آقای علی مرادی! کمر وزنه‌برداری را شکستید
آقای علی مرادی! کمر وزنه‌برداری را شکستید
اواخر سال گذشته بود که طبق اعلام وزارت ورزش، علی مرادی رئیس فدراسیون وزنه برداری، بازنشسته شد و می بایست صندلی اش را ترک می کرد، از طرفی طبق اعلام دادگاه، انتخابات فدراسیون وزنه برداری در دو سال پیش باطل شد و ریاست مرادی اصلا وجاهت قانونی نداشت؛ با این اوصاف، هرچه منتقدان نوشتند و فریاد زدند، آقایان وزیر ورزش و معاون قهرمانی اش، پنبه در گوش خود فرو کردند و به کسی گوش ندادند؛ گوشی منتقدان در یک دره فریاد می زدند که فقط خودشان پژواک صدای خود را می شنیدند اما در عمل، کسی برای حرف هایش تره هم خورد نمی کرد.
در هیاهوی بحث بازنشستگی علی مرادی، ایشان در برنامه ای تلویزیونی اعلام کرد که او به فدراسیون وزنه برداری بر می گردد تا دوباره به این ورزش خدمت کند. جدا از فاجعه های مدیریتی در این رشته در سال های اخیر، دوری پیشکسوتان و قهرمانان این رشته، دوپینگ های مختلف و عملی نشدن وعده های انتخاباتی که همگی حاصل مدیریت مرد شیفته خدمت بود، حالا این روزها ناپدید شدن یکتا جمالی پازل مدیریت تاریخی و بی نظیر آقای رئیس را تکمیل کرده.
آقای مرادی؛ شما که نمی توانی یک تیم دو نفره را مدیریت کنی، چطور می خواهی در وزنه برداری به خانواده این ورزش با اصالت و پرطرفدار خدمت کنی؟ مگر نه اینکه شما آنقدر وزنه برداری را به قهقرا کشاندید که امروز فقط در بخش جوانان، دو نفر از ایران اعزام می شوند و از همان دو نفر هم، یک نفر به ایران بر نمی گردد؟ باور کنید چنین عملکردی کار هرکسی نیست و هنر خاص خودش را می خواهد!
از سوی دیگر، وزیر ورزش و معاون قهرمانی اش که برای حمایت از علی مرادی، همه قوانین را زیر سوال بردند هم روزه سکوت گرفتند و حالا نمی گویند چرا در شرایطی که ریاست علی مرادی، هم از نظر قانون بازنشستگی و هم از نظر ابطال انتخابات غیر قانونی بوده، برای او قانون را خم کردند و ریاست فدراسیون را حاتم بخشی کردند تا حالا چنین فاجعه ای به بار بیاید؟
همه این ها جدا از نگرانی های این روزهای خانواده جمالی است که هیچ خبری از دختر خود ندارند؛ آقای مرادی، یک بار برای همیشه هم که شده، شهامت پذیرش اشتباه خود را داشته باش و برای این مثنوی هفتاد من از سو مدیریت هایت، استعفا بده و بگذار وزنه برداری بیش از این در منجلاب فرو نرود؛ می ترسیم روزی به این مهم برسید و بالاخره این صندلی را ترک کنید که دیگر هیچ احدالناسی نتواند آوار مدیریت شما را از سر وزنه برداری بردارد و آن را بازسازی کند؛ بیایید و یک بار هم شده، عطای این خدمت را به لقایش ببخشید تا بیش از این تیشه به ریشه ورزش پر افتخار ایران نزده اید؛ ورزشی که روزگاری در جهان بی رقیب بود و حالا در زیر آواری از سو مدیریت، نفس های آخرش را می کشد.
۲۵۷ ۲۵۱
