recive اصفهان؛ فاطمه کازرونی: اگر از چادگان در استان پهناور اصفهان وارد کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری شویم، باید شگفت زده به هزاران هکتار زمین های سرسبزی بنگریم که در بالادست زاینده رود و قبل از سد، ایجاد شده است، منظره سرسبز پیش رو گاهی چاههای آب غیرمجاز را از پیش چشم انسان دور میکند اما سرسبزی بیش از حد دشت های وسیعی که آفتاب بی دریغ بر آنها می تابد نشان از آبیاری گسترده دارد و اگر کمی با دقت تر به آن دورها بنگریم پمپاژهای غیرمجاز آب نیز به راحتی مشخص هستند.
و اما پس از این دشتهای سرسبز نوبت به کوه هایی می رسد که هزاران درخت میوه مانند گلابی، هلو، گردو و غیره را در دامنه تا قله خود جای داده اند، طبیعی است که آب کافی برای درختان آفریده شده به دست انسان، در نوک قله کوه وجود ندارد!، شاید از این رو باز هم داستان چاه های غیرمجاز در این بخش تکرار می شود و پمپاژهایی که باید هزاران کیلومتر آب را به بالای کوه ببرند تا کوهساری که هرگز در طول تاریخ درخت بارور به چشم خود ندیده است، به دست بشریت سبز شود.
دخالت در طبیعت آنجا رخ می نمایاند که این درختان با وجود سهم آبی که به شکل غیرقانونی برای آبیاری از زاینده رود بیجان، دریافت می کنند همچنان خشک می شوند اما بازهم بشریت گویی از خواستن سهم دیگران برای راحت طلبی خویش نا امید نمی شود و درختان جدید جای درختان خشک شده را می گیرد.
یکی از اهالی چادگان که در رشته مهندسی کشاورزی نیز تحصیل کرده است و پیش از این سمتی نیز در جهاد کشاورزی استان اصفهان داشته است، در این ارتباط به recive می گوید: ما در استان اصفهان و شهر چادگان نیز چاه غیرمجاز داریم اما مدیریت استان در این ارتباط با جدیت قانون را اعمال می کند و پلمب می شوند و در این ارتباط تذکر دریافت می کنیم.
وی می افزاید: نمی گویم بازهم چاه غیرمجاز در این بخش نداریم اما همه اینها یک صدم چاه های غیرمجاز در استان مجاور نمی شود، چاه هایی که هرگز مسدود نمی شوند و مسئولان استان مجاور در سالهای اخیر حتی بدون ناراحتی در ارتباط با عدم پلمب آنها مصاحبه کرده اند و با دامدارانی که به برکت زاینده رودِ اصفهان کشاورز شده اند، همکاری می کنند و از بیان آن نیز ابایی ندارند.
دیگر رمقی برای حوضه زاینده رود، باقی نمانده است
سعید معارفی با اشاره به اینکه در طول سالهای گذشته دیگر رمقی برای حوضه زاینده رود، باقی نمانده است، می گوید: مدام از کاهش آب پشت سد زاینده رود می گویند اما بیان نمی شود که همین دشت های وسیع پیش از سد، با پمپاژهای غیرمجاز تا چه میزان آب زاینده رود را می بلعند!
وی اضافه می کند: تعجب من از این است که چرا این مردم به حوضه زاینده رودی که شغل اصلی خود یعنی دامداری را به واسطه آن رها کرده اند، رحم نمی کنند؛ شاید از این رو که سهم آبه غیرقانونی برداشت می کنند، برای آنها اهمیتی ندارد که کل حوضه زاینده رود خشک شود، عملکردی که استان مجاور پیش گرفته تنها برای اصفهان ضرر به همراه ندارد، به گفته کارشناسان با ادامه این روند به زودی کل حوضه زاینده رود خشک می شود و نوبت به استانهای دیگر می رسد.
حداقل در ارتباط با یکی از همایشهای برگزار شده در اصفهان با صرف بودجه های میلیاردی باید نامه حضرت علی را به یکی از کارگزاران و نمایندگان خود در بصره یاد آوریم که عثمانبنحُنِیف را به دلیل حضور در مهمانی اشرافی نکوهش و او را به عنوان یک مسئول در جامعه به تقوا و سادهزیستی توصیه کرد؛ حالا چه فرقی دارد مسئولان استان و کشور در جشنی با این ویژگی حضور یابند یا همایشی!
