مانع بزرگ بازگشت به ماه: سوخت‌گیری مداری، فرودگر اسپیس‌ایکس را زمین‌گیر کرد

ریشهٔ اصلی تأخیر: معماری پیچیدهٔ سوخت‌رسانی مداری
به گزارش اخبار زنده و به نقل از انگجت، گزارش‌ها حاکی از آن است که مشکل اصلی، فناوری سوخت‌گیری مجدد (Refueling) در مدار زمین است. فرودگر استارشیپ، برای آنکه بتواند مسیر خود را به سوی ماه طی کند، نیاز دارد پیش از خروج از مدار زمین، مخازن سوخت برودتی خود را در فضا پر کند. با این حال، تیم اسپیس‌ایکس هنوز راه‌حل عملیاتی برای این فرآیند بسیار پیچیده نیافته است. طراحی‌های مداوم موتور «رپتور» استارشیپ نیز بر پیچیدگی‌های این چالش افزوده و روند پیشرفت را کند کرده است.

هشدار یک تحلیلگر ارشد ناسا
«پاول هیل»، تحلیلگر ارشد ایمنی ناسا، پس از بازدید از تأسیسات اسپیس‌ایکس در «استاربیس» اعلام کرد: «برنامهٔ فرودگر ماه (HLS) با چالش‌های قابل‌توجهی مواجه است و بر اساس برآوردهای ما، آماده‌سازی آن برای مأموریت آرتمیس ۳ در سال ۲۰۲۷، با تأخیری چندساله محتمل به نظر می‌رسد.» وی هیچ جدول زمانی مشخصی برای حل این مشکل ارائه نداد.

امیدواری در مقابل واقع‌گرایی
این در حالی است که «گوین شاتول»، رئیس عملیات اسپیس‌ایکس، اخیراً ابراز امیدواری کرده که حل این چالش «به دشواری تصور برخی از مهندسان این شرکت نخواهد بود.» با این وجود، سابقهٔ اسپیس‌ایکس در تحقق وعده‌های زمانی، این اطمینان را زیر سؤال برده است. برای مثال، این شرکت در سال ۲۰۲۳ اعلام کرد که آزمایش سوخت‌گیری مداری را تا اوایل سال ۲۰۲۵ انجام خواهد داد، اما این هدف محقق نشد. همچنین، ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس‌ایکس، اوایل سال جاری میلادی وعده داده بود که این قابلیت را «سال آینده» نشان خواهد داد که آن نیز عملی نشد.

رقابت فضایی و فرصت برای چین

این تأخیرهای پیاپی، نگرانی‌هایی را در مورد حفظ برتری ایالات متحده در رقابت فضایی جدید ایجاد کرده است. تحلیلگران بر این باورند که این وقفه ممکن است فرصت استراتژیکی را در اختیار برنامهٔ فضایی چین قرار دهد. این کشور در حال توسعهٔ فرودگر قمری خود با نام «لانیو» (Lanyue) است و هدف آن فرود فضانوردان خود بر سطح ماه تا سال ۲۰۳۰ عنوان شده است.

ماموریت‌های آینده: آرتمیس ۲ در مسیر درست
با وجود این چالش‌ها، ناسا تأکید دارد که مأموریت «آرتمیس ۲» که برای پرتاب در اوایل سال ۲۰۲۶  برنامه‌ریزی شده، در مسیر درست قرار دارد. در این مأموریت، چهار فضانورد بدون فرود بر سطح ماه، به مدار قمری سفر خواهند کرد. این سفر، نخستین مأموریت سرنشین‌دار به مدار ماه پس از گذشت بیش از پنج دهه از آخرین مأموریت آپولو در سال ۱۹۷۲ خواهد بود.

به نظر می‌رسد تحقق رویای بازگشت بشر به ماه، بار دیگر نیازمند عبور از مرزهای دشوار فناوری و آزمون‌های بیشتر است.