به گزارش recive، روزنامه یدیعوت آحارونوت مقالهای منتشر کرده و در آن به بررسی انتظارات از سفر رئیس جمهور آمریکا به کشورهای حوزه خلیج فارس پرداخته است. رژیم صهیونیستی کجا قرار دارد؟
«یوئل گوجنسکی» کارشناس امور خلیج فارس و پژوهشگر موسسه امنیت ملی و موسسه خاورمیانه در واشنگتن، درباره آنچه «دونالد ترامپ» رئیسجمهور آمریکا در سفر آتی خود به خلیج فارس «خواهد داد و خواهد گرفت» صحبت کرد.
بنا بر گزارش ایسنا، گوجنسکی در مقالهای که در روزنامه یدیعوت آحارونوت منتشر شد، این سفر را «نه صرفا یک دیدار تشریفاتی، بلکه یک معامله عظیم با منافع مشترک» دانست.
گوجنسکی افزود ترامپ «که تا به امروز هیچ دستاورد مشخصی در سیاست خارجی نداشته است، به دنبال دستاوردهایی، به ویژه دستاوردهای اقتصادی است که بتواند آنها را به عنوان موفقیت در مبارزات سیاسی رو به رشد خود ارائه دهد.»
ترامپ به ریاض نقش مهمی در مسائل منطقهای میدهد
گوجنسکی گفت که عربستان «درست مانند دوره اول ریاست جمهوری ترامپ، جایگاه محوری در دستور کار او دارد» و «نقش مهمی در مسائل منطقهای، حتی در میانجیگری اولیه با روسیه در مورد اوکراین» ایفا میکند.
نویسنده توضیح داد که مسائل مربوط به همکاری هستهای در صدر دستور کار ترامپ در طول سفرش قرار دارد، زیرا «عربستان به دنبال حمایت آمریکا برای توسعه یک برنامه هستهای غیرنظامی است، مشابه کاری که امارات انجام داده است».
اما به گفته گوجنسکی، اصرار ریاض بر غنیسازی اورانیوم در داخل کشور «دولت ایالات متحده را در موقعیت دشواری قرار میدهد»، زیرا موافقت با آن «سابقه خطرناکی ایجاد میکند که بر مذاکرات با ایران و تلاشهای منع گسترش سلاحهای هستهای تأثیر میگذارد.»
گوجنسکی در مورد قراردادهای تسلیحاتی پیشبینی کرد: «با وجود کاهش درآمدهای نفتی، قراردادهای عظیمی اعلام خواهد شد.»
گوجنسکی در این رابطه توضیح داد که از دیدگاه کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، قراردادهای تسلیحاتی «ابزاری برای تعمیق همکاری با واشنگتن و ایجاد تعهد بلندمدت هستند، حتی اگر به برتری کیفی نظامی اسرائیل آسیب برسانند.»
گوجنسکی ادامه داد، به همین ترتیب، «کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به دنبال امضای توافقنامههای دفاعی الزامآور با ایالات متحده هستند اما با واقعیت سیاسی ایالات متحده مواجه هستند که به راحتی اجازه انعقاد معاهداتی را که نیاز به تأیید کنگره دارند، نمیدهد.»
بنابراین، نویسنده گفت: «ما شاهد توافقات امنیتی رسمی کمتری خواهیم بود.»
هوش مصنوعی در دستور کار
علاوه بر این، گوجنسکی اظهار داشت که فناوری، به ویژه هوش مصنوعی، «در دستور کار خواهد بود»، زیرا «کشورهای عربی حوزه خلیج فارس آرزوی دسترسی به فناوریهای پیشرفته آمریکایی را دارند که قبلا در دسترس آنها نبود.»
در عوض، «واشنگتن انتظار دارد مبالغ هنگفتی پول به اقتصاد آمریکا تزریق شود که دونالد ترامپ آن را به عنوان یک موفقیت اقتصادی که موقعیت او را تقویت میکند، تبلیغ خواهد کرد.»