این کارشناس حوزه آب کشاورزی تاکید می کند: استان خوزستان نیز مدام در حال همراهی با برداشت های آب غیرمجاز استان مجاورِ اصفهان است چراکه در حقیقت چهارمحال در حوضه آبریز کارون قرار دارد و باید سهم آبه خود را از این حوضه برداشت کند؛ به عنوان یک دوست دار محیط زیست به دوستانم در خوزستان نیز هشدار می دهم که اگر این روال غیرقانونی و همراهی این استان با این روند، ادامه پیدا کند، پس از حوضه آبریز زاینده رود، شاید نوبت به برداشت حق آبه اصلی چهارمحال برسد و از حوضه آبریز کارون نیز در درازمدت اثری باقی نماند.
وی با بیان اینکه تمدن کهن اصفهان بر مبنای حضور ۹۷ درصدی این رودخانه در استان اصفهان شکل گرفته است اما مشخص نیست چرا باید اجازه دهیم استانی که هفت درصد از این حوضه سهم دارد، کل سهم آبه استان اصفهان را صرف چند صد هزار نفر کند و میلیونها نفر از حق خود محروم باشند، تصریح می کند: خواستند برنج لنجان را که بسیار کم مصرف هست زمین بزنند، آنگاه ابتدا شایعه بیماری زا بودن آن را مطرح کردند، سپس به بهانه آب بر بودن، برنجی که در کشور نظیر نداشت را از سبد غذایی مردم حذف کردند و خودشان در دو استان مجاور شغل مردم اصفهان را پیشه کردند، حالا شاید زمینهای برنج آنها و میزان مصرف آبِ خارج از شمارش آن از دست همه بیرون رفته است اما برآوردهای کارشناسی نشان می دهد فقط خوزستان با آن حجم وسیع تبخیر آب، به دلیل گرمای بیش از حد هوا، سه تا پنج برابر استانهای شمالی، آب صرف کاشت برنج می کند.
چرا برنج لنجان را زمین زدند؟!
یاد دوست شمالی ام می افتم که وقتی به اصفهان آمد و برنج لنجان را به وی معرفی کردم، تا زمانی که به همراه همسرش در اصفهان ساکن بودند فقط از این برنج که دیگر در اصفهان هم خیلی سخت پیدا می شود، مصرف می کردند، هنوز هم هرگاه هم کلام می شویم از آن روزها یاد می کند و می گوید: عطر و بوی برنج لنجان، قابل مقایسه با هیچ برنجی نیست، برنج های شمال اغلب تراریخته شده اند و دیگر عطر و بوی قبلی را ندارند اما عطر این برنج از همه برنج هایی که از بچگی تاکنون در شمال کشور به یاد می آورم، بهتر است، بعد با حسرت از من می پرسد که چرا برنج لنجان را زمین زدند؟! و درست مانند یک کارشناس به تحلیل موضوع می پردازد و بارها تاسف می خورد که چگونه دنبال کردن یک سیاست غلط بدون تفکر و تحقیق و به صرف یک شایعه می تواند، همه چیز را دگرگون کند، جایی که عدالت آبی و پیگیری سهم آبه قانونی اصفهان رها شده است و برداشت های غیرمجاز بالادستی برای کشاورزی و باغداری های بی رویه نادیده گرفته می شود.
یزدیان: ما در محدوده سد زاینده رود تا چم آسمان هزاران ایستگاه پمپاژ آب سطحی داریم که بیش از پروانه برداشت می کند یا اصلا پروانه دارند!این روند به این شکل است که شبانه یک تراکتور کنار رودخانه می آید و با برق بعضا رایگان یک پمپاژ آب بالا می فرستند
اکنون نمایندگان اصفهان مدتهاست در ارتباط با برداشت های غیرمجاز در حوضه زاینده رود هشدار می دهند، هشداری که گویی به گوش مسئولان نمی رسد، افرادی که در سالهای گذشته حق آبه قانونی کشاورزی و محیط زیست اصفهان را حراج کردند و قول نارسیدنی در ارتباط با جبران مافات را دادند تا اینکه کم کم تامین آب حتی برای شرب نیز به مرحله بحران رسید.
هزاران ایستگاه پمپاژ آب سطحی در محدوده سد زاینده رود تا چم آسمان!
