رازهای روانشناسی کاربران موبایل در حالت سکوت: چرا گوشی سایلنت نشانه ذهنی آرام‌تر است؟

مطالعه‌ای تازه از دانشگاه کیونگ هی نشان می‌دهد افرادی که گوشی‌های خود را در حالت «سایلنت» یا بی‌صدا نگه می‌دارند، ویژگی‌های روانشناسی مشترکی دارند که به سلامت ذهنی و افزایش بهره‌وری در محل کار کمک می‌کند.

به گزارش اخبار زنده و به نقل از  Earth.com، این تحقیق با بررسی تأثیر برنامه آموزش ذهن‌آگاهی موبایلی (MMT) روی ۱۱۴ کارمند اداری انجام شد. گروه آزمایشی از اپلیکیشن InMind برای چهار هفته استفاده کردند و نتایج نشان داد کاهش استرس و افزایش تمرکز در این افراد به وضوح قابل مشاهده بود؛ به‌ویژه کسانی که تغییرات سبک زندگی مانند بی‌صدا کردن گوشی را نیز پذیرفته بودند.

پژوهشگران معتقدند حتی وقتی گوشی در حالت سایلنت است و کنار دست قرار دارد، ذهن به آن واکنش نشان می‌دهد و تمرکز کاهش می‌یابد. افرادی که گوشی خود را بی‌صدا و دور از دسترس نگه می‌دارند، فضای ذهنی آرام‌تری دارند و انتظار پاسخ فوری را از خود کم می‌کنند. این رفتار نشان‌دهنده احترام به مرزهای شخصی و کنترل زمان و توجه است؛ به جای اینکه صدای زنگ گوشی زمان تماس را تعیین کند، خود فرد تصمیم می‌گیرد چه زمانی پاسخ دهد.
 

قطع مزاحمت‌ها اهمیت زیادی دارد؛ زیرا تحقیقات نشان می‌دهد پس از هر وقفه، حدود ۲۳ دقیقه طول می‌کشد تا تمرکز کامل بازگردد. کاربران گوشی‌های سایلنت با مدیریت اعلان‌ها و پاسخ‌ها در بازه‌های زمانی مشخص، ساعات مفید بیشتری در هفته به دست می‌آورند. این عادت به مغز کمک می‌کند بین موارد واقعاً ضروری و هشدارهای بی‌اهمیت تمایز قائل شود و تمرکز طولانی‌تری داشته باشد.

افراد سایلنت همچنین معمولاً به تمرین ذهن‌آگاهی علاقه‌مندند و گوشی بی‌صدا را به ابزاری برای کاهش اضطراب و افزایش آرامش تبدیل می‌کنند. این افراد در محیط کار حضور ذهن بیشتری دارند، کمتر تحت فشار قرار می‌گیرند و به عنوان شنوندگان خوب شناخته می‌شوند که این ویژگی‌ها در همکاری‌های گروهی و رهبری بسیار ارزشمند است.

از نظر فیزیولوژیکی، هر صدای هشدار می‌تواند باعث افزایش فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک و بالا رفتن هورمون استرس شود. کاهش این تحریکات مکرر به کاهش استرس مزمن و بهبود کیفیت خواب کمک می‌کند.

در نهایت، کاربران گوشی‌های سایلنت با آگاهی از اهمیت توجه و مدیریت حواس، محیطی خلق می‌کنند که به جای اتکا به اراده صرف، شرایط موفقیت و تمرکز را فراهم می‌آورد. این رفتار ساده اما مؤثر پیام بزرگی دارد: توجه محدود است و باید با انتخاب آگاهانه محافظت شود.