به گزارش recive، گروهی از محققان دانشگاه کمبریج با تحلیل ۱۸۳ مهره فسیلی از حداقل ۳۲ آناکوندا در منطقه اُروماکو در شمالغرب ونزوئلا، دریافتند که طول این مارهای باستانی بین چهار تا پنج متر بوده که کاملاً مشابه اندازه آناکونداهای سبز امروزی است.
این فسیلها در محیطی پیدا شدهاند که معمولاً امکان حفظ استخوان در آن بسیار کم است. رطوبت بالا و خاک اسیدی جنگلهای استوایی معمولاً بقایای جانوری را پیش از فسیل شدن از بین میبرد به همین دلیل، این مجموعه ارزش علمی منحصربهفردی دارد.
غولهایی که کوچک نشدند
بر اساس گزارش iflscience بررسیهای پیشین نشان داده بودند بسیاری از جانوران عظیمِ دوره میوسن از جمله تمساح غولآسا Purussaurus یا لاکپشت بزرگ Stupendemys با گذشت زمان کوچک شده یا بهطور کامل منقرض شدهاند. اما آناکوندا راه دیگری را پیموده است: حفظ اندازهای ثابت در طول میلیونها سال.
پژوهشگران میگویند این پایداری اندازه یک «استثنای تکاملی» است. سازگاری آناکوندا با زیستگاههای متنوع و سبک زندگی نیمهآبزی احتمالاً به این گونه اجازه داده فشارهای محیطی را که بسیاری از خزندگان بزرگ دیگر را نابود کرد، پشت سر بگذارد.
در «این مار عظیمالجثه ۱۲ میلیون سال بدون تغییر باقی مانده» بیشتر درباره این مار عظیمالجثه بخوانید.
5858