در این ارتباط حامد یزدیان عضو کمیسیون آب و کشاورزی مجلس با بیان اینکه لازم است جلوی برداشتهای غیرمجاز در حوضه آبریز زاینده رود گرفته شود، می گوید: ما از کنتورگذاری در کل حوضه آبریز زاینده رود استقبال می کنیم تا جلوی برداشتهای اضافه در هر استانی یا بخشی گرفته شود.
وی می افزاید: بلای این برداشتهای غیرمجاز مانند فرونشست بر سر مردم ما آوار می شود اما مشکل ما تنها اضافه برداشتهای آبهای زیرزمینی نیست؛ ما در محدوده سد زاینده رود تا چم آسمان هزاران ایستگاه پمپاژ آب سطحی داریم که بیش از پروانه برداشت می کند یا اصلا پروانه دارند! این روند به این شکل است که شبانه یک تراکتور کنار رودخانه می آید و با برق بعضا رایگان! یک پمپاژ آب بالا می فرستد.
یزدیان تاکید می کند: نظارت این امر با وزارت نیرو است، ما این سوال را داریم که چرا مدیریت یکپارچه حوضه آب زاینده رود را از سال ۱۳۸۴ به هم زدید تا با مدیریت استانی در بالادست و پایین دست، مشکلات مدیریتی در این حوضه ایجاد شود؟!
رئیس جمهور با برنامه ریزی قبلی به اصفهان آمد تنها برای حضور در سه همایش؟!
وی ادامه می دهد: از سویی ساختار وزارت نیرو شرکتی است یعنی بر اساس فروش آب منافع آن تامین می شود، اینها نقد جدی ما به وزارت نیرو است، بحث ما یک استان یا دو استان نیست بلکه در شمال، جنوب،غرب و شرق کشور هم به دلیل همین مشکلات ساختاری در وزارت نیرو، مشکلات جدی دیده می شود.
و اما در میان همه این دردها، تعجب آور سفر اخیر رئیس جمهور به اصفهان است، در حالی که مردم اصفهان انتظار داشتند رئیس جمهور پس از یک سال، به میان آنها بیاید و از برقراری عدلت آبی سخت بگوید ( همان گونه که دکتر مهدی طغیانی نماینده مردم اصفهان از آن سخن گفت)، در کمال تعجب دکتر پزشکیان هیچ برنامه ای برای حضور در جمع مردم اصفهان، کشاورزان و حتی مسئولان و نمایندگان برای بررسی اوضاع وخیم آب شرب، محیط زیست، آلودگی هوا، فرونشست و غیره نداشت، رئیس جمهور با برنامه ریزی قبلی تنها به اصفهان آمد برای حضور در سه همایش!
به جای همایشهای متعدد شعاری، عدالت علی را در حق اصفهان اجرا کنید
جدای از نقدی که به برگزاری این نوع همایش ها وارد است که با صرف میلیاردها تومان نقدینگی کشور تنها به شعارزدگی و حرفهای تئوری می پردازند، آن هم در شرایطی که خود رئیس جمهور محترم از چنین وضعیتی در کشور انتقاد کرده و گفته است که «جاهایی داریم که صدها میلیارد هزینه دارد اما ۱۰ میلیون تومان سود ندارد»؛ باید به این نکته اشاره کنیم که همایش نمی تواند دردی از کشور درمان کند به جز درمان دردِ درآمدزایی برخی افراد و رسانهها از این نوع همایشها را!
از سویی همان گونه که رهبر انقلاب بارها به این مطلب که اشاره کردند که با تعیین شعار سال توسط ایشان در ابتدای سال، از برگزاری همایش در این ارتباط در طول سال جلوگیری شود و به اصل موضوع و کار عملی در این ارتباط پرداخته شود اما همچنان شاهد هستیم که پول کشور صرف این نوع همایشها می شود و اتفاقا مسولان استان و کشور نیز از این روند حمایت می کنند، این در حالی است که حداقل در ارتباط با یکی از همایشهای برگزار شده در اصفهان با صرف بودجه های میلیاردی باید نامه حضرت علی را به یکی از کارگزاران و نمایندگان خود در بصره یاد آوریم که عثمانبنحُنِیف را به دلیل حضور در مهمانی اشرافی نکوهش و او را به عنوان یک مسئول در جامعه به تقوا و سادهزیستی توصیه کرد؛ حالا چه فرقی دارد مسئولان استان و کشور در جشنی با این ویژگی حضور یابند یا همایشی!
48
