نقاشی یک رویای بی پایان است و وارد دنیای زیبای خیال پردازی و سکوت و آرامش می شوید

به گزارش خبرگزاری recive استان سمنان ،نقاشان لحظات زیبای زندگی شان را نقاشی می کنند تا همیشه جلوی چشمشان باشد و بارها خاطرات زیبای شان را مرور کنند شاید با دوربین و عکاسی کردن بتوان این لحظات را ثبت کرد اما وقتی نقاشی می کنی تک تک خطوط، چهره ها، نماها و خاطراتت را خودت می کشی و این تمام احساساتت را درگیر خواهد کرد

نقاشی دنیایی است که هنرمندی خلاق با روحیه ای لطیف به نام نقاش آن را خلق کرده و از آرزوها، رویاها، افکار و گاه ترس ها و تاریکی های روحش به آن تزریق می کند و نتیجه می شود طرحی که حداقل تکه ای از روح نقاش را در دلش نهفته دارد

اما شهر سمنان بر خود می بالد که یک هنرمند به تمام معنای این روزها توانسته است با برپایی یک نمایشگاه عکس از هنرجویان خود شور و نشاط خاصی به شهر بدهد و پای علاقمندان زیادی را به نمایشگاه “نقاشی صورتی ” بکشاند به طوری که در مراسم افتتاحیه بسیاری از مردم برای حضور در نمایشگاه باید در بیرون سالن معطل می مانند در حاشیه این نمایشگاه فرصتی داد تا با این استاد نقاشی که با ممارست و تلاش های زیادی پله های موفقیت را کسب کرده است گفتگویی داشته باشیم که امید است مورد توجه خوانندگان عزیز قرار بگیرد

»recive :لطفا کمی از بیوگرافی خودتان را بیان بفرمایید؟

-بنام آفریدگار ماه و نور و با سلام خدمت شما، نسیم دولتیان هستم، متولد ٢١ مهر،لیسانس نقاشی و گرافیک و در حال حاضر مدیر و موسس آموزشگاه هنرهای تجسمی صورتی.

»درباره برپایی نمایشگاه نقاشی در سمنان بگویید؟

نمایشگاه “دستانِ کوچک قدرتمند”، نمایشگاهی است گروهی،از کارهای سی و چهار نفر از هنرجویان ام در رده سنی پنج تا پانزده سال در دوره های مختلف آموزشی و تعداد محدودی از کارهای هنرجویانِ خوب و با استعداد گروه طراحی و سیاه قلم.

افتتاحیه این نمایشگاه در روز پنج شنبه ١٧ آذر بوده است به مدت یک هفته، اما به لطف خدا و بخاطر استقبال بسیار گرم و خوبی که از طرف مردم عزیز شهرمان و خانواده های محترم هنرجویان داشتیم، تاریخِ پایان نمایشگاه یک هفته ی دیگر تمدید شد و انشاالله در روز جمعه عصر به تاریخ ٢ دی ماه مراسم اختتامییه و اهدای لوح به هنرجویان را خواهیم داشت.در مورد نوع کار و آثار هنرجویان می توانم بگویم که با طول مدت های مختلفی و با ابزار متفاوتی چون، آبرنگ، گواش، مدادشمعی و مدادرنگی و اکلریک و کنته و پودر زغال کار شده است.تمام کارها در فرهنگسرای کومش، سالن نگارخانه،به معرض دید عموم گذاشته شده است.سعی کرده ایم تا در میان آثارِ کودکان تا آنجایی که امکان داشته است روند پیشرفت هر هنرجو رو به نمایش بگذاریم.خوشبختانه از نگاه مردم و بازدید کنندگان عزیزمون، نمایشگاه بسیار جذاب و گیرا و قوی بوده است.

خوشحالم که این اتفاق رخ داده است و توانستیم بعد از مدتها نمایشگاهی داشته باشیم تا پلی باشد پیوند دهنده میانِ دنیای ساده و پاک و زیبای کودکان و دنیای پر مشغله و شلوغ بزرگترها.

همچنین مدتهاست خواهان ایجاد شرایطی بودم تا بتوانم والدین و مردم عزیز و هنردوستِ شهرمان را از نزدیک با فضای هنری و آموزشی آشنا کنم تا شاید کمی از محیط و زندگی پرمشغله و دوندگی این روزها دور شده و دوباره به دنیای رنگین کودکی نزدیک شوند،تا شاید یادآوری باشد از گذشته و بشود آرامتر و زیباتر زندگی کرد، که به لطف خدا این اتفاق رخ داد و بازدیدکنندگان عزیز از نزدیک با کارهای زیبای کودکان و نوجوانان هنرمند و با استعداد آشنا شدند،و به گفته ی خودشان از دیدن نقاشی های خالصانه و خلاقانه ی بچه ها بسیار لذت بردند و انرژی گرفته اند و دوباره به یاد خاطراتِ خوش کودکی و نقاشی های قدیم خود افتاده اند و کودک درونشان برانگیخته و زنده شده است، که این اتفاق برای من بسیار خوشحال کننده است.

