

به هر نحو سید حمدالله خواهش نیک در روزهای پایانی پاییز در مشهد الرضا عروج می‌کند قطعا سید در دل چیزی داشت و چیزی به علی بن موسی‌الرضا گفت که این قدر زود و در کنار این امام رئوف دارفانی را وداع می‌گوید امیدواریم تا پیدا شود چنین انسان هایی که مردانگی را در روزگار امروز به نمایش بگذارند.

انتهای پیام/82021