به گزارش خبرگزاری recive، این کتاب اولین مجموعه شعر علی پورمحمدی است گرچه قبلا کتابهایی نظیر «مبانی فلسفه اخلاقی زیستی» و «مکتب تفکیک» از این دانش آموخته (دکترا) فلسفه تحلیلی در وین منتشر شده است.
«ملودی برگشتن از اشیا» مجموعه شعری است که در آن، شاعر به شکلی رادیکال و بازیگوش با زبان، مفهوم و ساختارهای فرهنگی دست و پنجه نرم می کند. این اثر در تلاش است تا مرزهای متعارف و خطی زبان را بشکند و در دنیای کلمات و مفاهیم، فضایی آزاد و بیمرز برای تفکر و تأمل ایجاد کند. «ملودی برگشتن از اشیا» در نگاه اول ممکن است دچار پیچیدگیهای زبانی و تصاویری رمزآلود به نظر برسد، اما هر چه بیشتر در این جهان وارد میشوید، بیشتر متوجه خواهید شد که این پیچیدگیها نه بهعنوان موانعی برای فهم، بلکه بهعنوان ابزارهایی برای بازنگری در ساختارهای موجود استفاده شدهاند.
یکی از ویژگیهای برجسته این کتاب، بازیهای زبانی است که در آن کلمات هرگز ثابت نمیمانند و همواره به سمت معانی مختلف حرکت میکنند. در هر سطر، شاعر از مخاطب میخواهد که از درک سنتی و پیشفرضهای زبانی فاصله بگیرد و به تجربهای جدید از تفکر و احساس دست یابد. هر جمله، هر تصویر و حتی هر کلمه در این کتاب در حال تغییر و شکستن مرزهای معنایی است. از این نظر، «ملودی برگشتن از اشیا» به نوعی بازگشتی است به فلسفههای پساساختارگرایانه که تأکید دارند زبان نه تنها نمیتواند حقیقت را بهطور کامل منتقل کند، بلکه خود یک میدان بازی است که میتوان در آن بهجای «پاسخها»، «سؤالها» را بیشتر کرد.
شاعر در این کتاب بهویژه از مفاهیم فلسفی، روانشناختی و تاریخی استفاده میکند و آنها را بهطور غیرمنتظره و نوآورانهای در کنار هم قرار میدهد. بهعنوان مثال، اشاره به شخصیتهای بزرگی چون فروید و ابن سینا، که در تاریخ تفکر بشر نقش عمدهای داشتهاند، نه برای ارائه آموزهها و عقاید آنها، بلکه برای به چالش کشیدن پیشفرضها و گفتمانهای غالب صورت میگیرد. شاعر با این رویکرد، این اندیشمندان را به کلماتی در میآورد که از معنای اولیه خود فاصله گرفته و بهنوعی در فضایی سیال و متناقض قرار میگیرند. این حرکت، علاوه بر این که به ایجاد شکافهایی در متن میانجامد، زمینهساز یک نوع تفکر انتقادی در برابر تاریخ و مفاهیم علمی و فلسفی میشود.
از نظر ساختاری، شعرهای این مجموعه بیشتر به لحظاتی پراکنده و جزئی از تفکر انسانی شباهت دارند تا یک روایت منسجم و خطی. در این اشعار، زمان و مکان نه بهعنوان مفاهیمی ثابت، بلکه بهعنوان متغیرهایی در حال تغییر معرفی میشوند. شاعر از طریق زبان و تصاویری که بهطور مداوم در حال تحول هستند، مخاطب را دعوت میکند تا به چگونگی شکلگیری مفاهیم، هویتها و تجربهها در ذهن انسان توجه کند.
در نهایت، «ملودی برگشتن از اشیا» اثری است که به خواننده این امکان را میدهد که از مرزهای معمول تفکر عبور کند و به تجربهای عمیقتر و پیچیدهتر از زبان و واقعیت دست یابد. این کتاب نه تنها مجموعه شعری است برای مطالعه، بلکه بهنوعی تجربهای است برای زیستن و تأمل در معنا و حقیقت. این اثر، با توجه به سبک غیرمتعارف خود، مخاطبانی را جذب میکند که آمادهاند تا بهجای پذیرش حقایق آماده، خود را در جهان پر از ابهام و رمز و راز شعر غرق کنند و در این سفر به جستجو و کشف بپردازند.
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
“بعد از دیدن کارتون
با خودم گفتم
به کلمه های وجودی بیشتری اعتنا کنم
اینکه چه تقدیری گر می گیرد میان آتش فردا
اینکه چطور شهود طبیعی یک شخص
تئوری آسمانش را تبیین میکند
به همین دلیل است که نمی دانم
یا که در مقام اطلاق به سر می برم.”
و در جایی دیگر آمده است:
“چهارشنبه
سؤال بود یا یک عطر گرم روی سفید
یا یک مکث
یک مکث روی آن کلمه ذلیل-مرده
که از شنبه تا حالا سر خورده روی شیشه عینک
به نظر من
پس از چندین و چند مرتبه پیاده روی
زیبایی
علامت سؤال روی یک مکث است
حتی بر عکس
به همین دلیل
در ارتباط با تلفن شک می کنم
چون نمی دانم این نقاشی از کدام طرف است
طبیعت به گالری آمده
یا نقاش پرسیده سرخ یا سفید.
در گالری نقاش حرف نزند بهتر است
قلم مو را معطوف به سینه هایش بچرخاند
و اگر صدایش خوب بود
چای بیاورد
منظورم از مکث همین است
سرم جای دیگری گرم نیست
با دیازپام لج نکن
فقط نمی دانم کلمه ام را روی کدام مکث بچسبانم
همین.”
*شاعر و منتقد ادبی
5959