به گزارش recive، تیمی بینالمللی از محققان به بررسی رشد جنینهای موش و قورباغه و همچنین جنینهای انسان (خوشههایی از سلولهای جنینی توسعهیافته در آزمایشگاه) پرداختند تا بهتر بفهمند که چگونه برخی از سلولها، نحوه رشد و تخصصی شدن را به دیگران سلولها انتقال میدهند.
آنها متوجه شدند که وقتی فشار هیدرواستاتیک بهصورت خارجی روی جنین افزایش مییابد، مسیرهای مهم پیامرسانی سلولی در سلولهای تاج عصبی مختل میشود. یافتهها حاکی از آن است که رشد بافت میتواند در لحظات حیاتی از رشد حیوان، تحت تأثیر قرار بگیرد و آن حیوان را در خطر ناهنجاریهای جمجمه و صورت قرار دهد. تصور میشود که این ناهنجاریها حاصل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی، ازجمله تأمین مواد مغذی باشند.
«روبرتو مایور» نوروبیولوژیست از دانشگاه کالج لندن (UCL) میگوید: «یافتههای ما نشان میدهد که ناهنجاریهای صورت میتواند نهتنها تحت تأثیر ژنتیک، بلکه از نشانههای فیزیکی در رحم مانند فشار باشد. وقتی جانداری تغییر فشار را تجربه میکند، همه سلولها ازجمله جنین درون مادر میتوانند آن را حس کنند».
پژوهشگران امیدوارند که تحقیقات آینده نشان دهد که چگونه تغییرات درون بدن و همچنین فشار محیطی ممکن است بر رشد جنین انسان تأثیر بگذارد.
نتایج این تحقیق در نشریه Nature Cell Biology منتشر شده است.
۵۴۵۴