آینده جستجو با مغز مصنوعی گوگل: انقلاب در هوش مصنوعی

گوگل قصد دارد در بلندمدت، که به جای استفاده از مغزهای انسان‌ها برای ارتقای تحقیقات، مغزهای خود را طراحی و توسعه دهد.

شبکه‌های عصبی که فرآیند یادگیری مغز انسان را شبیه‌سازی می‌کنند، سال‌هاست که به عنوان راهکاری امیدوارکننده برای تسلط رایانه‌ها بر مسائل پیچیده‌ای مانند بینایی و زبان طبیعی معرفی شده‌اند.

پس از سال‌ها انتظار برای وقوع این انقلاب، بسیاری از افراد در مورد تحقق وعده‌های مطرح‌شده تردید داشتند.

اما حدود یک دهه پیش، گوگل موفقیتی چشمگیر کسب کرد که شبکه‌های عصبی را به جدیدترین نوآوری در حوزه هوش مصنوعی تبدیل نمود.

تلاش‌های گوگل محدود به این موضوع نشد؛ شرکت‌های دیگری همچون فیسبوک، مایکروسافت و آی‌بی‌ام نیز به جذب متخصصان برجسته در زمینه نورون‌های مصنوعی روی آوردند تا سیستم‌هایی توسعه دهند که قادر به آموزش دیدن و حتی خودآموزی باشند، به گونه‌ای مشابه نوزادی که داده‌های حسی خود را سازماندهی می‌کند و می‌آموزد.

با بهره‌گیری از این فرآیند نوین و قدرتمند که «یادگیری عمیق» نام دارد، بسیاری از موانع قدیمی در عرصه محاسبات، از جمله توانایی دیدن و شنیدن، سرانجام برطرف خواهند شد. عصر مورد انتظار و در عین حال چالش‌برانگیز سیستم‌های هوشمند محاسباتی به سرعت فرا رسیده است.

این پیشرفت، برای گام بعدی گوگل بسیار حیاتی خواهد بود؛ زیرا شرکت قادر خواهد بود دنیای واقعی را درک کند و جهشی بزرگ در ارائه پاسخ‌های دقیق به پرسش‌های کاربران و همچنین نمایش خودکار اطلاعات مورد نیاز آنان ایجاد نماید.

این رویکرد از همان آغاز در ذات این غول فناوری نهفته بود. بنیانگذاران گوگل از بدو تأسیس، به صراحت تأکید کردند که شرکت آن‌ها یک شرکت هوش مصنوعی است؛ شرکتی که نه تنها در حوزه جستجو بلکه در سیستم‌های تبلیغاتی، پروژه‌های تزریق نانوذرات به جریان خون برای تشخیص زودهنگام بیماری‌ها و تمامی حوزه‌های تحقیقاتی خود، از هوش مصنوعی بهره می‌برد.

این امر نشان می‌دهد که گوگل اکنون کاملاً درگیر یادگیری عمیق شده است و به نظر می‌رسد که متقاعد شده نسل بعدی موتورهای جستجو را متحول خواهد کرد.

برای دستیابی به این پیشرفت، گوگل باید جهان را همانند انسان‌ها درک کند؛ اما در عین حال موظف است وظیفه‌ای فراتر از توان انسان را به انجام برساند؛ یعنی دانستن همه چیز درباره جهان و یافتن اطلاعات مرتبط در کمتر از نیم ثانیه.