به گزارش خبرگزاری recive استان سمنان ،از بیرون تالار که به سمت سالن میآمدی، چیزی در هوا تغییر کرده بود؛ انگار نسیمی که از لابهلای درهای باز تالار عبور میکرد، عطر خاک کربلا را با خود آورده بود. صدای آرام تلاوت قرآن در فضا میپیچید و قدمهای مهمانان آهستهتر میشد. مردم ناخودآگاه مکث میکردند، بعضیها دست روی سینه، بعضیها چشمبهراه لحظهای که تابوت وارد شود.
و درست در همان لحظه—
تابوت سبزرنگ شهیدی که نامش را جز خدا کسی نمیدانست، روی دستان وارد تالار شد.
همهچیز در یک لحظه ایستاد. حتی نور پروژکتورها هم انگار مکث کردند. یکی دو نفر آرام گریهشان گرفت. بعد اشک دیگران هم از پشت ماسکها و شالهای مشکی پیدا شد.
تالار به اندازه یک صحن حرم، سنگین و مقدس شده بود.
*** وقتی مادر دو شهید، تالار را کربلا کرد
«پسرم گفت: مادر دعا کن شرمنده نشوم… و رفت.»
وقتی خانم نصیری، مادر دو شهید احمدپناهی، روی صحنه رفت، قبل از اینکه حرفی بزند، چند ثانیه ایستاد و به تابوتِ شهید گمنام نگاه کرد. همین مکث کوتاه کافی بود که سکوت تالار دوباره مثل بغض بشکند.
او شروع کرد:«پسر بزرگم میگفت: مادر دعا کن شرمنده نشوم…»-صدایش لرزید. جمله آخر را آرامتر گفت: «و رفت…»
جمعیت یکپارچه اشک شد.
او از روزهایی گفت که دو پسرش برای رفتن اصرار میکردند و او مادرانه نگران بود. گفت که چطور لباس رزمشان را دستی میشست، چطور قرآن را تا سطر آخر برایشان میخواند و چطور خبر شهادت اولی را که آوردند، پسر دومش آرام گفت: «مادر! امروز فهمیدم راه را درست انتخاب کرده بود…»
یکی از هنرمندان ردیف جلو سرش را پایین انداخته بود و با دستمال سیاهی که در دست داشت، بیوقفه اشک پاک میکرد.
یکی از داورها که از ابتدا جدی نشسته بود، سرش را به عقب تکیه داد و چشمانش را بست، انگار که تحمل شنیدن بخشی از روایت دیگر را نداشت.
خانم نصیری گفت:«من فقط مادر دو شهید نیستم… من خواهر یک شهید هم هستم…»
تالار یکباره زیر سنگینی حرفش خم شد.
امروز محرم فقط در تصاویر هنری نبود؛
امروز محرم، روی صحنه ایستاده بود، با چادری ساده، با صدایی لرزان و با قلبی که هیچوقت مرخصی نگرفته است.
*** «مهر محرم» در جهان؛ ۱۱ کشور با دلهایی که فاصله نمیشناسند
در بخش رسمی مراسم، سیدرسول موسوینژادیان، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان، با آماری که میخواند، نشان داد این سوگواره چقدر از مرزها عبور کرده است.
او گفت:«امسال هنرمندانی از ۱۱ کشور…» و بعد نامها را شمرد:عراق، بحرین، عربستان، لبنان، پاکستان، افغانستان، انگلستان، آذربایجان، ترکیه، یونان و هند.همه این کشورها روایتهایی از عاشورا فرستاده بودند؛قابهایی از اشک، از علمهای خونچکان، از کودکانی که زیر آفتاب داغ اربعین قدم میزدند، از مادرانی که در سوگوارههای محلی خاک بر سر میریختند، از نگاههای گرهخورده در حرم کربلا.
او گفت ۵ هزار و ۴۱۷ اثر به جشنواره رسیده است؛
۵۱۰۶ عکس و ۱۱۱ فیلم کوتاه.
داوران از میان هزاران قاب، ۶۵ اثر را برای نمایشگاه انتخاب کردند و در نهایت ۲۵ اثر در ۹ بخش بهعنوان برگزیده معرفی شدند.
این حجم از مشارکت، فقط آمار نبود؛نشانهای بود که عاشورا هنوز زنده است، هنوز جهانی است، هنوز جریانساز است.
محورهای امسال؛ عاشوراییتر، اجتماعیتر، جهانیتر
موسوینژادیان اشاره کرد که امسال تمرکز ویژه بر محورهایی بوده مانند: ایران امام حسین(ع) ، مقاومت حسینی، هیئات خانگی، مسئولیت اجتماعی ، ایران امام رضا(ع)، منتظران حسینی و راهپیمایی عظیم اربعین
و گفت: «مهر محرم، فقط روایت سوگ نیست؛ روایت مسئولیت و آینده است.»
*** معرفی کامل برگزیدگان عکس و فیلم
نتایج بخش عکس این سوگواره در بخش های استانی، ملی و بین الملل به شرح زیر اعلام شد.
