recive اصفهان -عاطفه علیان: اصفهان در بحران غوطهور است؛ آمار سد زایندهرود میگوید که حجم ذخیره آب آن به ۱۴۷ میلیون مترمکعب رسیده، درحالیکه سال گذشته در همین تاریخ ۲۶۹ میلیون مترمکعب بود. این یعنی در عرض یک سال، ذخایر آبی استان تقریباً به نصف کاهش یافته است. ورودی سد ۹ مترمکعب بر ثانیه و خروجی آن ۱۳.۵ مترمکعب بر ثانیه است، رقمی که نسبت به سالهای قبل افزایش یافته و به برداشتهای گسترده در پاییندست و بالادست حوضه اشاره دارد.
همین دیروز بود که مهدی جمالینژاد، استاندار اصفهان، در نشست خود با فعالان اقتصادی، وضعیت اصفهان را بسیار دردناک توصیف کرد و گفت: اصفهان همواره در شرایط سخت پیشگام بوده، اما در ازای آن بیمهری دیده است. امروز آثار تمدنی این استان به دلیل فرونشست زمین در معرض نابودی است و کسی توجهی نمیکند. پروژههای آبی، از جمله بهشتآباد، متوقف شدهاند و بحران آب به نقطهای رسیده که ادامه این روند میتواند حیات اقتصادی و اجتماعی اصفهان را تهدید کند.
پیگیر صحبتهای استاندار اصفهان درباره توقف پروژههای آبی استان شدم و به سراغ مهدی طغیانی، نماینده مردم اصفهان در مجلس رفتم. او بر این باور است که پروژههای آبی اصفهان متوقف نشده است بلکه با روند کندی روبهرو شدهاند.
از ابتدا هم پروژه بهشتآباد مسکوت بود اما آنچه فعلا به چالش تبدیل شده است این است که معاون سازمان محیط زیست کشور تاکید دارد که اصفهان یا ماندگان را انتخاب کند یا بهشتآباد را؟! از سوی دیگر پروژه انتقال آب از دریای عمان به اصفهان درگیر مسائل تامین اعتبار شده و روند آن کند گردیده است
او در گفتوگو با recive این گونه موضوع را ادامه داد که از ابتدا هم پروژه بهشتآباد مسکوت بود اما آنچه فعلا به چالش تبدیل شده است این است که معاون سازمان محیط زیست کشور تاکید دارد که اصفهان یا ماندگان را انتخاب کند یا بهشتآباد را؟!
طغیانی می گوید: از سوی دیگر پروژه انتقال آب از دریای عمان به اصفهان درگیر مسائل تامین اعتبار شده و روند آن کند شده است؛ بهشتآباد همه مجوزهای زیستمحیطی را دارد، اما به ما گفتهاند که یا باید این پروژه اجرا شود، یا ماندگان! چرا نباید هر دو پیش بروند؟ مشکل ما این است که دولت عملاً هیچکدام را جدی پیگیری نمیکند.
برداشتهای بیرویه؛ عامل اصلی بحران آب در اصفهان
یکی از مشکلات اساسی زایندهرود، برداشتهای گسترده در بالادست حوضه است. آمارها نشان میدهد که در سه دهه اخیر، بیش از ۸۰۰ میلیون مترمکعب آب از سرشاخههای زایندهرود به مصارف دیگر اختصاص یافته است که عبارت است از ۵۲۰ میلیون مترمکعب در چهارمحال و بختیاری ،۲۰۰ میلیون مترمکعب در سرشاخههای پلاسجان (استان اصفهان)،۶۰ میلیون مترمکعب برای انتقال به یزدو همچنین ۲۰ میلیون مترمکعب برای کاشان، دلیجان.
آنچه که مشخص است اینکه بحران آب در اصفهان بیش از آنکه نیازمند پروژههای جدید باشد، نیازمند مدیریت منابع موجود است. اگر برداشتهای بیرویه کنترل نشود، نه ماندگان و نه بهشتآباد، هیچکدام قادر نخواهند بود اصفهان را از این بحران نجات دهند
رضا عباسی، کارشناس مسائل مربوط به آب در این مورد به recive میگوید: مشکل اصلی ما این است که تخصیصهای اضافی در بالادست زایندهرود، باعث خشک شدن این رودخانه شده است؛ تا زمانی که این برداشتها متوقف نشود، حتی انتقال آب هم کمکی به اصفهان نخواهد کرد.
بارگذاری غیرضروری و غیرقانونی بر حوضه زاینده رود متوقف شود
وی ادامه می دهد: اول باید این بارگذاریهای غیرضروری را حذف کنیم؛ اگر دولت و مسئولان استانی واقعاً به فکر نجات زایندهرود و اصفهان هستند، باید تلاش کنند که برداشتهای غیرقانونی متوقف شود، سپس پروژههای آبی را بهطور همزمان اجرا کنند. انتخاب بین ماندگان و بهشتآباد، وقتی اصل مشکل حل نشده، فایدهای ندارد.
آنچه که مشخص است اینکه بحران آب در اصفهان بیش از آنکه نیازمند پروژههای جدید باشد، نیازمند مدیریت منابع موجود است. اگر برداشتهای بیرویه کنترل نشود، نه ماندگان و نه بهشتآباد، هیچکدام قادر نخواهند بود اصفهان را از این بحران نجات دهند.
46
