در حالیکه عنوان نخبه باید بر اساس شاخصهای مشخص علمی، حرفهای یا دانشگاهی تعریف شود، این سؤال محوری اکنون برجسته شده است که افراد معرفی شده در شورای اطلاع رسانی منطقه آزاد اروند دقیقاً بر پایه کدام معیارها نخبه تشخیص داده شدهاند؟
آیا فرآیندی شفاف، رقابتی و مبتنی بر بررسی رزومه برگزار شده یا حتی فراخوان عمومی منتشر شده است؟.
شورای اطلاعرسانی به کدام سازوکار سنجش پایبند بوده و مبنای این انتخابها دقیقاً چه بوده است؟
اطلاق عنوان نخبه بدون ارائه هیچ سند، شاخص یا مبنای ارزیابی، نهتنها به ارتقای جایگاه رسانه کمکی نمیکند، بلکه این نگرانی را تشدید میکند که شورا بهجای تبدیل شدن به یک اتاق فکر کارآمد و تخصصی، در مسیر تشکیل یک محفل محدود، گزینشی و غیر پاسخگو قرار گرفته باشد.
از سوی دیگر، نادیده گرفتن خبرنگاران مستقل، رسانهایهای باسابقه، چهرههای منتقد و فعالان حرفهای حوزه رسانه آبادان و خرمشهر، از دید عموم مردم نوعی بیاعتنایی آشکار به بدنه واقعی و زحمتکش رسانه در این دو شهر محسوب میشود؛ بدنهای که سالها بدون اتکا به رانت و روابط پشتپرده، مسئولیت اطلاعرسانی صادقانه و مطالبهگری را بر دوش داشته است.
همین موضوع پرسشی را به میان آورده است؛ که چرا وقتی در آبادان و خرمشهر خبرنگاران حرفهای و قابل اعتماد بسیاری وجود دارد، اتاق فکر اروند باید با خبرنگاران وارداتی پر شود؟.
این انتخابها، نگرانیهایی جدی درباره بیاعتمادی به ظرفیتهای بومی ایجاد کرده است. چگونه یک اتاق فکر رسانهای میتواند برای منطقهای نسخهنویسی کند که بخش زیادی از اعضای آن حتی سابقه زیست رسانهای در آبادان و خرمشهر را ندارند؟.
بخش مهم انتقادات نیز متوجه میزان شناخت این افراد نسبت به واقعیتهای منطقه است.
با این حال باید پرسید، خبرنگارانی که در این شورای اطلاعرسانی انتخاب شدهاند تا چه اندازه از مختصات جغرافیایی، فرهنگ بومی، حساسیتهای اجتماعی، تاریخ پر فراز و نشیب و شرایط خاص آبادان و خرمشهر آگاهی دارند؟.
شهرهایی که جنگ را لمس کردهاند و بافت پیچیده فرهنگی، مرزی و اقتصادی دارند.
این مسائل سوالات بیشتری را به دنبال دارد؛ مگر میتوان بدون درک عمیق این فضا ادعای تصمیمسازی و اتاق فکر رسانهای داشت؟.
برخی از منتقدان معتقدند شورایی که قرار است نماد شفافیت و مرجعیت رسانهای باشد، اگر با سازوکار بسته، انتخابهای غیرشفاف و بیپاسخگویی شکل بگیرد، نهتنها نقش مؤثری نخواهد داشت، بلکه اعتماد افکار عمومی را نیز از دست میدهد.
در نهایت، جامعه رسانهای منطقه همچنان منتظر پاسخ روشن و رسمی است که این نخبگان دقیقا بر اساس چه معیاری انتخاب شدهاند؟ و این فرآیند چگونه، توسط چه کسانی و بر پایه چه ارزیابیهایی انجام شده است؟.
