به گزارش خبرگزاری recive، پس از استیضاح عبدالناصر همتی در اسفند سال ۱۴۰۳ توسط مجلس، مسعود پزشکیان، رحمتاله اکرمی، خزانهدار کل کشور را بهعنوان سرپرست موقت وزارت اقتصاد انتخاب کرد و حالا با نزدیک شدن به ۱۲ خرداد و پایان مهلت قانونی برای معرفی دومین وزیر پیشنهادی دولت چهاردهم، انتخاب فرد نهایی بر عهده رئیسجمهور خواهد بود. انتخاب هر کدام از ۶ گزینه محتمل نشاندهنده وزن معاون اول رئیسجمهور، استقلال رأی شخص رئیسجمهور یا توافق با مجلس در چارچوب سیاست وفاق خواهد بود.
طیبنیا؛ هم هست و هم نیست
همشهری نوشت: ترین گزینه هرچند بهگفته جعفر قائمپناه، معاون اجرایی رئیسجمهور، علی طیبنیا عنوان شده، اما منابع نزدیک به طیبنیا فاش کردهاند که تاکنون پزشکیان با او دیدار و گفتوگو نداشته است. طیبنیا در دولت نخست حسن روحانی، مسئولیت وزارت اقتصاد را بر عهده داشت که بهدلیل اختلاف نظر در دولت دوم روحانی حاضر نبود. در تمامی سالهای گذشته او در متن و حاشیه گفتوگوهای اقتصادی قرار داشته و در جریان کارزار انتخابات ریاستجمهوری چهاردهم به جمع هواداران و حمایتکنندگان از مسعود پزشکیان پیوست و حتی شایع شده بود که او معاون اول دولت چهاردهم خواهد بود، اما این اتفاق رخ نداد و پست معاون اولی به محمدرضا عارف رسید و پزشکیان به طیبنیا، حکم مشاور اقتصادی رئیسجمهور را داد. با گذشت چندماه با بالاگرفتن اختلاف بین طیبنیا و برخی اعضای کابینه، او از مسئولیت مشاور اقتصادی رئیسجمهور کنارهگیری کرد. درحالیکه گفته میشود طیبنیا بهدلیل فراهم نبودن شرایط لازم و ابهام درخصوص حدود اختیارات و وظایفاش به پیشنهاد وزارت پاسخ نه داده است، اما برخی منابع نزدیک به او به تازگی به نقل از او فاش کردهاند که اصلا جلسهای بین او و پزشکیان برگزار نشده و به این ترتیب میتوان طیبنیا را هم جزو گزینهها قلمداد کرد، هم نه.
علی مدنیزاده؛ گزینه دوم وزارت
علی مدنیزاده، از اقتصاددانان جوان و تحصیلکرده در خارج از کشور گزینه دوم وزارت بهحساب میآید. کسی که برخی او را تحتتأثیر سیاست آزادسازی اقتصادی میدانند و بهاصطلاح او را پیرو مکتب شیکاگو میخوانند و برخی هم بر این باورند که او میتواند به بلاتکلیفی در سیاستگذاریهای اقتصادی پایان دهد. واکنش نمایندگان اصولگرا هم به انتخاب مدنیزاده یک چالش جدی بهحساب میآید چرا که گفته میشود فرزند او متولد خارج از ایران است و از سوی دیگر منتقدانش میگویند که جهتگیری فکری او با اقتصاد ایران نمیخواند و سابقه اجرایی هم ندارد. در مقابل مدافعاناش انتخاب مدنیزاده را گزینه مطلوب میخوانند و معتقدند که او برای خروج اقتصاد ایران از تلههای ناترازی برنامه دارد، میتواند چالشهای اقتصادی را کاهش دهد و اقتصاد را روی ریل پیشرفت قرار دهد. به هر حال مدنیزاده، درصورت انتخاب، راه دشواری برای گرفتن رأی اعتماد از مجلس خواهد داشت.
