محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی در جدیدترین گفت و گوی خود بار دیگر بر خروج یکی از پلتفرمهای هوشمند فروش بلیت از سامانه فروش بلیت آنلاین سینماها سخن گفته است. مجازاتی که به نظر می رسد در سالی که برای حمایت از بسترهای تجارتی دانش بنیان نامیده شده، با جرم همخوانی ندارد.
چرا جرم با مجازات همخوانی ندارد؟ خزاعی گفته:«از همکاران در سینما تیکت خواستیم نام فردی که لیست برندگان سیمرغ های جشنواره را لو داده بگویند اما آنها طفره رفتند و برای همین دنبال حذف آنها از سمفا هستیم.»
اصل ماجرا چیست؟ سیماتیکت که بخش عمده بازار فروش اینترنتی بلیت های سینما را در اختیار دارد چند ساعت به اعلام اسامی برندگان جشنواره، لیستی را منتشر کرده که دقیقا لیست برندگان سیمرغ سال بوده است!
لیستی که قاعدتا در اختیار دبیر جشنواره، اعضای هیات داوران و نهایتا محارم در برگزاری جشنواره و سازمان سینمایی بوده است.
انتشار لیست البته لطمه ای به اعتبار اختتامیه بود اما آیا انتشارش تخلف است؟ از نگاه یک روزنامه نگار می گویم نه!
وظیفه خبرنگار این است که داغترین خبرهای مگوی حوزه اش را پیش از همه بگوید و رسالتش اتفاقا حفظ هویت منابع خبری اش است. تقریبا برای هر یک از ما خبرنگاران حتما یک دفعه در کارمان اتفاق افتاده که رازی را قبل از همه فاش کرده باشیم و کارمان از نگاه رسانه ای حتما مستحق تشویق هم بوده است.
مثلا کمتر از یک سال قبل و همین حوالی و در کوران انتخابات ریاست جمهوری بود که لیست هفت نفره تائید صلاحیت شدگان شورای نگهبان برای انتخابات ریاست جمهوری لو رفت. لیستی که نهایتا ۲۰ نفر از عالی ترین مقامات کشور امکان دسترسی به آن را داشتند و برخی رسانه حاکمیتی در موردی که صراحتا در قانون برایش اعلام جرم شده ، اقدام به انتشارش کردند.
واکنش اما چه بود؟ آقای خزاعی احتمالا می تواند گردش کار رسیدگی به آن پرونده را به سادگی از همکارانش در معاونت مطبوعاتی پرس و جو کند یا احتمالا از دیگر دوستانش که شب انتشار لیست خبرنگاران منتشر کننده لیست بودند و حالا مسئول بخش هایی در دولت.
این اصرار آقای خزاعی به عنوان یک سینماگر برای صیانت از جذابیت جشنواره فجر ستودنی ست اما آنچه او برای اعمال فشار انجام می دهد جسارتا اصرار بر استفاده از سر وارونه قیف است.
شاید بهتر بود ایشان ابتدا به سراغ دبیر جشنواره و همکارانش می رفت یا نهایتا برای تخلف خبری انجام گرفته با فعالیت خبری سایت مورد نظر برخورد می کرد .
و اینگونه در وانفسای کم مخاطبی سینمای ایران که کل بلیت های فروخته شده نوروزی اش حدود ۱/۲ میلیون برگه است، صاحب سهم حدود ۳۵ درصدی کل بازار فروش آنلاین و حدود ۷۰ درصدی از فروش آنلاین را به جرمی نامتناسب، تهدید به حذف از بازار نمی کرد.
تهدیدی که اگرچه با شناخت از شخص محمد خزاعی او را بری از چنین مقاصدی می دانم اما می تواند تعابیر ناخوشایندی چون دخالت دولتی در بازار رقابت بخش خصوصی را به همراه داشته باشد.
۴۱۴۱
