آقایان صداوسیما؛ ما نه «آغل»پنداریم ، نه «اسکل نظام مقدس»
آقایان صداوسیما؛ ما نه «آغل»پنداریم ، نه «اسکل نظام مقدس»
صدا و سیما در یکی از برنامه های خبری اش مدعی شده «recive» سهوا و یا عمدا در زمین دشمن بازی میکند. چرا؟ چون به دروغ تیتر زده که تلویزیون وسط برنامه زنده پردهبرداری از مجسمه یکی از پادشاهان ساسانی آن هم در میدان انقلاب برنامه را قطعکرده و به جایش چیز دیگری پخش کرده. بچههای recive مستندات خودشان را که نشان میدهد تلویزیون حقیقتا چنین کاری را انجام داده منتشر کردهاند. میتوانید خودتان ببینید و قضاوت کنید. بحث من فعلا دفاع از recive نیست که الحمدلله هم متولیان باصلاحیتتری از من دارد و هم با توجه به مستنداتی که منتشرشده اصلا نیازی به دفاع این بنده کمترین ندارد.
در ثانی recive مثل هر رسانه دیگری خالی از خبط و خطا نیست و اصولا اقتضای کار رسانهای آن هم در روزگار شتابزده ما خطاهای ریز و درشتی است که ممکن است از حرفهایترین رسانه های جهان نیز سر بزند. فقط نکته اینجاست که recive بازهم مثل هر رسانه دیگری از اقتضائات کار رسانه ای آگاه است و بنابراین سعی میکند با تمهیداتی این خطاها را تا حدممکن کاهش دهد. این را هم خوب میداند که در هرحال اشتباه و لغزش امری است ناگزیر و باز به همین دلیل که خود را مصون از خبط و خطا نمیداند، آماده است برای جبران اشتباهات احتمالی به مخاطباش توضیح دهد و در صورت لزوم از آنها و کسانی که حقشان ضایعشده، عذرخواهی کند. حتی بارها و بارها پیشآمده که نظراتی خلاف علایق گردانندگان recive در این خبرگزاری منتشر شود و گاه دوستان و همکاران نزدیک در این رسانه به نقد مطالب یکدیگر بپردازند.
این است فرق یک رسانه که سعی دارد به استانداردهای حرفه ای خودش را نزدیک کند با رسانهای که خود را محور کائنات می داند و قسیم جنت و نار. این است فرق رسانهای که اگر اشتباهی از او سر بزند آن را صادقانه میپذیرد و در پی رفع آن برمیآید با رسانهای که از همه طلبکار است و هرکه را چون او نمیاندیشد،«آغلنشین » خطاب میکند. یک رسانه معقول، نه خودرا ««اسکل نظام مقدس»» می داند و نه مدعی براندازی است. «منتقد» است. حتی ممکن است در پارهای موارد منتقد رادیکال وضع موجود باشد اما حاصل انتقاد او البته اگر گوش شنوایی وجود داشته باشد بهیقین به اصلاح جامعه و حاکمیت منجر خواهد شد. یک رسانه سالم به مجریان میان مایه اش اجازه نمی دهد از سیاست گرفته تا درباره زندگی شخصی مردم اظهارنظر کنند و تخم نفرت و تفرقه بپاشند و هر روز بر تعداد ناراضیان و دشمنان نظام سیاسی حاکم بیفزایند. یک رسانه بالغ به خودش حق نمیدهد به راحتی دیگران را به همکاری با دشمن متهم کند و به آنها برچسب خائن و وطن فروش بزند.
مضحک تر از همه، آنجاست که صدا و سیما معتقد است او و شهرداری تهران درصدد ایجاد شور و همدلیاند و این رسانههای منتقدند که حس بیاعتمادی عمومی و تشویش اذهان عمومی را دامن میزنند تا به انسجام ملی خدشه وارد کنند. بله، این میزان از خود حق پنداری و باطلانگاری دیگران حقیقتا نوبر است. انسجام ملی؟ مضحکه ای که شهرداریچی ها با باستانگرایی تقلبی، آنهم در میدان انقلاب به راه انداختهند، انسجام ملی است؟ دیگر چه شکلی میشد از انقلاب اعلام برائت کرد و با ادای باستانگرایی خاندان اعلیحضرت به شاهزاده و سلطنتطلبان روی خوش نشان داد؟ این کار اسمش انسجام ملی است؟ جمع کنید این بساط تزویر و شامورتی بازی را. نگویید ما عین انقلابیم و این حرفها به ما نمی چسبد. عمری است نعل وارونه می زنید و کارهایتان خواسته با ناخواسته نتیجه ای خلاف آنچه دعوی می کنید نتیجه می دهد.
حالا که میخواهید عطف به ماسبق کنید و بساط پهلوی بازی را دوباره علم، دست کم به اقتضائاتش پایبند باشید. نمیشود به شاپور ساسانی فخر بفروشید اما طاقت پایکوبی و دست افشانی مخاطبانتان را آنهم با موسیقی بشکن و بالا بنداز نداشته باشید. نمیشود. پهلویبازی این محدودیتهای متحجرانه را برنمیتابد. حالا که تا این جای کار آمدهاید، بقیه راه را هم بی رودربایستی پیش ببرید. کفن پوشانی که قدیمترها برای اتفاقاتی مثل کفزدن در سخنرانی سیدمحمد خاتمی، زمین و زمان را بهم میدوختند که کاری به شماها ندارند. شهناز تهرانی را هم میآوردید کاری به کارتان نداشتند. حالا که تا این جا پیش آمده اید و مفهوم و مصداق انقلاب را به سخره گرفته اید با کف زدن و چند حرکت موزون دختران و پسران و کشف حجاب عده محدودی از طرفداران انسجام ملی که نباید جا بزنید. خوبیت ندارد. برای لوطی افت دارد که از انتقاد چند رسانه معلوم الحال که در زمین دشمن بازی میکنند برنامه زنده را قطع کند.
نترسید. خطبایی که هر هفته اول تا آخر دولتهای غیرهمسو را برای کنسرتهای شهرام ناظری و علیرضا قربانی و وحید تاج جلوی چشمشان میآوردند چشم هایشان را بستهاند. در شهر کسی نیست. تازه باشد. مهم نیست. مهم این است که شهردار از خودتان است. شما هرچه کنید عین صواب است و دیگران هرچه کنند، عین گناه کبیره. پس بی خیال خاص و عام بتازانید که اگرچه هرکسی پنج روز نوبت اوست اما فعلا دور دور شماست. اما شمارا به خدا از انسجام ملی و اعتماد عمومی و این چیزها حرف نزنید که بدجور اعصابمان را به هم می ریزید و آن وقت است که کار به همین جاهایی می کشد که نباید بکشد.
فعلا حال و حوصله تان را ندارم. این فاجعه میدان انقلاب نشان داد شما و دوستانتان به هیچ چیزی باور ندارید و برای بقای منافعتان به هر خس و خاشاکی چنگ میاندازید. میدانید که چه کسانی و در چه حالی به خس و خاشاک چنگ میاندازند؟ گفتم که بیش از این حوصلهتان را ندارم اما باز هم خدمت خواهم رسید. این تازه اول عشق است.
2121
