ریحانه اسکندری:رسول صدرعاملی، یکی از کارگردانهای برجسته سینمای ایران، در سال ۱۴۰۳ با فیلم «زیبا صدایم کن» به سینما بازگشت. این فیلم که اقتباسی از کتابی به همین نام است، در جشنواره فیلم فجر حضور داشت و توانست توجهها را جلب کند. داستان فیلم حول مردی به نام خسرو میچرخد که در تلاش است تا با برگزاری جشن تولدی برای دخترش، روابط از دست رفتهاش را ترمیم کند. «زیبا صدایم کن» با بازی امین حیایی و ژولیت رضاعی ساخته شده و نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرده است. این فیلم بهطور خاص به خاطر روایت عاطفی، درگیریهای روانی شخصیتها و فضای اجتماعی خاص خود مورد توجه قرار گرفت و به یکی از فیلمهای مهم جشنواره تبدیل شد. صدرعاملی که همواره به سینمای اجتماعی علاقه داشته، در این فیلم نیز دغدغههای انسانی و اجتماعی خود را با روایتی احساسی و درگیرکننده به تصویر کشیده است.
رسول صدرعاملی، یکی از کارگردانهای برجسته سینمای ایران، در سال ۱۴۰۳ با فیلم «زیبا صدایم کن» به سینما بازگشت. این فیلم که اقتباسی از کتابی به همین نام است، در جشنواره فیلم فجر حضور داشت و توانست توجهها را جلب کند. داستان فیلم حول مردی به نام خسرو میچرخد که در تلاش است تا با برگزاری جشن تولدی برای دخترش، روابط از دست رفتهاش را ترمیم کند. «زیبا صدایم کن» با بازی امین حیایی و ژولیت رضاعی ساخته شده و نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرده است. این فیلم بهطور خاص به خاطر روایت عاطفی، درگیریهای روانی شخصیتها و فضای اجتماعی خاص خود مورد توجه قرار گرفت و به یکی از فیلمهای مهم جشنواره تبدیل شد. صدرعاملی که همواره به سینمای اجتماعی علاقه داشته، در این فیلم نیز دغدغههای انسانی و اجتماعی خود را با روایتی احساسی و درگیرکننده به تصویر کشیده است.
در دهه ۶۰، صدرعاملی نخستین فیلم خود به نام «رهایی» را ساخت، اما شهرت واقعی او با فیلم «گلهای داودی» رقم خورد. این فیلم در جشنواره فیلم فجر جوایز زیادی کسب کرد و توانست توجهها را جلب کند. نهتنها در ایران، بلکه در جشنوارههای بینالمللی نیز موفقیتهایی به دست آورد و نام صدرعاملی را در سطح جهانی مطرح کرد.
اما شاید نقطه عطف کارنامه سینمایی صدرعاملی در دهه ۷۰ با فیلم «دختری با کفشهای کتانی» باشد. این فیلم که به مسائل اجتماعی و جوانان پرداخته بود، توانست جایگاه صدرعاملی را بهعنوان یک کارگردان جریانساز تثبیت کند. فیلم «دختری با کفشهای کتانی» هم در داخل کشور و هم در خارج از ایران تحسین شد و برای صدرعاملی بهعنوان یک کارگردان، افتخار و موفقیت به همراه داشت. این فیلم در کنار جلب توجه مخاطبان، نقدهای مثبت فراوانی از سوی منتقدان دریافت کرد و در جشنوارههای مختلف سینمایی نیز حضور پیدا کرد.
در دهه ۸۰، صدرعاملی با فیلم «من ترانه ۱۵ سال دارم» باز هم موج جدیدی در سینمای اجتماعی ایران به راه انداخت. این فیلم که به مسائل نوجوانان و مشکلات اجتماعی آنها پرداخته بود، توانست توجه بسیاری از مخاطبان را جلب کند و به یکی از آثار شاخص سینمای ایران تبدیل شود. فیلم «من ترانه ۱۵ سال دارم» به دلیل توانایی در درک و بیان احساسات جوانان و به تصویر کشیدن واقعیتهای جامعه، یکی از آثار تأثیرگذار در تاریخ سینمای ایران محسوب میشود.
در کنار فعالیتهای کارگردانی، صدرعاملی در عرصه پخش فیلم نیز تأثیرگذار بوده است. او یکی از بنیانگذاران مؤسسه فیلمیران است که به پخش بسیاری از فیلمهای مهم سینمای ایران کمک کرده است. این مؤسسه که در زمینه توزیع و پخش فیلمهای ایرانی در داخل و خارج از کشور فعالیت میکند، نقش مهمی در معرفی فیلمهای ایرانی به جهانیان ایفا کرده است.
رسول صدرعاملی علاوه بر فعالیتهای سینمایی، در عرصه داوری جشنوارههای مختلف، بهویژه جشنواره فیلم فجر، هم حضور فعالی دارد. او که خود تجربه کارگردانی در جشنوارههای معتبر جهانی را دارد، با دیدگاههای تخصصی خود در زمینه سینما به داوری فیلمها میپردازد و همیشه نظرات خود را به شیوهای محترمانه و حرفهای بیان میکند.
صدرعاملی همچنان در مصاحبهها و نشستهای خبری در مورد وضعیت سینما و چالشهای آن در ایران صحبت میکند. او معتقد است که سینما باید بهعنوان یک ابزار فرهنگی و هنری به مردم خدمت کند و از مسائل اجتماعی و فرهنگی جامعه بازتاب دهد. در این راستا، صدرعاملی همیشه به اهمیت حمایت از سینمای مستقل و فیلمهای با محتوای عمیق و ارزشمند تأکید کرده است. به گفته او، فیلمسازان باید بتوانند بدون فشارهای دولتی و اقتصادی، آثار خود را بسازند و این آزادی به آنها امکان میدهد که صدای واقعی خود را در سینما بازتاب دهند.
در یکی از مصاحبههای اخیر خود، صدرعاملی به چالشهای موجود در عرصه سینمای ایران اشاره کرده و گفته است که سینماگران باید بهدنبال ایجاد فضاهایی باشند که در آنها آزادیهای هنری بیشتر و فضای نقد و تحلیل اجتماعی فراهم باشد. او همچنین به اهمیت تعامل سینما با سایر هنرها و همچنین تأثیر سینما بر جامعه اشاره کرده است و معتقد است که سینما باید همواره در خدمت رشد فرهنگی و اجتماعی باشد.
رسول صدرعاملی همچنان با آثار خود درخشیده و سینمای ایران را با داستانها و شخصیتهای ملموس خود غنی کرده است.
۵۷۵۷