اعتراف کنیم اگر متروپل به جای آبادان در شمال تهران فرومی‌ریخت، چه می‌کردیم؟
اعتراف کنیم اگر متروپل به جای آبادان در شمال تهران فرومی‌ریخت، چه می‌کردیم؟
به گزارش خبرگزاری recive، سیدعبدالجواد موسوی، شاعر، منتقد هنری و روزنامه‌نگار تازه‌ترین برنامه «بیرون از کادر» را با یاد حادثه تلخ فروریختن ساختمان متروپلِ آبادان آغاز کرد و با بیان این که این اتفاق آن‌قدر تلخ است که کلمات در برابرش ناتوانند گفت: «نگاه به دست‌های بسته خود می‌کنم و نفرین می‌فرستم به روزی که زاده شدم.»
او در ادامه با بیان این که می‌خواهد کمی در مورد خوزستان صحبت کند گفت: «خوزستان همیشه و همه‌جا مظلوم بوده است، در ادبیات، در سینما، در شعر و… منتهی چند نفری به خوزستان ادای دین کرده‌اند که خودشان هم مظلوم بوده‌اند و آثاری که در آن به خوزستان پرداخته‌اند و چهره دردکشیده خوزستان را در آن به تصویر کشیده‌اند، قدر ندیده و بر صدر ننشسته است.»
موسوی با بیان این توضیح به صحبت در مورد «زمین سوخته» احمد محمود پرداخت.
او همچنین از مجله «آگاهی نو» به صاحب امتیازی، مدیرمسئولی و سردبیری محمـد قوچانی و مطلبی که در تازه‌ترین شماره این مجله در مورد زنده‌یاد رضا براهنی و منظومه «اسماعیل» او در قالب پرونده «روزگار برزخی آقای براهنی» نوشته است، گفت.
موسوی در پایان با قرائت بخشی از این منظومه: «… خوزستان! برای کشف مجدد اعماق تو، در هر وجب خاکت یک جوان می‌کاریم، حالا تو زمین ما هستی، حالا تو گورستان ما هستی، حالا تو مرگ ما هستی و جنگ ادامه دارد، حالا تو جوان ما هستی، حالا تو جوانی ما هستی، ولی صدای مرگ جوان تو به شمال تهران نمی‌رسد، بمب در شمال تهران نمی‌افتد و اگر بیفتد فقط تماشا دارد، صدای مرگ به صاحبقرانیه، فرمانیه، زعفرانیه و دربند نمی‌رسد و ویلاهای شمال مصون مانده‌اند» گفت: «اعتراف تلخی است اما یک لحظه فکر کنیم اتفاقی که برای ساختمان متروپل در آبادان افتاد در شمال شهر تهران می‌افتاد آن وقت برخورد ما، نوع مواجهه ما و نوع مواجهه رسانه‌های ما با آن چگونه بود؟! واقعا مایه شرمندگی است.»
«بیرون از کادر» کاری از سیدعبدالجواد موسوی را در ادامه ببینید.
۲۵۹۲۵۹
