به گزارش recive، این روزها ژاکتهای کشمیری همه جا هستند. دلیل جذابیت آنها واضح است. اگر تا به حال کشمیر پوشیده باشید، میدانید که نرم، سبک و گرم است. کشمیر، الیافی چشمگیر دارد که کنار گذاشتنش آن را سخت میکند.
به نقل از ایسنا، با وجود مزایای کشمیر، این محصول با یک مشکل همراه است. کشمیر از پشم زیرین ظریف تعداد انگشتشماری از نژادهای بز به دست میآید. معمولاً هر بز دو بار در سال پشمچینی میشود و سالانه فقط ۱۱۳ تا ۱۷۰ گرم کشمیر ارائه میدهد. این مقدار برای یک بازار روبهرشد، مقدار زیادی نیست.
«سیم گولاتی»(Sim Gulati) یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل استارتآپ «اوربلوم»(Everbloom) گفت: تولیدکنندگان مواد اولیه در واقع تحت فشار زیادی هستند. چیزی که اکنون میبینید -به ویژه با ظهور ژاکتهای کشمیری ۵۰ دلاری- این است که بیشتر آنها از پیش چیده میشوند. کیفیت الیاف به خوبی گذشته نیست و این به ایجاد شیوههای ناپایدار دامداری منجر میشود.
گولاتی و گروهش به جای تلاش برای تغییر شیوههای دامداری یا متقاعد کردن مصرفکنندگان به خرید کشمیر باکیفیت، ایده متفاوتی را مطرح کردند. این استارتآپ که بیش از هشت میلیون دلار از سرمایهگذارانی مانند «Hoxton Ventures» و «SOSV» جمعآوری کرده است، تصمیم گرفت یک ماده بازیافتی تولید کند که تقریباً از جنس واقعی آن غیر قابل تشخیص باشد.
استارتآپ اوربلوم برای این کار، یک مدل هوش مصنوعی ویژه علم مواد به نام «Braid.AI» را ابداع کرده است. این مدل میتواند پارامترهای گوناگونی را برای ایجاد الیاف با کیفیتهای گوناگون تنظیم کند. کشمیر یکی از اهداف است، اما مواد دیگری نیز به طور گسترده در صنعت نساجی استفاده میشوند.
فرآیند کار اوربلوم صرف نظر از محصول نهایی در اصل یکسان است. این شرکت در حال حاضر برای تولید مواد خود، ضایعات را از سراسر زنجیره تأمین الیاف مانند مزارع و کارخانههای پشم کشمیر و پشم معمولی و همچنین تأمینکنندگان پر جمعآوری میکند. این استارتآپ قصد دارد کار خود را در آینده به سایر منابع ضایعات از جمله پرهای صنعت طیور گسترش دهد. این جریانهای ضایعات یک موضوع مشترک دارند. همه آنها از کراتین ساخته شدهاند که پروتئین کلیدی زیربنای فرآیند کار اوربلوم است.
سپس، این استارتآپ ضایعات را به اندازه دلخواه خرد میکند و آنها را به صورت ادغامشده با ترکیبات اختصاصی ارائه میدهد. این مخلوط از طریق یک دستگاه اکستروژن پلاستیک که با عبور دادن مواد از یک قالب، آنها را شکل میدهد فشرده میشود و گلولههایی که از انتهای دیگر بیرون میآیند، از طریق دستگاههای ریسندگی مورد استفاده برای تولید الیاف پلیاستر تغذیه میشوند. گولاتی گفت: این تجهیزات برای ۸۰ درصد از بازار نساجی استفاده میشوند. شما باید جایگزین مناسبی داشته باشید.
برای تبدیل ضایعات به الیاف جدید، همه واکنشهای شیمیایی لازم در این دو دستگاه رخ میدهد. اوربلوم با استفاده از هوش مصنوعی خود میتواند به تولید الیافی بپردازد که همه چیز را از پلیاستر گرفته تا کشمیر شبیهسازی کند و فرمولاسیون و نحوه پردازش این دو دستگاه را تغییر دهد. این استارتآپ اعلام کرد که همه الیاف تولیدشده توسط آن -حتی الیاف جایگزین پلیاستر- باید زیستتخریبپذیر باشند.
گولاتی با افزودن این که اوربلوم در حال حاضر محصولات خود را از طریق آزمایشهای تسریعشده برای اثبات این فرضیه بررسی میکند، گفت: همه اجزایی که ما استفاده میکنیم، زیستتخریبپذیر هستند و از آنجا که اوربلوم از مواد زائد استفاده میکند، تأثیر زیستمحیطی به طور چشمگیری کمتر خواهد بود.
علاوه بر همه مزایای مطرحشده، این محصول باید ارزانتر هم باشد. گولاتی گفت: ما میخواهیم که این محصول از نظر اقتصادی برای برندها و مصرفکنندگان مقرونبهصرفهتر باشد. من به قیمت بالای پایدار و این ایده که محصولات سازگار با محیط زیست باید گرانتر باشند، اعتقادی ندارم. برای این که یک ماده خواه در زنجیره تأمین و خواه برای مصرفکننده موفق باشد، باید هم برای محصول و هم برای هر کسی که با آن محصول تماس پیدا میکند، مزیت اقتصادی به همراه بیاورد. این همان هدفی است که ما دنبال میکنیم.
۵۸۵۸