به گزارش خبرگزاری recive، برای چندین دهه، نیروی هوایی ایالات متحده به شکلی بلامنازع، انحصار فناوری هواپیماهای رادارگریز (Stealth) را در اختیار داشت. اما اکنون شواهد نشان میدهد که این دوران طلایی به پایان خود نزدیک شده است. با ورود جنگندههای J-۲۰ به میدان و پیشرفت سریع پروژه بمبافکن استراتژیک H-۲۰، چین در حال ترسیم دوباره نقشههای نظامی در اقیانوس آرام است.
؛ بال پرنده پکن برای عبور از خطوط قرمز
بمبافکن Xian H-۲۰ که مدتهاست شایعات و تصاویر مبهمی از آن منتشر میشود، بر اساس ارزیابیهای اطلاعاتی، یک بمبافکن مادونصوت با طراحی «بال پرنده» (Flying Wing) است. این پرنده قرار است پاسخی شرقی به بمبافکنهای B-۲ و B-۲۱ آمریکا باشد.
برآوردهای فنی حاکی از آن است که H-۲۰ برد عملیاتی خیرهکنندهای بین ۸۵۰۰ تا ۱۰۰۰۰ کیلومتر بدون سوختگیری مجدد خواهد داشت. این یعنی پکن نه تنها میتواند جزیره گوآم و استرالیا را هدف قرار دهد، بلکه با یک سوختگیری هوایی، ظرفیت حمله مستقیم به هاوایی و بندر پرل هاربر را نیز خواهد داشت. H-۲۰ آخرین تکه از پازل «مثلث هستهای» چین است که به این کشور قدرت ضربه دوم از راه هوا را میبخشد.
ظهور نسل ششم؛ فراتر از رادارگریزی معمولی
در حالی که جهان هنوز با جنگندههای نسل پنجم کلنجار میرود، پکن پروژههای J-۳۶ و J-۵۰ را به پیش میبرد. J-۳۶ که هنوز به صورت رسمی توسط ارتش چین (PLA) تایید نشده، یک غول تکنولوژیک با طراحی «بدون دم» (Tailless) و پیکربندی سه موتوره است.
این جنگنده با بهرهگیری از محفظههای سلاح داخلی بزرگ، قادر است موشکهای هوا به هوای بسیار دوربرد و تسلیحات سنگین ضدکشتی را حمل کند. تحلیلگران معتقدند J-۳۶ فراتر از یک جنگنده است؛ این پرنده به عنوان یک «کوارتربک» هوایی عمل کرده و هدایت دستههای پهپادی رادارگریز را در نبردهای آینده بر عهده خواهد داشت تا برتری هوایی آمریکا بر فراز تایوان را به چالش بکشد.
ترکیب بمبافکن H-۲۰ و جنگندههای نسل جدید، کابوسی برای استراتژیستهای پنتاگون است. تا پیش از این، آمریکا اقیانوس آرام مرکزی را به عنوان یک پناهگاه امن برای لجستیک و حضور بمبافکنهای خود میدانست. اما اکنون، هیچ پایگاهی از رادارگریزهای چینی در امان نیست.
اگر چین بتواند همانند جنگنده J-۲۰، این پلتفرمهای جدید را به تولید انبوه برساند، به زودی تعداد جنگندههای رادارگریز عملیاتی این کشور از مجموع ناوگان ایالات متحده پیشی خواهد گرفت. این یعنی در هرگونه درگیری احتمالی بر سر تایوان، مداخله آمریکا با ریسکهای بیسابقهای روبرو خواهد بود.
منبع: nationalsecurityjournal
۲۲۷۲۲۷