به گزارش recive روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: سفر ندا محمد ندیم که به او عنوان «وزیر تحصیلات عالی حکومت طالبان» داده شده، به ایران و دیدارش با وزیر علوم جمهوری اسلامی ایران، مسئولین دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاههای قم، حوزه علمیه و جامعةالمصطفی، اقدامی خارج از چارچوبهای معمول در روابط بینالملل به ویژه در بخش علمی بود.
وزیر علوم در دیدار با ندا محمد ندیم به نوعی تلاش کرد ناخشنودی خود از رفتار طالبان با زنان و دختران به ویژه در زمینه تحصیلات را به او منتقل کند. دکتر سیمائی صراف به ندا محمد ندیم گفت ممنوعیت تحصیل زنان و دختران، خلاف اسلام است و اینکه میگوئید آموزش زنان باعث اعتراض علمای دینی و هواداران آنها و بروز آشوب میشود نشان میدهد از این نکته که ممکن است این ممنوعیت باعث اعتراض مردم و به ستوه آمدن آنها شود، غافل هستید.
این تذکر معترضانه وزیر علوم کشورمان به سرپرست وزارت تحصیلات عالی حکومت خودخوانده طالبان، قابل تحسین است ولی اصل پذیرش او در سطح یک مقام رسمی علمی از حکومتی که مشروعیت ندارد قابل قبول نیست. این نوع تعامل فقط با مقامات دولتهائی قابل پذیرش است که اولاً دارای مقبولیت مردمی باشند، ثانیاً از مشروعیت بینالمللی برخوردار باشند و ثالثاً توسط دولت میزبان به رسمیت شناخته شده باشند. حکومت خودخوانده طالبان فاقد این هر سه امتیاز است و به همین دلیل اصل پذیرش این فرد به عنوان سرپرست وزارت تحصیلات عالی حکومت طالبان، خارج از چارچوبهای معمول است.
همین روش غیرعادی و خلاف عرف بینالملل را آقای عراقچی وزیر امور خارجه کشورمان نیز بکار برد و برخلاف تأکیدات مکرر صاحبنظران به کابل سفر کرد و البته همگان دیدند که آن سفر هیچ دستاوردی نداشت غیر از اینکه حکومت خودخوانده و نامشروع طالبان توانست از آن به نفع خود بهرهبرداری تبلیغاتی کند.
از اقدام وزرا بدتر، میزبانی مراکز حوزوی از سرپرست وزارت تحصیلات عالی حکومت خودخوانده طالبان بود که طبق گزارش خبرگزاریهای وابسته به طالبان، مسئولان دانشگاهها و مراکز علمی حوزه علمیه قم از جمله جامعةالمصطفی آمادگی خود را برای گسترش همکاریهای علمی، آموزشی و تحقیقاتی با افغانستان اعلام کردند.
مسئولان این مراکز حوزوی معلوم نیست برای همکاری با یک گروه سلفی متحجر که با تحصیل دختران و زنان مخالف است، علم را در افکار سلفیگری محدود میداند، تمام شاخصهای علمی اعم از اسلامی و علم روز ر ا مردود تلقی میکند، با آموزش و تحقیق براساس استانداردهای روز جهانی مخالف است و حقوق مردم را در هیچ زمینهای به رسمیت نمیشناسد، چه معیاری را در نظر دارند که برای آن اعلام آمادگی میکنند؟
علاوه بر اینها، طالبان در اوج نژادپرستی، قومیتگرائی، قانونستیزی، دشمنی با آگاهیبخشی به مردم، مقابله شدید با علوم روز و حتی باطل دانستن تعالیم مذاهب مختلف اسلامی و جمود بر افکار سلفیگری قرار دارند و اینها، عواملی هستند که این گروه را در حصار تنگ خود برتربینی قرار داده و هیچ زمینهای برای تبادل علمی و فکری با دیگران برایش باقی نگذاشته است. این تصور که این گروه تغییر کند نیز چیزی جز یک خیال باطل نیست.
اینها واقعیتهائی نیستند که بر مسئولین حوزههای علمیه و نهادهای علمی دینی و دانشگاهی ما مخفی باشند. اینکه با اینحال آنها حاضر میشوند به استقبال سرپرست وزارت علوم حکومت خودخوانده گروه متحجر طالبان بروند و برای همکاری علمی، آموزشی و تحقیقاتی! با این گروه اعلام آمادگی کنند از عجایب روزگار است. میدانیم که در کشور ما یک جریان خودمحور تلاش میکند طالبان را تطهیر کند و دستگاههای مختلف را با قوه قهریه با خود همراه میکند. متأسفانه دستگاهها هم ناخواسته تسلیم و مقهور این جریان میشوند و تأسف بالاتر اینست که نهادهای علمی و حوزوی هم قرار است دستوری عمل کنند!
17302