تینا مزدکی_ پروژه سه کمربند شمالی چین که در سال ۱۹۷۸ آغاز شد، یک ابتکار عظیم برای جلوگیری از گسترش صحرای گوبی و سایر مناطق خشک از طریق احیای جنگل است. این پروژه قرار است تا سال ۲۰۵۰ به پایان برسد و پس از تکمیل، احتمالاً حدود ۱۰۰ میلیارد درخت را شامل خواهد شد و عنوان بزرگترین پروژه مهندسی زیستمحیطی در جهان را از آن خود خواهد کرد.
بخشی که اکنون تکمیل شده نیز، بخشی از برنامه سه کمربند شمالی چین است که شامل کاشت بید قرمز، ساکسائول و سایر گونههای درختی در نواری در امتداد حاشیه جنوبی صحرای تکله مکان در منطقه خودمختار سین کیانگ اویغور در شمال غربی چین است. هدف از ایجاد این حیات گیاهی، این است که دیوار سبز بهعنوان نوعی دیوار امنیتی اکولوژیکی عمل کند که جریان بادهای بیابانی و طوفانهای شن را متوقف کند. گویا این جریانها باعث آسیب قابلتوجهی به کشاورزی در منطقه میشود.
البته پروژه دیوار سبز بزرگ چین، بدون منتقد نیست. انجمن جغرافیای سلطنتی بریتانیا میگوید برخی از دانشمندان این موضوع را زیر سؤال بردهاند که آیا این پروژه واقعاً پایدار است یا خیر. برخی از محققان بر این باورند که کاشت درختان در منطقهای که بومی آن در طولانیمدت پیامدهای خوبی نخواهد داشت. برخی دیگر استدلال کردهاند که کاشت درختان بر حیاتوحش تأثیر منفی میگذارد و میتواند جنگلها را در برابر شیوع بیماری آسیبپذیر کند. حتی این نگرانی وجود دارد که کمربند درختان در کاهش طوفانهای شن بیتأثیر باشد.
درباره این پروژه چین، در «چین به بیابان هم رحم نکرد/ شاهکار دیگری از تاریخ بشر به نام چین شد/ عکس» بیشتر بخوانید.
۵۸۳۲۳