ناگفته نماند که دایر کردن این نمایشگاه شور و شوقِ عجیبی در خودِ من و تمام هنرجویانم به وجود آورده است و باعث آشنایی من با افراد هنرمند دیگری در سطح استان شده است که از نظر تبادل اطلاعات و به روز شدن معلومات بسیار عالی بوده است.

همچنین انگیزه ی هنرجویانم دوچندان شده است به طوری که با اعتماد به نفس بالایی در مورد کارهایشان توضیح میدهند و این کار باعث ایجاد نیروی محرکی در آنها شده است تا بتوانند از این پس کارهای قوی تر و بهتری را ارائه دهند.

»حبرآنلاین: چه شد که به نقاشی علاقمند شدید؟

عشق و علاقه به نقاشی از کودکی در وجود من شکل گرفته است،همیشه و در هر شرایطی عاشق طراحی و نقاشی و خلق اثری بوده ام و از هرفرصتی برای نقاشی کردن استفاده می کردم.

البته شرایط خانواده و تاثیر ژن و داشتن اساتید خوب و باحوصله بی تاثیر نبوده است،جدا از اینکه پدرِ بنده سالهاست در رشته ی عکاسی فعالیت دارند، خانواده ی مادری بنده هم تا حدودی هنرمند هستند.مسلما، بزرگ شدن در یک خانواده ی هنری، در کشش بیشتر من نسبت به رشته ی هنر بی تاثیر نبوده است.

همچنین شرکت در چندین مسابقه ی هنری و کسب رتبه،باعث ایجاد انرژی و انگیزه ی بیشتری در من شد، تا بتوانم هرچه بهتر این مسیر هنری را ادامه دهم

البته بی شک هنوز در جایگاه خاصی نیستم و برای یک هنرمند واقعی شدن هنوز مسیر طولانی در پیش دارم، من همیشه خودم را یک هنرجوی کوچک و تشنه ی یادگیری می بینم.

»در چه سبکی نقاشی می کنید؟

– بیشتر رئال و گاهی سبک کوبیسم

»اساتید شما در این هنر چه کسانی بوده اند؟

– اساتید عزیزِ من در طول دوران مختلف تحصیلی،در أبتدأ سرکار خانم بنی اسدی و خانم امیری بودند، که هر دو از معلمان بسیار دوستداشتنی من هستند،در دوران دبیرستان، جناب آقای اسدالله شریعت پناهی از اساتید عزیز من بوده اند که خودشان از هنرمندان به نام هستند و من همچنان علاقه ای خاص و احترامی ویژه برای ایشان قائل هستم.و از اساتید دوران دانشگاه هم، کسانی که در محضرشون درس گرفتم اساتید تاثیر گذاری چون جناب استاد میرزایی مهر،استاد ناصری،استاد ذاکری و … بوده اند که سبک ها و معلومات متفاوتی را در کنارشان آموخته ام.

»بهترین نقاشی که خودتان خلق کرده اید و علاقه دارید؟

-بهترین نقاشی از چه نظر؟ اگر از نظر تکنیک میفرمایید ،چندین نقاشی من، از جمله تابلوی مونالیزا و تابلوی آهوان که به سبک کوبیسم است، جزو کارهای خوب و تکنیکی بنده به شمار می آید، اما از نظرِ علاقه ی شخصیِ من، تابلوی ثریا،که با رنگ روغن هم کار شده است،یکی إز کارهای مورد علاقه ی بنده است که از نظر خودم یکی از بهترین کارهایم است.

»هنگام خلق نقاشی چه احساسی دارید؟

از نظر من نقاشی یک رویای بی پایان است،فکر می کنم هر فردی که در کار هنری دستی بر آتش دارد،بی شک به آن حالت خلسه و رویا گونه ی نقاشی و آرامش ذهنی وارد شده است،وقتی غرق در کارِ می شوید،همه چی برایتان از حرکت می ایستد، حتی متوجه ی گذر زمان هم نمی شوید،فضا و مکان حقیقی رو را از دست می دهید و وارد دنیای زیبای خیال پردازی و سکوت و آرامش می شوید و چنان محو و درگیر طرح ها و نقش هاو رنگ ها می شوید که ناخودآگاه از تمام اطراف خود بی خبر می مانید و تنها در خیالِ رنگی خود به سیر و کشف و شهود خواهید پرداخت.دنیایی که دوست ندارید از آن خارج شوید و کسی آرامش اتان را بر هم زند.

