به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، «شهید»؛ شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
میخواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستارهها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت… «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».
3605/ تبرک لحظاتمان با شهید جمشید جعفری؛
بسم الله الرحمن الرحیم
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
با نام یگانه مخلوق عالم بشریت و با سلام بر آقاامام زمان و نایب بر حقش امام خمینی و با سلام بر کسانی که در راه خدا کشته شدهاند و این نهال انقلاب را آبیاری کردند.
وصیتی از برادری کوچک به ملتی استوار و بزرگ درباره جبهه و جنگ و امام: ای حسینیان به پا خیزید امروز ایران کربلائی دیگر است.(امام خمینی)
ملت ایران شما امروز خوب میدانید که اسلام در خطر است و شما خوب میدانید که امام خمینی این بتشکن زمان درباره اسلام به شما چه زنگ خطرهایی نشان داده است پس آیا جایز است در خانه بمانیم آن هم موقعی که اسلام در خطر است؛ آیا باید بگذاریم مرزهای حفظ اسلام خالی باشد؟ آیا جایز است اسلحههای اسلام زمین بماند؟
هر روز و هر ساعت مسئولین ما درباره خطری که اسلام را تهدید میکند به شما هشدار میدهند ولی عدهای جاهطلب و پست و بزدل و وطنفروش نادیده میگیرند و در خانهها راحت با خانوادههای خود زندگی میکنند.
مگر کسانی که در جبهه هستند خانواده ندارند مگر آنان فرزند ندارند؟ مگر آنان دوست ندارند در روزهای جمعه با فرزندانشان به گردش بروند. مگر فرزندان شهدا هر روز انتظار آمدن پدر را ندارند مگر با چشمان خویش نمیبینند که شما زندهاید و اسلام در خطر است مگر نمیبینید هر روز و هر ساعت جوانی به خاطر اسلام در خاک و خون میغلطد، پس کجا رفت آن فریادهایتان، پس کجا رفت آن مشتهای گرهکرده که فریاد میزد (وای اگر خمینی حکم جهادم دهد. ارتش دنیا نتواند که جوابم دهد) مگر خمینی حکم جهاد نداد. مگر نگفت اسلام در خطر است مگر نگفت حسینیان بپا خیزید؟.
امروز ایران کربلائی دیگر است پس چرا هنوز در خانه نشستهاید و فریاد امام را لبیک نمیگوئید. امروز من به عنوان یک برادر کوچک رزمنده به شما میگویم که واقعا اسلام در خطر است و بدانید که اگر دیر بجنبید همان بلائی که در هویزه و خرمشهر و دیگر شهرها به سر خواهران ما آوردند و در ملایر و دیگر شهرهای ما خواهند آورد.
شهیدان زندهاند و با خدای خود معامله کردهاند آنان را مرده مپندارید بلکه این وعده حق است که خدا به بندگانش داد که جانها و مالهایشان را میگیرد و در عوض بهشت برین را به آنان هدیه میکند.
وصیتی به خانوادهام:
با سلام به پدر و مادرم و خواهران و برادرانم اکنون که آخرین صحبتهایم را از طریق این قلم و کاغذ با شما میکنم جز طلب بخشش و رضایت شما از من چیز دیگری نمیگویم بخصوص از پدر مادرم طلب بخشش دارم. از قول من از تمام دوستان و آشنایان حلال خواهی کنید به امید روزی که همه مرا ببخشند.
انتهای پیام/ 89001/
