به گزارش recive، دولتهای گوستاوو پترو و دونالد ترامپ با بحران دیپلماتیک دیگری روبرو شدند و رئیسجمهوری کلمبیا، دانیل گارسیا-پنیا سفیر خود در واشنگتن را برای مشورت فراخواند.
بر اساس نقل قول ایرنا از روزنامه ال پائیس این بار جرقه این ماجرا عکسی از جلسهای در کاخ سفید میان مقامهای عالی رتبه و سناتورهای جمهوریخواه بود. اگرچه این عکس در ۲۱ اکتبر (۲۹ مهر) منتشر شد، اما صبح دیروز یکشنبه (به وقت محلی) سروصدای زیادی به پا کرد؛ زمانی که مجله کامبیو (Cambio) مقالهای در مورد پوشهای که توسط جیمز بلر معاون رئیس ستاد کارکنان کاخ سفید در جلسه حمل میشد، منتشر کرد. در میان این برگهها، تصویری تولید شده توسط هوش مصنوعی وجود داشت که رئیسجمهوری کلمبیا و نیکلاس مادورو همتای ونزوئلایی او را در لباس زندان نشان میداد. در این سند که توسط برنی مورنو سناتور جمهوریخواه امضا شده، عنوان «دکترین ترامپ برای کلمبیا و نیمکره غربی» به چشم میخورد.
پترو در واکنش به این تصویر در صفحه ایکس خود نوشت: سوال اینجاست که چرا تارنمای رسمی کاخ سفید من را طوری به تصویر میکشد که انگار در ایالات متحده زندانی هستم. این بیاحترامی بیرحمانهای به ملت کلمبیا، تاریخ آن و به مردمی است که من را انتخاب کردهاند.
در ساعات اولیه اعلام اعتراض رسمی کلمبیا، در مورد اینکه آیا جان مکنامارا کاردار آمریکا در کلمبیا نیز اخراج خواهد شد یا خیر، تردیدهایی وجود داشت. فدریکو گومس لارا مدیر مجله کامبیو، در شبکه اجتماعی ایکس مدعی شد که پترو در یک تماس تلفنی به او اطلاع داده است که او درخواست اخراج دیپلمات آمریکایی را نیز خواهد داد.
این در حالی است که آرماندو بندتی وزیر کشور کلمبیا اظهار داشت که رئیسجمهوری «هرگز» این مساله را «به زبان نیاورده است».
در نهایت، مائوریسیو خارامیو معاون وزیر امور خارجه کلمبیا در امور چندجانبه، صبح دوشنبه تصریح کرد که هنوز هیچ تصمیمی گرفته نشده است. وی اعلام کرد: رئیسجمهوری تایید نکرده است که مکنامارا اخراج خواهد شد. ما نباید حدس و گمان را بیان کنیم؛ این تصمیمی است که به طور انحصاری به رئیسجمهوری جمهوری مربوط میشود.
پوشهای که معاون رئیس ستاد دفتر ترامپ در دست دارد، علاوه بر عکس، فهرستی از اهداف را نشان میدهد که «دکترین ترامپ» را تشکیل میدهند. یکی از آنها «اعمال تحریمهای هدفمند علیه پترو، خانواده و همکارانش» است. این امر سه روز بعد، زمانی که دفتر کنترل داراییهای خارجی آمریکا، رئیسجمهوری کلمبیا را به فهرست افراد مرتبط با فعالیتهای غیرقانونی اضافه کرد، محقق شد.
نکته دیگر «آغاز تحقیقات جامع در مورد کارزارهای پترو و تامین مالی خارجی آنها» است. سه مورد باقیمانده کلیتر هستند: تعیین «سایر کارتلها» به عنوان سازمانهای تروریستی، حمایت از «رهبران طرفدار آمریکا در نیمکره غربی» و «مبارزه با فعالیتهای مجرمانه فاسد و ضد آمریکایی».
پترو بعد از ظهر یکشنبه نیز در ایکس نوشت: اینکه رئیسجمهوری ایالات متحده این نوع اخبار جعلی را در میان مشاوران خود میپذیرد، نشاندهنده بیاحترامی کامل به مردم کلمبیا است. وی خاطرنشان کرد که سیاستمداران «از راست افراطی کلمبیا» و سناتور مورنو، ترامپ را با هدف «نابود کردن دولت کلمبیا، فقط به این دلیل که مترقی است و با حکومت شبهنظامی مواد مخدر همسو نیست»، گمراه کردهاند.
رئیسجمهوری کلمبیا بار دیگر تاکید کرد که مقصر اصلی تنشهای مداوم با ترامپ، سناتور مورنو است که در کلمبیا متولد شده و از خانوادهای بانفوذ از تاجران و سیاستمداران است. به گفته پترو، این نماینده کنگره در تلاش است تا او را به خاطر اتهامهایی که دههها پیش علیه برادران مورنو به دلیل پولشویی مطرح کرده بود، مجازات کرده و از او «انتقام بگیرد».
شخص مورنو نیز بارها حمایت خود را از آلوارو اوریبه رئیسجمهوری سابق کلمبیا و خصومت خود را با پترو ابراز کرده است.
بحرانهای متعدد
این بحران دیپلماتیک جدید تنها سه هفته پس از آن رخ میدهد که ترامپ همتای کلمبیایی خود را «سلطان مواد مخدر که تولید انبوه مواد مخدر را تقویت میکند» نامید.
پترو سپس سفیر خود را برای مشورت فراخواند، در حالی که مکنامارا در بوگوتا ماند. هیچ تعرفه جدیدی علیه کلمبیا اعمال نشد، اما از این کشور خواسته شد تا نتایج بیشتری از مبارزهاش با قاچاق مواد مخدر را ارائه دهد.
آخرین درگیری، به همراه درگیری سه هفته پیش، تنها دو مورد از یک فهرست طولانی است. در ژانویه، تنها چند روز پس از روی کار آمدن ترامپ، تنشها پس از تصمیم پترو مبنی بر عدم پذیرش فرود هواپیماهای آمریکایی حامل مهاجران دستگیر شده، تشدید شد.
ترامپ به اعمال تعرفه تهدید کرد، بوگوتا وعده داد اقدامات متقابل انجام دهد اما در نهایت این بحران دیپلماتیک از طریق مذاکرات میان مقامات میانی، فروکش کرد.
در ماه ژوئیه، ایالات متحده پس از آنکه پترو اظهار داشت که مارکو روبیو وزیر امور خارجه آمریکا قصد سرنگونی او را دارد، کاردار خود را برای مشورت فراخواند. کلمبیا نیز با همین اقدام پاسخ داد، اما گارسیا-پنیا در نهایت به واشنگتن بازگشت.
۴۲/۴۲
