به گزارش recive، به نقل از دیجیاتو، در دو دهه گذشته چین تلاش کرده تا خود را بهعنوان قدرت برتر فضایی این قرن تثبیت کند. این کشور پیشازاین نیز با پرتاب ماهوارهای توسط یک پرتابگر با سوخت متان (در مرحله اول) به اولین کشوری تبدیل شد که به این فناوری دست یافته است. بااینحال، درحالحاضر فقط ۲۵ درصد از بازار جهانی پرتابهای فضایی را در اختیار دارد، درحالیکه آمریکا با ۶۰ درصد بر این بازار مسلط است.
بخش بزرگی از این برتری ایالات متحده بهدلیل توسعه موشکهای قابل استفاده مجدد و سنگین توسط شرکت اسپیسایکس است. اکنون چین دو هدف بزرگ را دنبال میکند: تسلط بر بازار پرتابهای تجاری و فرود فضانوردان روی ماه تا سال ۲۰۳۰. این کشور امیدوار است با تولید نسخههای بومی خود از فالکون ۹ و استارشیپ اسپیسایکس به این اهداف دست یابد.
راکت ZQ-3 شرکت لنداسپیس نزدیکترین کپی از فناوری اسپیسایکس است: مشابه استارشیپ بدنه این راکت از جنس فولاد ضد زنگ است و مشابه فالکون ۹ نیز موتورهای خوشهای، بالههای کنترلی و پایههای فرود دارد.
این راکت از ترکیب سوخت اکسیژن مایع و متان مایع استفاده میکند و هدف آن، تکرار مدل تجاری اسپیسایکس است: هزینهها را تا ۹۰ درصد کاهش و چرخه پرتابها را از طریق استفاده مجدد از هر مرحله راکت تا ۲۰ بار افزایش دهد.
آزمایشهای اخیر که از ۱۸ تا ۲۰ اکتبر انجام شد، شامل تست کامل سوخترسانی و آزمایش آتش ثابت بود. این بدان معناست که ZQ-3 وارد مرحله نهایی آمادهسازی برای پرواز شده است. اولین پرواز این راکت برای نوامبر یا دسامبر ۲۰۲۵ (آبان یا آذر ۱۴۰۴) برنامهریزی شده است.
ZQ-3 یک پرتابگر دو مرحلهای با قابلیت پرتاب و فرود عمودی است. این راکت با ارتفاع ۶۶ متر و قطر هسته ۴.۵ متر، شباهت زیادی به فالکون ۹ دارد، اما از فولاد (بهجای آلیاژ آلومینیوم-لیتیوم) و سوخت متان (بهجای کروسین) برای مرحله اول استفاده میکند.
هنوز تاریخی برای عملیاتیشدن کامل ZQ-3 اعلام نشده، اما گزارش شده است که اولین تلاش برای فرود مرحله اول این موشک در سال ۲۰۲۶ انجام خواهد شد.
۵۸۵۸
