به گزارش recive، در همین راستا، مهدی رنجبر، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس، همراه با معاونان فرهنگی، هنری و توسعه مدیریت و منابع انسانی، با حضور در منزل این نویسنده، روزنامهنگار، فارسشناس و چهره ماندگار ادبیات بومی، دیداری صمیمانه با وی و خانوادهاش رقم زدند.
در این دیدار، رنجبر با ابراز خرسندی از بودن در جمع خانوادگی این استاد فرهیخته، تأکید کرد: «تکریم پیشکسوتان فرهنگ و ادب، تجلیل از ریشههای زنده هویت استان است. استاد فقیری با خلق آثاری فاخر، در گسترش فرهنگ کتابخوانی و احیای هویت فرهنگی مردم این دیار نقشی بیبدیل داشتهاند. او نه تنها روایتگر گذشتهاند، بلکه آموزگار نسلیاند که ادامهدهنده این مسیر خواهد بود.»
رنجبر همچنین افزود: «دانش و تجربه بزرگان فرهنگ، سرمایهای است اجتماعی. این میراثِ بهدستآمده از سالها تلاش و زیستِ آگاهانه، چراغ راه نویسندگان جوان و علاقهمندان به ادبیات و پژوهش خواهد بود. پیشکسوتان، خط پیوند میان نسلها هستند؛ حلقههای اتصال دیروز و امروز.»
ابوالقاسم فقیری، پژوهشگر و نویسنده ۸۲ ساله شیرازی، عمر خود را وقف حفظ و ثبت فرهنگ عامه مردمان فارس کرده است. او در کنار نگارش دهها مقاله و کتاب، به پژوهشهای میدانی درباره آداب، رسوم، باورها، بازیها، ترانهها و آیینهای مردمی پرداخته و در آثار خود، روح زنده فرهنگ این سرزمین را به تصویر کشیده است.
دو کتاب اخیر وی، «باران و مراسم بارانخواهی در فارس» و «بازیهای محلی فارس»، همچون گذشته با دقتی جزئینگر نوشته شدهاند و به مثابه سندی ارزشمند، بخشی از میراث معنوی این دیار را برای نسلهای آینده محفوظ داشتهاند.
فقیری، در سال ۱۳۹۲ در نخستین همایش چهرههای ماندگار استان فارس به پاس بیش از پنج دهه فعالیت در عرصه فارسشناسی مورد تقدیر قرار گرفت. وی همچنین دارنده تندیس جشنواره ایرانزمین (۱۳۸۳) و برگزیده پنجمین دوره جشن فرهنگ و هنر (۱۳۸۶) است.
از جمله آثار ماندگار استاد فقیری میتوان به این عناوین اشاره کرد:
قصههای مردم فارس (در سه مجلد)، بازیهای مردم فارس، آداب و رسوم نوروزی در فارس، سیری در ترانههای محلی، باورهای سرزمین مادریام، عروسی در فارس، واسونکهای شیرازی، ادبیات داستانی، اجاق کور، خانهٔ خودمان، با خودم در راه بارونی، ننهپیرهزن و عمو نوروز، آهو بچهٔ خواب من، مردی که به حراج رفت و حکایاتی از کوچهٔ ایام هفته.
کتابهایی که هر یک نهفقط روایتهایی دلنشین از زیست بومی یک قوماند، بلکه چون قطعاتی از یک پازل بزرگتر، تصویر فرهنگ مردم فارس را کامل میکنند. آثار او بازتاب دغدغهای عمیق برای حفظ چیزی است که نامش را میگذاریم «هویت».
در دورانی که سرعت و سطحینگری، فرهنگها را تهدید میکند، بودن کسانی چون فقیری، نعمتی است بیجایگزین. تکریم چنین چهرههایی، تکریم ریشههاست؛ و این دیدار، نشانهای روشن بود از احترام به آنان که چراغ فرهنگ را در دل شبهای بیخاطره روشن نگاه داشتهاند.
46