تقوینژاد؛ با تجربه با چاشنی شائبهها
سیدکامل تقوینژاد از چهرههای تکنوکرات نزدیک به مسعود پزشکیان بهحساب میآید و هماکنون دبیر هیأت دولت است. فردی که هم سابقه اداره بانک سپه و هم ریاست بر سازمان امور مالیاتی را در کارنامه دارد. با این حال برخی انتخاب احتمالی تقوینژاد را به مسئله قومی گره میزنند و میگویند نمایندگان و چهرههای زاگرسنشین میخواهند او را به صدارت برسانند. افزون براینکه انتخاب تقوینژاد به این شائبه دامن زده که او ازجمله معدود گزینههای مورد حمایت محمدرضا عارف معاون اول، جعفر قائم پناه معاون اجرایی و محسن حاجیمیرزایی مسئول دفتر رئیسجمهور خواهد بود و نزدیکترین چهره به جبهه اصلاحات بهحساب میآید. اگر این اتفاق رخ دهد، بهنظر میرسد که مطرح شدن نام طیبنیا بهعنوان گزینه اصلی و حتی پررنگ شدن نام علی مدنیزاده، بیشتر یک جنبه جریانسازی رسانهای بوده است.
حسینی؛ خیلی دور خیلی نزدیک
شمسالدین حسینی هم گزینه دیگری است، رئیس فعلی کمیسیون اقتصادی مجلس و دارای سابقه وزارت در دولت محمود احمدینژاد و اگر انتخاب او برای معرفی بهعنوان وزیر با هدف اطمینان از رأی دادن مجلس باشد، او نزدیکترین گزینه به صندلی وزارت خواهد بود، اما سابقه وزارت او در دولت احمدینژاد ممکن است او را به دورترین گزینه ممکن تبدیل کند. حسینی البته نزدیکترین چهره به محمدرضا فرزین، رئیسکل بانک مرکزی است و در سالهای صدارت حسینی بر وزارت اقتصاد، فرزین معاون اقتصادی او بود، اما آیا این سابقه همکاری به تقویت جایگاه فرزین در بانک مرکزی و کاهش اختلاف بین وزارت اقتصاد و این بانک منجر میشود؟ انتخاب او بهعنوان وزیر پیشنهادی البته میتواند در چارچوب نگاه وفاق مدنظر مسعود پزشکیان هم تفسیر شود و به تقویت رابطه دولت و مجلس بینجامد، اما فشار جریانهای سیاسی رایدهنده به پزشکیان را افزایش خواهد داد. فعلا شمسالدین حسینی نزدیکترین و دورترین گزینه بهحساب میآید.
سبحانیان؛ انتخابی متفاوت
محمد هادی سبحانیان، از گزینههای دیگری است که حتی اگر بهعنوان وزیر پیشنهاد نشود، شاید یک پست مهم در وزارت اقتصاد بگیرد. کسی که از مرکز پژوهشهای مجلس به حکم احسان خاندوزی، وزیر اقتصاد دولت ابراهیم رئیسی، به ریاست سازمان امور مالیاتی رسید و عبدالناصر همتی هم او را حفظ کرد. موفقیت او در مالیاتستانی باعث شده تا او دور از نگاههای سیاسی بهعنوان یک گزینه جدی مطرح شود. چهرهای جوان و البته مورد اعتماد محمدباقر قالیباف که شاید انتخاب نشدن او با چاشنی سیاست گره زده شود و انتخاب شدناش هم انتقادها از پزشکیان را افزایش دهد. گفته میشود سبحانیان حتی اگر وزیر نشود، شاید به مرد شماره ۲ یعنی قائممقام وزارت برسد.
پاداش؛ پاداش اعتماد
انتخاب حمید پاداش بهعنوان یک شگفتانه خواهد بود. شاید پاداشی به سبب اعتماد به او باشد. عضو هیأت علمی دانشگاه تهران است و اگر قرار باشد که وزیر آینده اقتصاد سهم دانشگاه تهران باشد، پاداش نزدیکترین گزینه بهحساب خواهد آمد. او متولد ۱۳۵۹ و اهل آذربایجان غربی است و حمایت نمایندگان آذریزبان را با خود همراه دارد. این اقتصاددان جوان در دولت ابراهیم رئیسی بهعنوان معاون هماهنگی و نظارت اقتصادی و زیربنایی معاون اول رئیسجمهور انتخاب شد و با روی کار آمدن دولت مسعود پزشکیان با حکم عارف در سمت خود ابقا شد. برخی از حمید پاداش بهعنوان یک اقتصاددان طرفدار مداخله اقتصادی دولت قلمداد میکنند و میگویند او با تیم اقتصادی دولت دچار چالش خواهد شد، اما برخی با اشاره به سیاسی نبودن او، بر این باورند که او یک مدیر اقتصادی است و حضور او در دولت فعلی هم نشان میدهد که چالشی در تیم اقتصادی دولت ایجاد نخواهد شد و ادعای طرفداری پاداش از اقتصاد دولتی درست نیست.
۲۲۳۲۲۵
