امیرمسعود عابدین: از سال ۱۹۷۹ تا امروز، مرسدس بنز G کلاس تقریبا با همان چهره کلاسیک ادامه حیات داده و همین پایداری، بخشی از جذابیتش بوده است. البته در این مسیر، نسخههای خاص و افراطی کم نداشتهایم؛ از ۴×۴ Squared گرفته تا ۶×۶ یا حتی مدل کابریولت. اما هیچکدام از آنها اصول طراحی جعبهای این شاسیبلند افسانهای را زیر سؤال نبردهاند. اینجاست که پای یک استثنای عجیب وسط میآید: خودرویی به نام مرسدس بنز G ۶۰۰ TE AMG.
G کلاسی که شبیه G کلاس نیست!
G ۶۰۰ TE AMG ظاهری دارد که عملا تمام نشانههای بصری کلاس G را پاک کرده است. بدنهای متفاوت، خطوطی ناآشنا و چهرهای که بیشتر به یک سدان دهه ۸۰ میلادی شباهت دارد تا یک آفرودر نظامیتبار. این خودرو آنقدر از هویت بصری G کلاس فاصله گرفته که اگر ندانید، هرگز تصور نمیکنید زیر این پوسته عجیب، شاسی یک جی واگن پنهان شده باشد.
این پروژه خاص توسط AMG و با هدف حضور در رالی افسانهای پاریس داکار ساخته شد؛ مسابقهای که در آن، عملکرد مهمتر از ظاهر بود. نتیجه کار، خودرویی شد که امروز طبق گزارشها تنها یک نمونه از آن در جهان باقی مانده است.
تولد در دورانی که AMG مستقل بود
این G کلاس عجیب حاصل همکاری مرسدس بنز با AMG در زمانی است که AMG هنوز بهطور رسمی بخشی از مرسدس نشده بود. در واقع، تا اواسط دهه ۹۰ میلادی طول کشید تا این دو نام بهصورت کامل با هم ادغام شوند و محصولات AMG به شکل رسمی وارد نمایندگیهای مرسدس شوند.
به همین دلیل، G ۶۰۰ TE AMG را میتوان محصول دورانی دانست که AMG آزادانهتر و جسورانهتر عمل میکرد؛ دورانی که پروژههای خاص و غیرمتعارف، شانس بیشتری برای تولد داشتند.
چهار سال جلوتر از زمان خود
بسیاری تصور میکنند که اولین جی کلاس V۸، مدل ۵۰۰GE در میانه دهه ۹۰ بوده است. اما این جنگجوی داکار حدود چهار سال زودتر به قلبی هشت سیلندر مجهز شده بود. زیر کاپوت این خودرو، نسخه ۶٫۰ لیتری V۸ برگرفته از سدان لوکس S کلاس نسل W۱۲۶ قرار داشت.
این موتور توان تولید ۳۳۱ اسب بخار قدرت و ۵۲۰ نیوتنمتر گشتاور را داشت؛ ارقامی که برای یک خودروی رالی در اواخر دهه ۸۰ کاملا چشمگیر بودند. AMG حتی موتور را کمی عقبتر در شاسی نصب کرد تا توزیع وزن بهتری به دست آید. شاسی و سیستم انتقال قدرت تقویت شدند و برای دوام در مسیرهای طولانی بیابانی، ظرفیت باک سوخت به عدد شگفتانگیز ۴۴۶ لیتر رسید.
تغییر چهره برای بازگشت به داکار
در نخستین حضور این خودرو در رالی سال ۱۹۸۹، بدنهای فولادی و نزدیک به ظاهر جی واگنهای معمولی داشت. اما پس از خرابی و کنار رفتن از مسابقه، AMG تصمیم گرفت برای بازگشت در سال ۱۹۹۰ همه چیز را تغییر دهد.
بدنه فولادی کنار گذاشته شد و جای خود را به ترکیبی سبکوزن از فایبرگلاس، کولار و آلومینیوم داد. نتیجه، خودرویی شد که چهرهاش هیچ شباهتی به یک G کلاس نداشت. جالبتر اینکه چراغهای جلو و جلوپنجره مستقیما از مرسدس بنز E-Class نسل W۱۲۴ قرض گرفته شده بودند؛ تصمیمی که ظاهر این G کلاس را کاملا مرموز و نامتعارف کرد.
رانندهای که تسلیم نشد
این خودروی خاص در مجموع چهار بار در رالی پاریس داکار شرکت کرد و در تمام این رقابتها، پشت فرمان آن کِلی رگاتزونی، راننده مشهور سوئیسی فرمول یک نشسته بود. رگاتزونی سابقه رانندگی برای تیمهای بزرگی مانند فراری و ویلیامز را داشت، اما در سال ۱۹۸۰ و پس از تصادفی شدید در گرندپری آمریکا، از کمر به پایین فلج شد.
با این حال، او هرگز از دنیای مسابقه کنار نکشید و با همین جیواگن عجیب، بار دیگر شجاعت و ارادهاش را به رخ کشید.
تنها بازمانده یک پروژه فراموش شده
رگاتزونی این خودرو را تا زمان درگذشتش در سال ۲۰۰۶ نزد خود نگه داشت. طبق اعلام Mechatronik (نمایندگی آلمانی که امروز این خودرو را برای فروش عرضه کرده)، G ۶۰۰ TE AMG تنها نمونه باقیمانده از دو دستگاهی است که AMG ساخته بود.
در جهانی که صدها هزار جیواگن با ظاهر تقریبا یکسان وجود دارد، تنها یکی هست که چنین چهرهای دارد؛ خودرویی که حتی در گردهماییهای مرسدس بنز هم ممکن است ناشناخته بماند. شاید همین ناشناخته بودن، بزرگترین جذابیت این عجیبترین G کلاس تاریخ باشد.
منبع: theautopian
۵۸۳۲۲