recive – دولت آمریکا سالانه لیست گروه های تروریستی را از نگاه خود منتشر میکند. در خصوص این کمیته یک سوالی مطرح میشود؛ آیا این کمیته در عراق، همان گزارش وزارت خارجه آمریکا درباره گروه های تروریستی را بدون توجه به سیاست های حکومت عراق، مورد توجه قرار داده یا این اتفاق، اقدامی بوده که بخواهند وضعیت منطقه را ارزیابی کنند؟
پس از اینکه این لیست منتشر شد، واکنش های داخلی زیادی مطرح شد. همچنان اینکه السودانی برای اینکه بتواند مجددا کرسی نخست وزیری را بدست بیاورد، نیازمند حمایت گروه های شیعی نزدیک به ایران است. از آنجایی که این گروه های شیعی به گروه های مقامت نزدیک هستند. دولت السودانی مجبور شد تا از این موضع عقب نشینی کند. تا بتواند از این حرکت خود به عنوان یک اهرم فشار استفاده کند.
طبیعتا آمریکایی ها به عراق فشار میآورند تا این اقدام (تشکیل لیست گروه های تروریست) انجام بشود. نمی توان منکر این اتفاق شد. دولت عراق درحال چانه زدن بر روی این مسئله است تا به غیر از ارتش مابقی گروه های شبه نظامی خلع سلاح شوند.
براساس سیاست های آمریکا درخصوص مصادره اموال و دارایی های گروه های تروریستی، عراق باید به این قوانین عمل کند. در اینجا یک تناقضی بوجود می آید، زیرا اگر بخواهد گروه های مقومت را در لیست تروریستی قرار بدهد، هم در داخل و هم با ایران به مشکل خواهد خورد. شاید گروه های شیعی در لبنان با عراق و ایران خیلی همسو نباشند اما خود را در یک طایفه میبینند.
از این جهت یک تناقض مهم ایجاد می شود، زیرا هم می خواهد با آمریکا رابطه داشته باشد و هم با ایران و هم در داخل حمایت بشود تا بتواند نخست وزیری را مجددا بدست بیاورد.
تکذیب این لیست توسط عراق بیانگر فشار های داخلی عراق است، زیرا گروه هایی مانند حشد الشعبی یا بیت شیعی و طرفداران مقتدی صدر مخالف این موضوع هستند. ممکن است به صورت غیر علنی این اتفاق توسط عراق انجام شود ولی قرار بر این نبوده که این انتشار به صورت رسمی و علنی باشد. مانند تحریم های آمریکا علیه ایران که عراق آنها را اعمال می کند ولی به صورت رسمی اعلام نمی کند.
عراق در قضیه جنگ غزه، تمام تلاشش را کرد تا خود را درگیر این ماجرا نکند تا به صحنه درگیری ها تبدیل نشود. دولت عراق درحال فاصله گرفتن از مقاومت است، آنچنان که دولت عراق هیچوقت خود را عضوی از مقامت اعلام نکرده است.
آنچنان که به حشد الشعبی هم اجازه ندادند تا در طول جنگ غزه فعالیتی داشته باشند. البته که موضع حشد الشعبی یک موضع رسمی و دولتی نیست و دولت عراق در تلاش بوده تا از این گروه شبه نظامی فاصله بگیرد. باتوجه به اینکه عراق روابط راهبردی و استراتژیکی با آمریکا دارد، خیلی مشتاق نیست تا در این زمینه در کنار سیاست های ایران قرار بگیرد. آنچنان که خودشان تاکید میکنند که یک رابطه راهبردی با آمریکا و یک رابطه برادرانه با ایران دارند.
در عراق یک دولت وجود دارد که ایران نیز آنرا به رسمیت می شناسد و با آن رابطه دارد. وقتی دولت یک کشور به رسمیت شناخته می شود، باید قوانین آن دولت نیز به رسمیت شناخته شود. هرگونه ارتباط در آن کشور باید با مجوز آن حکومت صورت بگیرد. در غیر این صورت یک تناقض بوجود میآید. نمی توان هم با دولت عراق رابطه داشت و هم با گروه های داخل این کشور.
*کارشناس مسائل خاورمیانه
۲۱۹/۴۲
