مسعود حکمآبادی درباره داستان و محتوای نمایش آدیداس گفت: مضمون این نمایش، بحث تفاوت نسلها را بازتاب میدهد. عدهای جوان که میخواهند به تفریحی بپردازند اما دایی آنها به دلیل تفاوت سنی با آنها مخالفت میکند.کار از نظر محتوایی کار قدرتمندی است و امیدواریم که در تهران و در مواجهه با مخاطبان پایتخت که بهعنوان مخاطبان هدف ما به شمار میآیند نیز موفق عمل کرده و بتوانیم آنها را به سالن نمایش بکشانیم.
هزینه اجرای اثر در تهران نسبت به دیگر استانها قابل قیاس نیست
این تهیهکننده تئاتر درباره هزینههای اجرا و تفاوت آن در مشهد نسبت به تهران گفت: بهسبب شرایط خاص خود و به دلیل آنکه گروه ما از مشهد به تهران آمده و هزینههایی مانند اسکان و رفتوآمد نیز به هزینههای ما اضافه شده است، قطعا نیازمند تزریق مالی بیشتری نسبت به گروهی هستیم که در مشهد ساکن است و نمایش خود را در همان شهر به صحنه میبرد.
وی گفت: مساله دیگر به رقابت گروههای نمایشی در تهران با دیگر استانها و شهرستانها در جذب مخاطب باز میگردد. به هر حال در پایتخت هر شب ۶۰ الی ۷۰ اثر نمایش به صحنه میروند و این عدد در قیاس با دیگر نقاط که حداکثر شاهد اجرای سه یا چهار نمایش هستیم، تفاوت بسیار بزرگی به شمار میرود. در جایی مانند مشهد رقابت برای گروه نمایشی بسیار سادهتر از تهران است. اینجا رقابت بسیار تنگاتنگ است و شرایطمان سخت میشود و امیدواریم که بتوانیم در این ۱۷ شب سربلند بیرون بیاییم.
حکمآبادی گفت: گروه نمایشی ما شعاری دارد مبنی بر آنکه کار خوب راه خود را پیدا میکند. در این دوران پیک ششم و با وجود ظرفیت ۵۰ درصدی تمام تلاش خود را انجام خواهیم داد تا مانند مشهد اجراهای موفق داشته باشیم. هر چند معتقدم تئاتر بسیار مظلوم واقع شده است. در همین پروازهای تهران و مشهد با وجود ۹۰ دقیقه زمان پرواز، تمام ظرفیت صندلیهای هواپیما فروخته میشود. اما برای اجرای نمایشی ۵۵ دقیقهای مانند آدیداس در یک سالن نمایش که قطعا از فضای داخل هواپیما بزرگتر است باید از ظرفیت ۵۰ درصدی استفاده شود. کنار هم قرار دادن این دو اتفاق چندان منطقی جلوه نمیکند.
۵۸۵۸