گوجنسکی همچنین از «نکته مهمی در نگرش کشورهای خلیج فارس» صحبت کرد و گفت: «آنها از ایران میترسند اما در عین حال با توجه به آسیبهای اقتصادی و بیثباتی داخلی که ممکن است با آن مواجه شوند، هیچ تمایلی به درگیری نظامی ندارند.»
با توجه به این موضوع، گوجنسکی پیشبینی کرد که «رهبران کشورهای عربی حوزه خلیج فارس در گوش ترامپ زمزمه کنند که برای جلوگیری از جنگ، حتی اگر موقت باشد، باید برای توافق با ایران تلاش کرد.»
این «کاملا متفاوت از چیزی است که واشنگتن از اسرائیل میشنود»؛ اسرائیلی که میخواهد به ایران حمله کند و به پروژه هستهای آن پایان دهد.
عادیسازی روابط بین اسرائیل و عربستان مورد بحث قرار نخواهد گرفت
گوجنسکی همچنین به موضوع عادیسازی روابط بین ریاض و تلآویو اشاره کرد و اظهار داشت که این موضوع «در طول این سفر مطرح نخواهد شد».
او ادامه داد که دلیل مطرح نکردن این موضوع نه تنها عدم پیشرفت است، بلکه به این دلیل است که «سعودیها درخواست کردهاند که به طور علنی به آن نپردازند، تا در تنگنا قرار نگیرند.»
گوجنسکی در این زمینه توضیح داد که موضع ریاض «هنوز در گرو پایان جنگ و پایه گذاری پایههای تأسیس یک کشور فلسطینی است»؛ شرایطی که تلآویو آن را رد میکند.
جنگ غزه عادیسازی روابط را به تعویق انداخت
نویسنده خاطرنشان کرد که پیشنهادات آمریکا، به ویژه معاملات تسلیحاتی «قرار بود انگیزهای برای عادیسازی روابط با اسرائیل باشد اما جنگ غزه و پیچیدگیهای آن، این توافق سهجانبه را به تعویق انداخت.»
در نتیجه، «اسرائیل نه به عادیسازی روابط دست مییابد و نه منافع خود را در عرصههای دیگر تضمین میکند، مگر اینکه مشخص شود آیا دولتش از جدیت آنچه در حال وقوع است آگاه است یا حتی از آنچه بین واشنگتن و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس میگذرد، آگاه است یا خیر.»
ایالات متحده در حال حاضر در تعدادی از مسائل از تلآویو جداست
به گفته نویسنده، «به نظر نمیرسد اسرائیل با وجود پیوندهای تاریخی، در مرکز سیاست منطقهای فعلی ایالات متحده قرار داشته باشد» چرا که به نظر میرسد دونالد ترامپ «به لحاظ جهتگیری به محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان و محمد بن زاید، ولیعهد امارات نزدیکتر است تا به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل».
به گفته گوجنسکی، این در سایه این احساس قرار دارد که «واشنگتن اکنون در تعدادی از مسائل اساسی از تلآویو جدا شده است».
گوجنسکی افزود که سفر ترامپ به قطر، علیرغم مخالفتهای تلآویو، «نشان دهنده توجه مداوم واشنگتن به دوحه به عنوان یک دارایی استراتژیک است و انتظار ندارد که این روند تغییر کند.»
وی همچنین خاطرنشان کرد که واشنگتن «به تقویت روابط خود با کشورهای خلیج فارس به قیمت تضعیف تلآویو ادامه میدهد. تلآویو ممکن است خود را از بازی خارج ببیند و به خاطر مسائل سنتی که قبلا خط قرمز میدانست، هزینه بپردازد.»
عربستان شریک استراتژیک ترامپ است
گوجنسکی افزود: «ترامپ علاقه خاصی به حاکمان کشورهای شورای همکاری خلیج فارس دارد» و عربستان سعودی را «شریک استراتژیکی میداند که معاملات اقتصادی او را تسهیل میکند».
گوجنسکی گفت، در چشمانداز او برای منطقه، «عربستان مبنا است نه اسرائیل بنابراین، رئیس جمهور آمریکا چشمانداز منطقهای خود را از طریق عربستان تدوین میکند، نه اسرائیل».
315 315
