سید محمود دعایی؛ میاندارِ مهربان

در روزگاری که خشم ، نفرت ، منازعات و درگیری‌های خصومت‌آمیز در سطوح مختلف جامعه و کنشگران مدنی و سیاسی رسوخ و در حال نهادینه شدن است، وجود افراد میاندار و میانجی که مورد احترام و پسند گروه های مختلف باشند یک نیاز مبرم جامعه است .
در این مفهوم مراد از میاندار کسی نیست که برای شرکت‌کنندگان در درگیری تصمیم بگیرد، بلکه فردی است که به‌عنوان واسطه با هدف بهبود روابط و ارتباطات عمل می‌کند. آگاهی و باور به حقوق و مسئولیت‌های شهروندی، اشراف بر نیازها، وضعیت‌ها و مطالبات گروه‌های مختلف جامعه، توانایی داوری مستقل و اخلاق‌مدار، آگاهی از روندها و ساختارهای عمومی و حکومتی، توانایی ایجاد ارتباط با بخش‌های مختلف اجتماع و اعتماد آفرین بودن از نیازهای اساسی برای نقش‌آفرینی فرد یا نهاد میاندار است. اینها همه ویژگی هایی بود که مرحوم دعایی واجد آنها بود و اضافه بر آنها مهربان ، متواضع ، پاک دست و قانع و فروتن هم بود .
البته که میاندار یک شبه بوجود نمی آید و « عمرها باید پدر پیر فلک را » که فردی آنچنان مورد احترام و اعتماد ، مردم و کنشگران و سیاست گذاران قرار بگیرد که بتواند میانداری برای همه آنان باشد که مرحوم دعایی اینچنین بود و از این منظر باید گفت جامعه ایرانی در زمانه ای پر از نزاع و خصومت با ازدست دادن یکی از میانداران مهربان خود ، دچار یک خسران مهم شده است .

* پژوهشگر سیاست گذاری عمومی

یادبود گروه نخبگان recive برای سید محمود دعایی