»recive :آیا کشیدن نقاشی ذاتی هم می تواند باشد یا حتما باید آموزش دید؟

بله البته، بی شک نمی توان ذات را نادیده گرفت،بسیاری از هنرمندان بزرگ جهان، بدون اینکه دوره و آموزش خاصی دیده باشند، به این حد از اعتبار و معروفیت و محبوبیت رسیده اند،فقط بخاطر اعتماد به حسِ درونی اشان و تکرار و تمرینِ هرچه بیشتر در کارهایشان و پیگیر بودن و صدالبته داشتن اعتماد به نفس و خودباوری و گاهی کپی کردن از آثار بزرگان دیگر ، آنها را به این جایگاه رسانده است،

و البته در کنارش هم بوده اند افرادی که از حس هنری بسیار بالایی برخوردار بوده اند و به علت پیگیر نبودن و یا نداشتن راهنما و یک استاد خوب، به جایگاهی نرسیده اند و بی نام و نشان مانده اند.

» recive:سقف آرزوهای شما در این هنر کجاست؟

-از نظر من برای رویا و آرزوها سقفی وجود ندارد،شما به هر مرحله از رشد و پیشرفتی که برسید، باز هم بهترش وجود دارد و ذات انسان همیشه طالب بهترین هاست،بنابراین داشتنِ آرزوهای بزرگ و بهترین بودن و در اوج قرار داشتن در وجودِ هر انسانی نهفته است، مخصوصا اگر فردی کمال گرا باشید این مسیر طولانی تر و سخت تر و خواسته ها و آرزوها بزرگتر و قوی تر خواهد بود.

»recive: الگوی شما چه فرد یا افرادی بوده اند؟و دوست داشتید جای چه نقاش بزرگی بودید؟

واقعیتش این است که هیچگاه الگوی خاصی نداشته ام،شاید از هر هنرمندی که تا کنون شناخته ام و با آثارشان آشنا شده ام،نکته ای را در ذهن نگه داشته باشم، اما اینکه همیشه یک الگوی خاص مد نظرم باشد، خیر اینگونه نبوده است.

ولی در کل همیشه از دیدن آثار هنری بزرگان تاریخ هنر ایران و جهان لذت برده ام،هنرمندانی مانند: میکل آنژ،لئوناردو داوینچی، رامبراند،ونسون ونگوگ و کارهای زیبای استاد کمال المک

» recive : پدر شما یک عکاس حرفه ای و نام آشنای شهر سمنان می باشد چرا در حرفه عکاسی ادامه ندادید؟

– ممنون از لطفی که به پدرم دارید.، بله پدرم چندین سال است که در این زمینه فعالیت دارند و تا به حال چندین نمایشگاه از عکس های قدیمی و تاریخی هم برگزار کرده اند،من و خواهر کوچکم بخاطر رشته ی هنری که در آن تحصیل کرده ایم با عکاسی آشنایی کامل داریم و حتی مدتی در کنار پدر فعالیت داشته ایم،بنده حتی برای آشنایی بیشتر با دوربین های دیجیتال یک دوره به کلاسهای فنی و حرفه ای رفتم و مدرک عکاسی را جداگانه کسب کرده ام، اما در حال حاضر بیشترین فعالیتم در زمینه ی نقاشی و مخصوصا آموزش است. شاید در آینده ی نزدیک پیش بیاید که در زمینه ی عکاسی هم پررنگتر حضور داشته باشم،چون علاقه ی خاصی به ثبت لحظه های خاص و عکاسی اجتماعی و عکس های گرافیکی و مفهومی دارم.

