به گزارش خبرگزاری recive، فریبرز عربنیا که به خاطر تحصیل پسرش، چند سالی است در خارج از کشور زندگی میکند، از قصد خود برای بازگشت به ایران و از سرگیری کار خود در سینما خبر داد.
او در سه پست ویدئویی که با مدت زمان ۲۱ دقیقه در اینستاگرامش منتشر کرد، گفت: «میخواهم فعالیتهای سینماییام را دوباره شروع کنم و شاید تابستان سال آینده به ایران سفر کنم. البته هیچ کدام از فیلمنامههایی را که به من پیشنهاد شده بودند، دوست نداشتم ولی امیدوارم اگر پاندمی کرونا و شرایط اجتماعی مناسب باشد، پس از هفت، هشت سال دوری، به سینما برگردم و کارم در این عرصه را که عشق اول و آخر من است، از سر بگیرم.»
این بازیگر افزود: «مجموعه قصههایی را از نوشتههای خودم برای چاپ آماده دارم و اگر در سفر به ایران به این نتیجه برسم که امکان انتشار آن نیست، در فضای آنلاین به اشتراک خواهم گذاشت.»
عربنیا در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: «من هیچگاه برگزاری کلاسهای آموزشی را از سر بیرون نکردم و حتی در دولت احمدینژاد، قصد داشتم آموزشگاه دلخواهم را دایر کنم که مانع انجام اینکار شدند. درواقع فکر اولیه برنامه را، من به شبکه سه پیشنهاد داده بودم که در لحظه آخر میخواستند چیزهایی را به آن تحمیل کنند. من هم گفتم که قالب کلی به این شکل تغییر میکند و دیگر یک مجله فرهنگی بیطرف نخواهد بود، بنابراین از ساخت برنامه کنارهگیری کردم که بعد برای مجریگری آن به من زنگ زدند. من سعی کردم در این مورد مثبتنگر باشم و آن را دهنکجی تلقی نکنم، چون شکل کلی برنامه را خودم پیشنهاد داده بودم و بعد اجرایش را به من پیشنهاد کردند که نپذیرفتم. با این حال، همکارم آقای جیرانی خوب برنامه سینمایی «هفت» را اجرا کردند، ولی آن چیزی که مد نظر من بود، نشد. البته شاید هم همزمان دو فکر مطرح شده بود و آنچه در آن مقطع اجرا شد فکری متفاوت از ایده من بود.»
او در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: «برخی مخاطبان از من انتظار یک اقدام یا کنش سیاسی یا راهاندازی کمپین را دارند. ایرانیها در هر جایی از دنیا مثل قهرمان با ناملایمات و کجمداریها سر میکنند، من این نوع درخواستها را بیشتر یک شوخی میبینم ولی به این فکر می کنم که هر کس به طور فردی چه کاری از دستش بر میآید تا شرایط بهتر شود؟ با اطمینان میگویم در هر شرایطی که پیرامون ما باشد، آن چیزی که از عهده تکتک ما برمیآید این است که روی افزایش آگاهی خود و اطرافیانمان کار کنیم. ما نمیتوانیم با خود و اطرافیان مهربان نباشیم اما توقع داشته باشیم شرایط اطراف ما بهتر شود. من میتوانم درخواست کنم هر کسی که آینده ایران و سرنوشت خودش و هموطنانش و درسطحی کلیتر سرنوشت مردم جهان برایش اهمیت دارد، تلاش کند دو کار را رفتار روزانه خود قرار دهد؛ اینکه دروغ نگوییم و منافع خود را بر منافع همگان مقدم نداریم.»
عربنیا ادامه داد: «میدانم در شرایطی که فساد و چپاول و تاراج تبدیل به یک رفتار همگانی میشود، بسیار سخت است که انسان، درست رفتار کند اما واقعا از کجا باید شروع کرد؟ هر دستاوردی یک رنجی و تاوانی میخواهد. مطمئن هستم همین دو رفتار، بهترین مبارزه با کسانی است که برای ایران سرنوشتی مخوف و چندپارگی را آرزو میکنند.»
۵۷۲۴۵
