به گزارش خبرگزاری بخرآنلاین، رضا درستکار، منتقد سینما و تلویزیون در کافه خبر recive به تعارض هایی که صدا و سیما در بیان مفاهیم دینی دارد اشاره کرد.
او در این باره گفت: « ببینید، اقبال عمومی از تلویزیون از بین رفته و در این شکی نیست. مرجعیت رسانهای آن از دست رفته است و حالا حتی طیف مذهبی هم دیگر نمیتواند برخی از این برنامهها را بپذیرد. یعنی آنها دارند مخاطبان سنتی خود را هم از دست میدهند. پیش از این هم گفته بودم که تلویزیون ایران نقش یک رسانه حاکمیتی را ایفا میکند، یعنی بدون ملاحظات رسانهای، بیپرواتر از همیشه درباره موضوعات نظر میدهد، جبههگیری میکند و عمل میکند. در این وضعیت، هدف اصلی آنها دیگر جذب مخاطب نیست، بلکه حفظ ساختار و دیوارهای حاکمیتی است. اما مشکل اینجاست که وقتی اعتماد را از دست داده، در واقع تمام سرمایه رسانهای خود را از دست داده است.»
این منتقد ادامه داد: «تلویزیون برای اینکه نفوذپذیر شود و دوباره اعتماد مردم را جلب کند، باید اول از خودش شروع کند. این اتفاق نیفتاده، بلکه اوضاع بدتر هم شده است. شما باید برنامههایی بسازید که مردم را پای تلویزیون بنشانید و اعتمادشان را جلب کنید. اما وقتی خودتان به مخاطب اعتماد ندارید، او هم به شما اعتماد نمیکند.یکی از بدترین اتفاقاتی که افتاده، این است که مدیران تلویزیون گاهی از روی لجاجت تصمیمگیری میکنند. مثال سادهاش اینکه، همه مردم در ماه رمضان دوست دارند ربنای شجریان را بشنوند. خب، آخر ربنای شجریان چه مشکلی دارد؟ الان یکی از بازیگران زن از ایران رفته و در خارج زندگی میکند، اما در سریال امام علی (ع) بازی کرده است و شبکه یک قبل از اذان آن را پخش میکند. اگر قرار باشد تلویزیون یک معیار مشخص داشته باشد، باید تصمیمش در همه موارد یکسان باشد. اگر آن بازیگر نباید دیده شود، چرا سریالش را پخش میکنید؟ و اگر پخش میشود، چرا ربنای شجریان را پخش نمیکنید؟»
در پایان درستکار اشاره کرد :« این یک نمونه از سیاستهای دوگانه و سلیقهای در تلویزیون است. شجریان فقط یک خواننده نبود؛ او یک نماد فرهنگی بود. حالا یک ربنای ساده خوانده که مردم دوستش دارند، اما تلویزیون با لجاجت آن را پخش نمیکند. مدیران این رسانه فکر میکنند که اگر آن را پخش کنند، اتفاق خاصی میافتد. اما در واقع، همین تصمیمهای نادرست علیه خودشان عمل میکند.»
برای مطالعه کامل این گفتگو اینجا کلیک کنید.
۲۴۵۲۴۵
