به گزارش خبرگزاری recive؛ نمایش «متروتینک» به نویسندگی و کارگردانی آرمان آسایش این روزها در خانه نمایش دا روی صحنه است؛ نمایشی که با نگاهی تازه به جهان ذهنی جوانان، دغدغههای عاطفی، مالی و اجتماعی نسل امروز را در قالب روایتی مینیمال اما عمیق، پیشروی مخاطب قرار میدهد؛ آسایش در «متروتینک» تلاش کرده است تجربه زیسته انسان معاصر در فضای شهری، از تنهایی در ازدحام تا قضاوتهای لحظهای و لایههای پنهان هر فرد، را با زبانی تصویری، نمادین و گاه طنزآمیز روایت کند.
در همین راستا، ملینا خداپرست، یکی از بازیگران جوان این نمایش، در گفتوگویی با recive از تجربه حضور روی صحنه، چالشهای شکلگیری نقش، فرآیند تمرینات گروهی و ارتباط نمایش با واقعیتهای زندگی نسل جوان، گفت.
او درباره نقشی که در این تئاتر ایفا کرده میگوید: من شخصیت دختر کاپل را یک جوان ۲۳ تا ۲۴ ساله میبینم که به تازگی تحصیلاتش را به پایان رسانده و هنوز وارد بازار کار نشده است. او بخش عمده زمان خود را با پارتنر خود میگذراند و از نظر احساسی و مالی تحت حمایت قرار دارد. از این منظر، میتوان گفت دغدغههای جدیای ندارد و آنچه که ممکن است به عنوان نگرانی برای او مطرح باشد، اغلب سطحی و پیشپاافتاده است؛ مثلاً کمبود یک استوری در شبکههای اجتماعی یا مسألهای کوچک و بیاهمیت در زندگی روزمره که میتواند برای بسیاری از افراد اهمیتی نداشته باشد.
این هنرمند تئاتر ابراز داشت: از آنجا که مترو یک فضای عمومی است، برای بازیگر محدودیتهایی ایجاد میکند. هرچقدر هم که کار فانتزی باشد، باید در چارچوب مترو و با حضور مسافران و افراد غریبه جای بگیرد. به هر حال، استفاده از هر وسیله نقلیه عمومی در هر فرهنگ، آداب و چارچوبهای خاص خود را دارد. در بسیاری از موقعیتها ممکن است پیشنهادهایی ارائه دهیم که خندهدار به نظر برسند، اما در فضای مترو قابل اجرا نیستند. بنابراین میتوان گفت مهمترین چالش برای من این بوده است که مترو مرزی مشخص ایجاد میکند که حتی با وجود فانتزی بودن روایت، نمیتوان از آن عبور کرد.
او افزود: برداشت من از نمایش «متروتینک» نوعی «تلنگر» است. این اثر با پرداختن به مشکلات سطحی شخصیتها، به مخاطب یادآوری میکند که لازم است بیشتر به عمق مسائل روز جامعه توجه کند. دیدن این مشکلات از فاصلهای دور و در قالب یک نمایش کمدی روی صحنه، میتواند به مخاطب نشان دهد که بسیاری از این دغدغهها تا چه اندازه سطحی و گذرا هستند و ارزش پرداخت بیش از حد ندارند.
«متروتینک» پیام صداقت و آرامش ذهن را به مخاطب میرساند
کیانا کیپادفر، دیگر بازیگر این نمایش نیز در رابطه با تجربه خود در ایفای نقش «فکر پسر کتابخوان» گفت: شخصیت «فکرِ پسرِ کتابخوان» دغدغه جلب توجه و برقراری ارتباط با دیگران، بهویژه دخترها را دارد؛ اما نه از مسیر واقعیات وجودی خود، بلکه از راه ظاهرسازی و سخنانی که با حقیقت زندگیاش فاصله دارد. او بهجای تکیه بر آنچه واقعاً در اختیار دارد، میکوشد نقش فردی روشنفکر و اهل مطالعه را بازی کند. بااینحال، زمانی که گفتوگو کمی پیش میرود، طرف مقابل بهتدریج با سبک رفتاری او مواجه میشود و لایههای ساختگی شخصیتش را بهروشنی تشخیص میدهد.
او ادامه داد: یکی از چالشهای اصلی من در این اجرا، نبودِ میزانسنِ مشخص و بازی در سکوتی دائمی بود. کاراکتر من از ایستگاه ششم وارد میشود و از همان لحظه تا پایان اجرا یا در موقعیتی قرار میگیرد که نیاز به واکنش دارد، یا باید همراه دیگر بازیگران بدون استفاده از دیالوگ، موقعیت تازهای خلق کنیم. این هماهنگشدنِ کامل در سکوت و اتکا به بیانِ بدن، تمرکز و کنترل بسیار بیشتری میطلبد و همین موضوع نقش را هم دشوار و هم جذابتر میکند.
کیانا کیپادفر در پایان تاکید کرد: بهنظر من، مهمترین پیام این نمایش این است که انسانها باید بکوشند در روابطشان با یکدیگر صادق، شفاف و روراست باشند. بسیاری از دغدغهها و فشارهای ذهنی ما از دلِ پنهانکاریها، سوءبرداشتها و بزرگکردن مسائل کوچک شکل میگیرد. نمایش یادآور میشود که اگر خودمان را بیدلیل درگیر این اضطرابهای کوچک نکنیم، هم ذهنمان آرامتر خواهد بود و هم روابطمان انسانیتر و سالمتر پیش خواهد رفت.
نمایش «متروتینک» به نویسندگی و کارگردانی آرمان آسایش هر روز راس ساعت 17:30 در خانه نمایش دا روی صحنه میرود.
59243