جلیل فتح آبادی دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی در گفتوگو با خبرگار سلامت فارس، در زمینه اقناع افرادی که در برابر واکسیناسیون کوید 19 مقاومت میکنند، اظهار داشت: ابتدا بهتر است ببینیم دلایل این مقاومت چیست. از دید بنده موضوع اول مهم این واکسن نزدن ابهام درباره پیامدها و اثرات این واکسن در دراز مدت است. مردم به دلیل اینکه اطلاعی از اثرات واکسنها چیزی نمیدانند، طبیعی است که محافظهکارانه برخورد میکنند.
دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی افزود: در زمینه اطلاع رسانی پزشکان مجرب و متخصصان هستند که باید این پیام را به مردم برسانند که اثرات ناخواسته احتمالی کوتاه مدت در مقابل خطرات جدی که با واکسن نزدن ایجاد میشود، قابل قیاس نیستند.
فتح آبادی گفت: از دید روانشناختی هر زمانی که ما فاصله خود را با خطر زیاد ارزیابی کنیم یا اینکه احتمال خطر برای خود را پایین ببینیم، بنابراین اقدامی برای برطرف کردن مشکل انجام نخواهیم داد. در چنین شرایطی بهترین راهکار برای اقناع مردم این است که آنها را از نزدیک با مشکلاتی که بیماری کرونا ایجاد میکند، آشنا کنیم.
وی ادامه داد: به طور مثال افرادی که در برابر واکسن زدن مقاومت میکنند، به بیمارستان هایی که بیماران کرونایی دارند، برای کار و کمک کردن دعوت شوند تا از نزدیک مشکلات را ببینند و شاید به تصمیم اشتباهشان فکر کنند.
دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: از طرف دیگر رسانه ملی باید به انعکاس مشکلات واکسن نزدن به خوبی بپردازد و به صورت جدی اقدام کند. متاسفانه مشکل اینجاست که دلایل علیه واکسینه شدن به صورت حساب نشده در شبکه های اجتماعی و حتی رسانه ملی در حال پخش و دست به دست شدن است که این موضوع خود مردم کشورمان را در وضعیت بلالتکلیفی قرار میدهد.
فتح آبادی ادامه داد: حداقل در مکانی مانند رسانه ملی که برای ما قابل کنترل است، باید از حرف های بی اساسی که در مخالفت با واکسن حتی از سوی معتمدین زده میشود، خودداری شود و با احتیاط کامل این موضوعها پوشش داده نشوند. لذا رسانه ملی باید با حساسیت عمل کند و تنها نظرهای متخصصان را انعکاس دهد.
وی ادامه داد: لذا صداوسیما باید از انتشار اخبار متناقض درباره اثربخشی یا اثرات ناخواسته واکسن ها پرهیز کند و همچنین رسانه ملی نباید پیش از کارآزمایی های بالینی و جدی، تبلیغ واکسنهای ملی که نتایج آنها مشخص نبود را انجام میداد. زیرا همین موضوع باعث شد اعتماد مردم نسبت به واکسنها سلب شود.
دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی افزود: گاهی اوقات ما دلیل مخالفت مردم با واکسیناسیون را موجود و متنوع نبودن واکسن های مناسب و در دسترس جامعه میدانیم. بنابراین در قبال افرادی که مقاومت در برابر واکسیناسیون دارند، اگر میزان و درصد سلامت سبد واکسیناسیون را افزایش دهیم، ممکن است نگرانیها برطرف شود و به گروهی که واکسینه میشوند، بپیوندند.
فتح آبادی تصریح کرد: نباید از نقش علمای دینی و مساجد غافل باشیم و حتی در تریبون های نماز جمعه و… حتما باید تبلیغات گسترده صورت پذیرد و مردم بدانند که در قبال خود و همچنین جامعه ای که سلامتش به سلامت آنها وابسته است، مسوولیت دارند.
دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی گفت: راهکار بسیار مفید دیگر برای جذب عموم جامعه به سوی واکسیناسیون بهره بردن از ظرفیت چهره های علمی، فرهنگی و ورزشی هستند که نزد مردم محبوب و مورد اعتماد هستند و پیوستن این چهره ها به جمعیتی که میخواهند واکسینه شوند موضوعی مهم به شمار میآید و تشویق زیادی به همراه دارد.
فتح آبادی اظهار داشت: یکی از دلایل مخالفت مردم با واکسن، نارضایتی آنان از سایر موضوعات اجتماعی است؛ زمانی که مردم از شرایط کلی خود ناراضی باشند، هرکجا که بتوانند به بهانه ای مخالفت خود را نشان میدهند و انگار این موضوع برای تخلیه هیجانی آنان فرصتی فراهم میکنند.
وی ادامه داد: به نظر بنده تلاش برای ایجاد رضایت در مردم و حل مشکلهای آنان در زمینه هایی که حتی نامرتبط با واکسیناسیون است، میتواند به پذیرش آنان به سوی واکسیناسیون کمک کند و موفقیتآمیز باشد. اخیرا حرکت خوبی دیده شد که وزیر بهداشت از اعضای خانواده خود برای اطمیناندهی به مردم بهره برد و به این خانواده واکسن ایرانی مناسب تزریق شد.
دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی افزود: گرچه اکثر مردم به خصوص افرادی که نمیخواهند واکسن دریافت کنند، اعتماد خود را به بسیاری از مسایل و موضوعات مهم در داخل کشور از دست داده اند، چون این اقدامات مسوولان را فعالیت های نمایشی میبینند و تزریق واکسن را آب مقطر میدانند که این موضوع ها را خودمان از زبان مخالفان شنیده ایم.
فتح آبادی در پایان تصریح کرد: اگر کادر درمان و جامعه پزشکی در طرح واکسیناسیون جمعی همچنان پیشقدم باشند و این موضوع به شکلی مناسب به جامعه و مردم انعکاس داده شود، ممکن است در کاهش مقاومتها موثر باشد.
انتهای پیام/
