به گزارش خبرگزاری recive، راحله کرمی، کارگردان فیلم کوتاه «خانه» درباره داستان این فیلم گفت: «ایده اصلی این فیلم از تصویری الهام گرفته شد که در فضای مجازی دیدم. داستان فیلم درباره پدری است که میخواهد برای دختر کوچکش جشن تولد بگیرد اما به خانهای بازمیگردد که دیگر شبیه خانه نیست. همه لحظاتش از طریق موبایل ثبت میشود و آن جشن تولد هرگز برگزار نمیشود. این تصویر واقعی از غزه، نقطه شروع ساخت فیلم بود.»
براساس گزارش مهر، او درباره رویکرد این فیلم کوتاه توضیح داد: «تمرکز اصلی ما روی جنبه انسانی ماجرا بود؛ به ویژه تأثیر جنگ بر زندگی افراد بیگناه، مانند کودکان و زنان. در واقع، این فیلم تلاش میکند تا صدای کسانی را نشان دهد که در جنگ قربانی میشوند اما صدایشان شنیده نمیشود. جنگ تنها به کشتهشدن انسانها محدود نمیشود، بلکه قحطی، رنج کودکان و نابودی خانوادهها را نیز در پی دارد.»
این کارگردان درباره روند تولید فیلم بیان کرد: «فیلمبرداری فیلم کوتاه «خانه» در منطقه پامنار انجام شد. ما به دنبال خانهای خرابه بودیم که فضای مناسبی برای داستان داشته باشد. جالب اینجا بود که این لوکیشن کاملاً با تصورات ما همخوانی داشت؛ فضایی که بیشتر شبیه به مناطق جنگزده غزه بود تا یک خانه معمولی. این مسئله به ما کمک کرد تا واقعگرایی بیشتری در فیلم داشته باشیم.»
کرمی تصریح کرد: «به باور من، هرچه بیشتر این واقعیتهای تلخ مانند جنگ به تصویر کشیده شوند، عمق فاجعه بهتر درک میشود. بسیاری از این افراد جنگزده تریبونی برای بیان دردهای خود ندارند اما سینما میتواند روایتگر آنها باشد. حتی اگر تنها تعداد کمی از بینندگان تحت تأثیر قرار بگیرند، همین تأثیر کوچک هم ارزشمند است.»
این کارگردان در پایان صحبتهایش در واکنش به حمله رژیم صهیونیستی به خاک ایران گفت: «اتفاقاتی که اخیراً رخ داده، واقعاً دردناک است. هیچکس نباید شاهد چنین رنجهایی در سرزمین خود باشد. اما اکنون که این شرایط پیش آمده، مهم این است که در کنار هم باشیم تا بتوانیم از این مرحله سخت عبور کنیم.»
در خلاصه داستان این فیلم کوتاه آمده است: اینجا خونمونه ولی هیچیش شبیه خونه نیست…
۲۴۲۲۴۲