»recive: وضعیت هنر و نقاشی در شهر سمنان و استان را چگونه ارزیابی می کنید؟

– خوشبختانه مردم شهر سمنان بسیار فرهنگی و هنر دوست هستند،و اهمیت زیادی برای هنر قائل هستند و جدیدا زیاد دیده شده که در اکثر خانواده ها، مخصوصا نسل جدید به مقوله ی کشف استعداد فرزندانشون،در هر زمینه ای توجه ی خاصی شده است و همین اهمیت دادن به کودکان باعث می شود که والدین در سنین مختلف فرزندانشان را به کلاسهای مختلف هنری آورده تا بتوانند با کمک معلمین و فعالیت آموزشگاه ها سمت و سوی صحیح تر و بستر بهتری را برای رشد آنها فراهم کنند،مخصوصا در تابستان که بچه ها اوقات فراغت بیشتری برای اینکار دارند،شاهد هنرجویانی خاص و کارهایی جالب و فکرهای نویی از کودکان هستیم،و در این زمان وظیفه ی سنگینی بر عهده ی مربیان و مدرسین عزیز ما هست تا بتوانند با تیز هوشی و دقت بالا،استعدادهای خاص و فوق العاده ی بچه هارو شناسی کرده و راهنمای درستی در این راه باشند، چرا که شاید همین یک حرکت کوچک اما صحیح و به جا،باعث دگرگونی آینده ی هر کودکی شود و از یک کودک عادی،هنرمندی منحصربه فرد ساخته شود..خوشبختانه در این زمینه اساتید موفق و دلسوز کم نیستند، امیدوارم از این به بعد هم از طرف سازمانهای مرتبط،شاهد کمک ها و همکاری های بیشتری باشیم. تا تجهیزات لازم در دست همگان قرار گیرد.

»recive : استقبال مردم از هنر و نقاشی چگونه است؟

-بسیار عالی، واقعا از چیزی که در فکر داشتم خیلی بهتر و بالاتر بوده است،شاید در گذشته انقدر به هنر و رشته های هنری توجه نمی شد و همیشه گروههای هنری قشر مظلوم جامعه به حساب می آمدند،اما خوشبختانه احساس می کنم که این نگرش تا حدودی تغییر پیدا کرده است و اگر کودکی حس هنری داشته باشد،کمتر از قبل، از طرف خانواده و مدرسه با سرکوفت و بی توجهی مواجه می شود.الان بسیاری از خانواده ها آگاه شده اند.

حتی من با چندین مورد جالب در طول برگزاری نمایشگاه برخوردم که والدین و یا پدربزرگها و مادربزرگ ها چه برای خودشان و فرزندانشان به دنبال کلاس نقاشی آمده بودند و با شوق در این رابطه صحبت می کردند،اگر کلاسی برای خودشان می خواستند،با حسرت فراوان از گذشته و نبود امکانات در زمان جوانیشان صحبت می کردند و اگر برای فرزندانشان به دنبال مربی خوب بودند، با خوشحالی از هوش و استعداد هنری بچه هایشان صحبت میکردند و اظهار خوشحالی میک ردند از اینکه فرزندشون در آینده می خواهد یک رشته ی هنری را ادامه دهد و مثلا طراح شود.مسئله ای که شاید در گذشته اصلا اینچنین نبود.

»recive : برای موفقیت تا به کجا می توان پیش رفت؟

-تا هرکجا که زمینه فراهم است و توان شما اجازه میدهد،همان طور که قبلا گفتم آمال و آرزوها سقف ندارند،وسیع فکر کنید تا وسیع به دست بیاورید

»recive: ایا از راه این هنر می توان امرار معاش هم داشت؟

-در این زمینه نمی شود با قطعیت و صراحت صحبت کرد،شاید در مورد برخی از هنرمندان بتوان جواب مثبت داد،آنهایی که بسیار شناخته شده هستند و جهانی شده اند و آثارشان تا موزه ها و مزایده ها و نمایشگاه های داخلی و خارج از ایران ورود کرده است.اما در کل بخاطر اوضاع اقتصادی نامناسب ایران، اکثریت مردم چندین شغله هستند، و کم پیش می آید که شخصی تنها از یک راه و از رشته وحرفه ی تحصیلی خودش بتواند به راحتی کسب درآمد کند و در رفاه و شرایط مساعدی باشد

»recive:بهترین خاطره شما از کلاس های نقاشی؟

– بهترین خاطره های من مربوط به تدریس و کار با بچه ها، مخصوصا هنرجویان کوچکم است، وقتی در کنار آنها هستم بهترین ساعت های کاری من به حساب می آید، کودکان پر از عشق و محبت و پاکی هستند،و تک تک لحظه هایم در کنار آنها پر از خاطره های زیبا و شیرین است.ورود به دنیای بچه ها لذت بخش ترین قسمت فعالیت های هنری من است.

»recive: نظر شما درباره شهر سمنان؟

– سمنان شهری است که من در آن به دنیا آمده ام و رشد کرده ام، با تمام کمبودها و فضای خاصی که دارد، برای یک زندگی عادی شهر آرامی است ولی آنقدرها جای پیشرفت ندارد.طبیعتا شهرم را دوست دارم و احساس خاصی به زادگاهم دارم،اما همیشه خواهان این بودم که سمنان جزو شهرهای بسیار زیبا و شکوفا در هر زمینه ای بشود،تا بتوانیم همیشه و همه جا با افتخار در مورد محل تولد و سکونتم صحبت کنم،دوست دارم تغییرهای اساسی و زیادی در شهر صورت بگیرد، و چه خوب است که این تغییرها و شکوفایی و رشد از همه لحاظ باشد.چه از لحاظ بصری و زیبا شناسی شهری، و چه از لحاظ علمی و فرهنگی و هنری و آموزشی.