بخش تک عکس بین المللی :
رتبه اول : محد عباس علاوی الهاشمی از کشور عراق
رتبه دوم : سیدباقر کامل از کشور بحرین
رتبه سوم : حسین حاجیلری از جمهوری اسلامی ایران
شایسته تقدیر: منتظر علی الوائلی از کشور عراق
بخش تک عکس ملی:
رتبه اول: زینب حجتی ماسوله از استان تهران
رتبه دوم: علی نجات بخش اصفهانی از استان اصفهان
رتبه سوم: محمدرضا بهمرام از استان اذربایجان شرقی
شایسته تقدیر: لادن لنگری از استان خراسان شمالی
بخش مجموعه عکس ملی:
رتبه اول: فرج الله رمضانی از استان سمنان
رتبه دوم: مصطفی شانچی از استان مازندران
رتبه سوم: سیدعلی حسینی فر از استان خراسان رضوی
شایسته تقدیر: مریم آل مومن دهکردی از استان چهارمحال و بختیاری
بخش تک عکس استان سمنان
علی ابک از استان سمنان شهرستان سرخه
مسعود محقق از استان سمنان شهرستان سمنان
منصوره قلیچی از استان سمنان شهرستان شاهرود
یگانه سادات شاه مرادی از استان سمنان شهرستان دامغان
برگزیدگان بخش پویش عمومی:
ندا عزیزالدین، مبینا امین الهی، علی طاهری، امیررضا آل یاسین، فرید سجاد کاشیان
در این مراسم از ۵ برگزیده تقدیر شد و ارزیابی ها در این بخش ادامه دارد و سایر منتخبین از طریق سایت سوگواره معرفی می شوند.
بخش داستانی کوتاه: عمار خطی برای اثر ” قصه مردمان نزدیک – شهید محمد تهرانی “
بخش مستند کوتاه : ابوالفضل دهقانیزاده برای اثر”نخل برداری یزد” از استان یزد
بخش پویانمایی: فرزانه قبادی برای اثر ” یاماها “
بخش موشن گرافیک: محمدحسین ملکیان برای اثر “میراث ماندگار”
شایسته تقدیر: اسماعیل فضلی زاده از استان قم
بخش نماهنگ: سیدعلی ترابی برای اثر طریق الاقصی
شایسته تقدیر: سیداحمد سیادتپور برای اثر “بغض آسمون”
بخش هوش مصنوعی: بطور مشترک به شادی معروفی و سردار محمدی برای اثر “نخ سرنخ” از استان مهاباد آذربایجان غربی
شایسته تقدیر: محمدعلی حیدری
داوری بخش عکس این دوره از سوگواره را امیر علی جوادیان، کمال الدین شاهرخ و امیر حسامی نژاد و بخش فیلم را خسرو به آئین، آرش زینال خیری و علی همتی بر عهده داشتند.
برای هجدهمین سوگواره ملی و بین المللی مهر محرم بیش از پنج هزار اثر از ایران و ۱۰ کشور جهان ارسال و مورد داوری قرار گرفت.
آیین اختتامیه این دوره از سوگواره مهر محرم با حضور استاندار سمنان، مدیران کل و مسوولان استانی و مسوولانی از معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگی و ارشاد اسلامی و جمعی از هنرمندان و عکاسان برگزار شد.
*** از قافله شهدا تا جهاد روایت
محمد حسین فدوی مدیر کل ارتباطات و هماهنگی امور قران و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت :او رو به تابوت شهید کرد و گفت:«قافله شهدا از کودک و نوجوان تا فرمانده و رئیسجمهور را در خود جای داده… امروز این قافله معنای تازهای به اتحاد ملی بخشیده است.»
جملهای گفت که تالار را دوباره ساکت کرد: «هنر باید پیام این خونها را تا آنسوی مرزها ببرد.»او بر نقش مساجد و هیئات بهعنوان «رسانههای مردمپایه» تأکید کرد.
*** حسینی نیشابوری – لحظهای که روح محرم روی صحنه نشست
حجت الاسلام و المسلمین حسینی نیشابوری دبیر جایزه جهانی اربعین ، با صدایی آرام اما نافذ گفت:«اگر انسان به فطرت خود وفادار باشد، نمیتواند حسین(ع) را دوست نداشته باشد…»
بعد داستانهایی از هنرمندان غیرمسلمان نقل کرد؛ از مسیحیانی که در ارمنستان برای امام حسین(ع) شمع روشن میکنند، از بوداییانی که در هند با شن و رنگ، نقش عاشورا میکشند، از جوانانی در اروپا که اولین مواجههشان با امام حسین(ع) از طریق یک عکس بوده است.
وقتی به تحولات منطقه اشاره کرد، صدایش کمی بلند شد:«امروز جهان، میدان جدال مستکبرین و مستضعفین است… و ما باید زینبوار روایت کنیم.»
تالار دوباره آرام شد، اما سکوتش از جنس اندیشیدن بود.
*** پایان مراسم؛ تالار خاموش شد اما دلها روشنتر
آنگاه که مراسم رو به پایان رفت، مردم از جا بلند نمیشدند. انگار کسی نمیخواست اولین قدم را بردارد و این حالوهوای عجیب را به هم بزند.
یکی از نوجوانان داوطلب ایستاده بود و با دستهایش تابوت شهید را لمس میکرد.
پیرمردی آهسته زیر لب میگفت: «خوش به حالت پسر…»
«مهر محرم» امسال ثابت کرد که عاشورا نه یک واقعه تاریخی، بلکه یک زبان جهانی است؛زبانی که از سمنان تا نجف، از یونان تا پاکستان، از قاب دوربین تا فریمهای یک پویانمایی و یک پیام مشترک دارد:
حسین(ع) هنوز زنده است.
