روزهای پراضطراب در کلمبیا
روزهای پراضطراب در کلمبیا
از سیمون بولیوار نقل کرده اند که زمانی گفت ونزوئلا پادگانی نظامی، اکوادور صومعه و کلمبیا جامعه مناظره و مباحثه است. این نقل البته برای شرح ویژگی های مردم بود. حالا می توان به یقین نوشت که کلمبیای امروز در حال پوست اندازی و توسعه به تمام معناست و این درخواست تغییر تنها از جانب مردم بر می آید. گاهی در آینده در درس ها می نویسند کدام تحول و تغییر سبب پیشرفت فلان کشور شده است.
نقطه عطف کجا بوده است؟ درباره کلمبیا بی شک توافق تاریخی صلح با فارک و ورود چریک ها به ساختار سیاسی کشور نقطه عطف تغییر و پیشرفت بوده است. کمتر کسی گمان می کرد یکی از خشن ترین و مصمم ترین گروه های مسلح در ساختار پر آشوب کلمبیا با بازیگران فراوان با دولت های پیشرو در سرکوب بتوانند به صلح برسند. بذر این صلح حالا در حال شکوفایی است، شاید طول بکشد، اما بدون شک به بار می نشیند. سال های طولانی ساختار سیاسی کلمبیا در دستان دو حزب لیبرال و محافظه کار چرخیده که منشأ آن توافق سنتی ۱۶ ساله دهه ۵۰ تا ۸۰ بوده است.
اکنون با علم به اینکه کلمبیا یکی از نابرابرترین کشورها در جهان است، فقر و آدمکشی و جنایت در آن موج می زند، مردم کاندیداهای دو جناح سنتی را رد کرده اند و دو کاندیدای متمایل به چپ، گوستاوو پترو و یک پوپولیست به نام رودولفو ارناندس را باتفاوت آرای نزدیک انتخاب کرده اندکه به دور دوم کشیده شد.
دور دوم ۲۹ خرداد برگزارخواهد شد. البته نتیجه نهایی انتخابات به اما و اگرهای بسیار وابسته است. کلمبیا که سنتی ترین متحد و پایگاه نظامی ایالات متحده در طرح کلمبیاست، اگر با کودتای نظامی مواجه نشود-البته با این توضیح که ارتش کلمبیا عمدتا به ندرت عملکرد کودتایی داشته است، اگر کاندیدها احیانا حذف فیزیکی نشوند، اگر روند طبیعی انتخابات بدون تقلب طی شود و با احتمال این اگرها، صرف نظر از اینکه کدام کاندیداها پیروز شوند، تحول راهبردی برای توسعه و تحول اتفاق خواهد افتاد.
گوستاوو پترو نگران از وضعیت، حتی به رقیب خود پیشنهاد توافق ملی بزرگ را داده است. شرایط موجود نشان می دهد که پذیرش ساختار دموکراسی گرچه فراز و فرودهای بسیار دارد، اما آنچه از صندوق رای در می آید در نهایت به نفع مردم، انسجام ملی و صلح خواهد بود. امید این است که روزگار خوب کلمبیا با سنگ بنای دوم تغییر ادامه یابد.
۳۱۱۳۱۱