آموزش صحیحِ تک تک شهروندان و تقویت خلاقیت در هنرمندان شاید کمکی باشد به تسریع این روند.

»recive: چه نقاشی را دوست داشته اید که حلق کنید ولی هنوز موفق نشده اید؟

– نقاشی خاصی مد نظرم نیست، اما تکنیک های زیادی هست که همیشه دوست داشته ام آموزش ببینم تا بتوانم در زمینه ها و سبک های مختلفی کار کنم و معلومات بالاتری کسب کنم، امیدوارم که به زودی این فرصت دست دهد.

»هزینه های ورود برای یادگیری نقاشی چگونه است؟

– متاسفانه هزینه های رشته های هنری بسیار زیاد است،برای کسب آموزش های هنری،شما باید وسایل و ابزار زیادی داشته باشید تا بتوانید آنطور که شایسته و نیاز است کار کنید و متاسفانه به همین علت، بسیاری از خانواده ها نمی توانند در مقاطع بالا جوابگوی تمام نیاز فرزندشان و هزینه های اصلی و جانبی تحصیل آنها باشند و گاهی فراهم کردن تمامی ابزارهای کار هنری بسیار دشوار و پرخرج می باشد،به همین علت برخی از عزیزان به ناچار از ابتدا وارد این رشته نمی شوند و یا در مقطع خاصی مجبور به ترک تحصیل می شوند.

»recive: حمایت مسئولین از هنرمندان چگونه است؟

-متاسفانه هیج حمایت قابل توجهی از طرف مسئولین به ویژه مسئولین رده بالا نداریم

» recive: بزرگترین مشکلات حرفه شما چیست؟

-مشکلات که متاسفانه بسیار زیاد است حتی ما اجازه نداریم در نمایشگاهها طراحی هایی از چهره ی زنان داشته باشیم چه برسد به موضوعات دیگر

»recive : نقش پدر و مادر در کسب موفقیت شما چگونه بوده است؟

-مسلما بسیار زیاد و حساس است.پدر و مادر اولین و مهمترین اشخاصی هستند که کودک در آغوش آنها رشد می کند و ابتدایی ترین نکات و روشهای زندگی را از آنها می آموزد،والدین اولین مربی اخلاق و رفتار و تربیتِ فرزندانشان هستند و آموزش اولیه اگر صحیح و درست باشد،پایه های تربیت به خوبی و درستی بنا می شود و بی شک والدین آگاه و مسئول و مهربان می توانند کودکی کنجکاو و دانا و مسئولیت پذیر و موفق تربیت کنند،هرچه والدین بستر بهتری را برای رشد فرزندانشان فراهم کنند، مسلما استعدادها و تواناهای بیشتری در کودکان تشخیص داده می شود و رشد و نمو می کند.بنابراین اولیاء نقش بسیار پررنگ و تاثیرگذاری دارند.و بنده در همین جا از این فرصت خوب استفاده میکنم و از والدین عزیزم تشکر می کنم و دست آنها رامی بوسم.

از مادر مهربان و دلسوزم و پدر بزرگوارم نهایت تشکر و سپاسگزاری را دارم،هرچه من تا به حال داشته ام و به دست آورده ام از لطف و ببخش و آموزشهای خوب والدین عزیزم بوده است و تا ابد مدیون از خود خودگذشتگی و حمایت های بی دریغ آنها هستم که مانند کوه پشت و پناهم بوده اند.

و همیشه خدای مهربان را شاکرم که مرا لایق ،چنین پدر و مادر فداکار و خوش قلبی قرار داده است..

امیدوارم بتوانم همیشه و همه جا باعث خوشحالی و سربلندی آنها و قدردان محبت هایشان باشم .

و در آخر از خداوند منان و مهربان خواهان عمری طولانی و باعزت برای تمام والدین عزیز و پدر و مادر بزرگوارم هستم.سایه ی مهرشان همیشه مستدام…

و همچنین ممنون از شما و لطفتون و این فرصتی که به من دادید

»recive: صحبت پایانی؟

– جا دارد از همکاری و لطف مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و همچنین معاونت هنری آقای باهنر نهایت تشکر و قدردانی را داشته باشم

پایدار باشید