برگزاری مانورهای سالانه در استان چهارمحال و بختیاری با هدف آمادهسازی دستگاهها برای مواجهه با حوادث احتمالی، اقدامی ارزشمند و ضروری است. این مانورها قرار است ظرفیت پاسخ سریع، هماهنگی بین دستگاهها و آمادگی نیروهای اجرایی را بسنجند و نقاط ضعف احتمالی را شناسایی کنند. با این حال، تجربههای گذشته نشان میدهد که فاصله قابل توجهی بین آمادگی در مانورها و عملکرد واقعی هنگام بروز حوادث وجود دارد.
واقعیت تلخ آن است که حتی وقوع یک بارندگی کوچک یا یک حادثه جزئی در سطح شهر، میتواند به مشکلات گسترده و ناهماهنگی میان نهادها منجر شود. این نشاندهنده آن است که مانورها صرفاً جنبه نمایشی یا آموزشی دارند و هنوز سازوکارهای اجرایی و عملیاتی به سطحی نرسیدهاند که در شرایط واقعی بتوانند پاسخگو باشند. به عبارت دیگر، آمادگی دستگاهها بیشتر روی کاغذ و برنامهریزی نظری محدود مانده و کارآمدی واقعی در عمل به شدت جای بررسی و اصلاح دارد.
یکی از چالشهای اصلی، نبود هماهنگی موثر بین نهادهای مختلف است. دستگاههای مختلف در شرایط بحران، برنامهها و اولویتهای متفاوتی دارند و فقدان یک فرماندهی مرکزی یا سیستم هماهنگکننده باعث میشود اقدامات پراکنده و بعضاً متناقض باشند. این ضعف، نه تنها پاسخ سریع به حادثه را مختل میکند، بلکه اعتماد عمومی به توانمندی دستگاهها را نیز کاهش میدهد.
علاوه بر این، فقدان زیرساختها و تجهیزات مناسب، ضعف در آموزش نیروها و نبود برنامههای مستمر بازآموزی، مانع اصلی در انتقال تجربه مانورها به عملکرد واقعی است. بدون اصلاح این نقاط ضعف، برگزاری مانورها حتی با سرمایهگذاریهای مالی و زمانی بالا، نمیتواند تضمینکننده امنیت و رفاه شهروندان باشد.
برگزاری مانورها، اگر با رویکرد انتقادی و اصلاح محور همراه باشد، میتواند فرصتی برای شناسایی دقیق مشکلات، بازنگری در روشها و ایجاد هماهنگی عملی بین دستگاهها باشد. ضروری است که پس از هر مانور، گزارشهای دقیق تحلیلی منتشر شده و برنامههای عملیاتی اصلاحی تدوین شود تا تجربهها به شکل کارآمد به عملکرد واقعی منتقل شوند.
در نهایت، مانورها نباید صرفاً یک رویداد سالانه با اهداف نمایشی باشند؛ بلکه باید به ابزاری عملی تبدیل شوند که امنیت و آرامش شهروندان را در شرایط واقعی تضمین کند. بدون این بازنگریها، حتی کوچکترین حوادث نیز میتواند به بحرانهای قابل توجهی تبدیل شود و نشان دهد که هنوز مسیر طولانی برای رسیدن به آمادگی واقعی در استان باقی است.
