رسانه ملی روزها و بلکه سالها عرصه حضور مستمر هاشمی بود و همنسلان من خطبه های نماز جمعه او را که جمعه شبها از سیما پخش می شد و همگان را به پای جعبه جادویی میخ می کرد و فردای آن تیتر اول روزنامه ها می شد، به یاد دارند.
من در دوران کیهان و صبح از منتقدان جدی عملکرد مرحوم هاشمی بودم و چندین بار از این بابت مورد تذکر رهبری قرار گرفتم و الان نمی خواهم به این بحث بپردازم که آن نقدها چقدر درست و وارد و یا نادرست و ناوارد بود و یا جمع بندی ام از عملکرد مرحوم هاشمی در پس از انقلاب چیست؟ و تنها این نکته را متذکر می شوم که در این نهضت و انقلاب، همه رهبران و دست اندرکاران و فعالان آن و از جمله بنده حقیر به عنوان یک روزنامه نگار و مدیر روزنامه کیهان (۶۷ تا ۷۳) و مدیر نشریه صبح (۷۳ تا ۷۹) ، دچار خطا و اشتباه شدند و وضعیت کنونی محصول آن خطاهاست و یک شبه سر بر نیاورده است و ای کاش همه به خود آیند و با اصلاح اشتباهات و ترسیم راهی جدید، ایران را از خطرات و پرتگاههای هولناک پیش رو نجات دهند.
در این مقال، فقط می خواهم به این نکته بپردازم که گذشت روزگار، حاوی درسها و عبرتهای بسیاری برای ما انسانهاست اگر اهل عبرت و درس آموزی باشیم، و تنها می توانیم امیدوار و متکی به اعمال نیک و خیرخواهانه خود در خدمت به خلق باشیم و بس. و هرگز نباید بالا و پایین روزگار ما را مغرور یا محزون کند و باید پیوسته نگران بالا و پایین سرای دیگر باشیم که ترازویش ذره های خیر و شر ما را محاسبه می کند و به رخمان می کشد.
مرحوم هاشمی که همیشه شخص دوم این نظام بود، در گذر ایام آن چنان مغضوب شد که با ویرایش متن نماز میتی که توسط دوست و یار و همرزم سالیانش بر پیکرش خوانده شد، از گفتن عبارت “اللهم آنا لانعلم منه الا خیرا” (خدایا، ما جز خوبی از او ندیده ایم) که عبارتی انشائی و دعایی است و نه اِخباری، و جنبه طلب رحمت و مغفرت برای میت دارد و نه گواهی در دادگاه نیز دریغ شد! و البته بعدا برای فرد دیگری این جمله سه بار تکرار شد تا معنای حذف آن در مورد هاشمی واضحتر شود!
و اکنون نیز که دیگر دستش از این جهان کوتاه است و هیچ خطری از ناحیه او متوجه کسی نیست، از ذکر خیری در سالگرد رحلت او در رسانه ملی دریغ می شود.
چه کج رفتاری ای چرخ / چه بدکرداری ای چرخ
