فارس

یادداشت| فعالیت فرهنگی باید هدفمند باشد

به گزارش خبرگزاری فارس از تهران،‌ فعالیت‌های فرهنگی اصیل، در هر فرم و قالبی که باشند مفیدند، اما امروزه کمتر کسی پیدا می شود که به این امر واقف نباشد که فعالیت‌های فرهنگی زمانی به لحاظ اجتماعی ارزشمند می‌شوند که تولید جریان کند. فعالیت فرهنگی که مانند کبریتی در تاریکی روشن شود و پس از مدتی فروغ خودش را از دست بدهد قطعا محترم است، اما کارکرد اجتماعی چندانی ندارد. تیری است در تاریکی که بی هدف شلیک شده و تاثیر حداقلی دارد.

این که سالیانه میلیاردها تومان پول در حوزه فرهنگ صرف می شود و هنوز هم عدم کفایت و کارآمدی این فعالیت ها، آگاهان را معذب می کند نشانه ای است از اهمیت جریان سازی فعالیت های فرهنگی. مادام که فعالیت های فرهنگی روش مند و هدفمند نباشند، استفاده از کلمات قلمبه و نمایش های تلویزیونی مثل “قرارگاه های فرهنگی” هیچ دردی از دردهای فرهنگی جامعه را درمان نخواهد کرد.

یکی از پیش نیازهای جریان سازی فرهنگی، فرایند “تکمیل چرخه” فعالیت ها است. هدف گذاری متولیان فرهنگ و فهم آنها از این نیاز ضروری، نقش اساسی را در تحقق این مهم دارد. به طور مثال، اگر هدف گذاری متولیان فرهنگ بر تولید آثار سینمایی مبتنی بر فرهنگ دینی و انقلابی باشد، آنگاه از تدوین تصویر و صوت و گرافیک گرفته تا فیلمنامه نویسی و عکاسی زیر چتر حمایتی متولیان قرار می گیرد.

ضریب دادن به رمان و قبل از آن داستان های کوتاه؛ و یا جشنواره های مستند و قبل از آن فیلم های صد ثانیه ای، یا مسابقات موضوعی طراحی پوستر و یا کاریکاتور همه زیرمجموعه آن هدف گذاری کلان تولید آثار سینمایی قرار می گیرند. همچنین حوزه کتاب نیز به شدت از این زمینه متاثر خواهد شد. ضمن اینکه در این مسیر، ظهور سلبریتی های انقلابی هم که می توانند در مسائل و تحولات اجتماعی (از مبارزه با اعتیاد گرفته تا مسایل سیاسی و منطقه ای) تاثیر بسزایی داشته باشند، یکی از نتایج بالعرض این اتفاق خواهد بود.

مثال دیگر، هدف گذاری تولید سرود و ترانه است که هم حوزه شعر (از شعر طنز تا شعر آیینی) را زیر چتر خواهد آورد و هم حوزه موسیقی را.

فراموش نکنیم این جمله رهبری را که هیچ تفکری تا به هنر مزین نشود، ماندگار نخواهد شد. و قس علیهذا شما اضافه بفرمایید مصداق های دیگر را.

امروز در شیراز، شرایطی پیش آمده که متولیان اصلی فرهنگ، فارغ از قوت و ضعف های هر کدام از آنها، در فهم چالش های کلان فرهنگ و مشی صحیح و تجربه در سیاست گذاری فرهنگی مبتنی بر تفکر انقلابی، همگی در یک پارادایم مشترک قرار دارند. امید که این عزیزان، این فرصت تاریخی را قدر بدانند و خلاء تاریخی سیاست گذاری فرهنگی در استان فارس را پر نمایند.

یادداشتی از: غلامحسن اسکندری

انتهای پیام/


نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا